Бабёр: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.2) (робат дадаў: eu:Castor fiber
Няма апісаньня зьменаў
Радок 4: Радок 4:
'''Бабёр, бабёр рачны''' ({{мова-la|Castor fiber}}) — жывёліна атраду [[грызуны|грызуноў]], сямейства [[бабровыя|бабровых]]. Паўвадзяная жывёліна, жыве на [[рака|рэках]], [[старыца]]х, некаторых [[возера|азёрах]] і каналах з багатай узьбярэжнай расьліннасьцю. Жыве сем’ямі ў норах або «хатачках» вышынёй да 3 мэтраў і дыямэтрам у падставы да 12 мэтраў. Будуе плаціны, часам даўжынёй да 100—200 мэтраў.
'''Бабёр, бабёр рачны''' ({{мова-la|Castor fiber}}) — жывёліна атраду [[грызуны|грызуноў]], сямейства [[бабровыя|бабровых]]. Паўвадзяная жывёліна, жыве на [[рака|рэках]], [[старыца]]х, некаторых [[возера|азёрах]] і каналах з багатай узьбярэжнай расьліннасьцю. Жыве сем’ямі ў норах або «хатачках» вышынёй да 3 мэтраў і дыямэтрам у падставы да 12 мэтраў. Будуе плаціны, часам даўжынёй да 100—200 мэтраў.


У мінулым зьяўляўся важкім аб’ектам паляваньня. Косткі бабра знойдзеныя пры раскопках гарадзішчаў 6—12 стагодзьдзяў. Вядомыя граматы 14—16 стагодзьдзяў, выдадзеныя манастырам і прыватным асобам на ўгодзьдзі з ''бабровымі гонамі'' (месцамі адлову баброў) каля [[Полацак|Полацку]], [[Маладэчна]], [[Слуцак|Слуцку]]. У 16 стагодзьдзі [[Статуты ВКЛ|статутамі ВКЛ]] былі вызначаныя меры па ахове баброў. У 18 стагодзьдзі бабёр яшчэ быў распаўсюджаны на [[Прыпяць|Прыпяці]], [[Піна|Піне]], [[Бярэзіна|Бярэзіне]], [[Ясельда|Ясельдзе]], [[Сьвіслач (басэйн Дняпра)|Сьвіслачы]], да сярэдзіны 19 стагодзьдзя захаваўся толькі на [[Бярэзіна|Бярэзіне]] й паўднёвых прытоках [[Прыпяць|Прыпяці]], да пачатку 20 стагодзьдзя амаль цалкам зьнік (засталіся невялікія селішчы на [[Бярэзіна|Бярэзіне]], [[Сож]]ы й [[Нёман]]е). У [[1925]] годзе ў мэтах захаваньня і павелічэньня беларускай папуляцыі бабра быў створаны [[Бярэзінскі біясфэрны запаведнік|Бярэзінскі запаведнік]]. У [[1931]]—[[1932]] гадах было ўлічана 54 бабровыя «хатачкі», у [[1933]] — 95, у [[1947]] — 147.

Найбольш распаўсюджаны падвід — '''Бабёр рачны эўрапейскі'''. Даўжыня цела 66—92 сантымэтры, хваста — 22—34 сантымэтры, вага цела да 30 кіляграмаў. Афарбоўка сьветлая (каштанава-бурая, сьветла-бурая) або цёмная (чорна-бурая, амаль чорная). Цёмныя бабры характэрныя для басэйнаў [[Сож]]у й [[Нёман]]а. Пальцы задніх канечнасьцяў злучаныя плавальнай перапонкай. Хвост плоскі, пакрыты цёмна-шэрымі рагавымі шчыткамі. Зубы ў бабра растуць (рэгенэруюць) усё жыцьцё, таму што ён сточвае іх аб цьвёрдыя пароды дрэваў. Палавая паўнавартасьць наступае на трэцім годзе жыцьця. Гон (шлюбны сэзон) — у [[студзень|студзені]]-[[люты]]м. Бабраняты (ад двух да пяці) зьяўляюцца ў [[красавік]]у-[[травень|траўні]]. Сілкуецца травяністымі й дрэўнымі расьлінамі. На зіму робіць падводныя запасы корму.

Выключаны з [[Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь|Чырвонай кнігі Рэспублікі Беларусь]]<ref name="excluded">[http://news.tut.by/96990.html В Беларуси придумали, как снизить чисьленность бобров, не убивая их], ''[[TUT.BY]]'' {{ref-ru}}</ref>.

У [[Бабруйск]]у ў [[2006]] годзе быў пастаўлены помнік бабру.

== Крыніцы ==
{{Зноскі}}

== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Category:Castor fiber}}


[[Катэгорыя:Бабры]]
[[Катэгорыя:Бабры]]

Вэрсія ад 23:40, 19 лютага 2012

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Бобр (неадназначнасьць), Бабры (неадназначнасьць).
Бабёр рачны эўрапейскі
Паваленае дрэва каля ракі Іслач

Бабёр, бабёр рачны (па-лацінску: Castor fiber) — жывёліна атраду грызуноў, сямейства бабровых. Паўвадзяная жывёліна, жыве на рэках, старыцах, некаторых азёрах і каналах з багатай узьбярэжнай расьліннасьцю. Жыве сем’ямі ў норах або «хатачках» вышынёй да 3 мэтраў і дыямэтрам у падставы да 12 мэтраў. Будуе плаціны, часам даўжынёй да 100—200 мэтраў.