Сьпеў: розьніца паміж вэрсіямі
д r2.5.4) (робат дадаў: an, arc, bg, bn, bo, br, bs, ca, da, fa, gan, hi, hu, is, ja, jbo, ka, ko, la, lo, mk, ms, nn, no, ru, scn, sh, simple, sv, te, th, tl, uk, ur, zh, zh-yue выдаліў: sk зьмяніў: yi |
д r2.7.2+) (робат дадаў: new:गायक |
||
Радок 60: | Радок 60: | ||
[[ms:Nyanyian]] |
[[ms:Nyanyian]] |
||
[[nl:Zangkunst]] |
[[nl:Zangkunst]] |
||
[[new:गायक]] |
|||
[[ja:歌唱]] |
[[ja:歌唱]] |
||
[[no:Vokalist]] |
[[no:Vokalist]] |
Вэрсія ад 21:51, 25 сакавіка 2012
Сьпеў (Вака́л) — вакальнае мастацтва. Выкладаецца ў музычных навучальных установах у якасьці асобнай навучальнай дысцыпіны.
Паходжаньне сьпеву зьвязана з імкненьнем чалавека выказаць свой настрой у гуках голасу. Паступова разьвіваючыся, сьпеў становіцца прадметам адмысловага мастацтва. Словы, дзякуючы сьпеву, набываюць большы рэльеф. Тэкст, у злучэньні са сьпевам, аказвае асабліва моцнае, захапляльнае ўзьдзеяньне. Для сьпеву як мастацтва, неабходныя правільная, натуральная пастаноўка голасу і тэхнічнае вакальнае разьвіцьцё.
Сьпеў ужываецца ня толькі ў солавым, але і ў сумесным выкананьні (дуэт, трыё, квартэт, квінтэт, хор, ансамбль). Сьпеў выйграе ў музыцы мэлядычнай, якая дае магчымасьць сьпеваку перадаваць музычны матэрыял вольна, ня робячы над голасам занадта вялікіх высілкаў, не стамляючы яго прыёмамі, неўласьцівымі яго натуры. Музыка для сьпеву не павінна насіць у сабе характару інструмэнтальнага, гэта значыць не павінна заключаць у сабе прыёмаў, больш прыдатных да інструмэнту, чым да голасу.
У варунках сучаснай музычнай індустрыі пад вакалам таксама разумеецца любое голаснае выкананьне музычнага твору: ад мэлёдычнага рамансу да сцэнічных енкаў і крыкаў. У ангельскай навуковай тэрміналёгіі ўжываньне панятку больш шырокае: тут «вакалам» можа звацца любое чалавечае маўленьне голасам.
Жанры сьпеву:
Стылі сьпеву:
Сьпеў бяз слоў — вакаліз.
Глядзіце таксама
Вонкавыя спасылкі
Сьпеў — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Гэта — накід артыкула па музыцы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |