Вітэзслаў Новак: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Mishae (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
Радок 1: Радок 1:
{{Цёзкі | Новак}}
{{Цёзкі | Новак}}


'''Витезслав Новак''' ({{lang-cs|Vítězslav Novák}}, імя пры нараджэнні''Віктар''; {{ДатаРождения|5|12|1870}}, [[камяніцы над ліпай]] — {{ДатаСмерти|18|07|1949}}, [[Скутеч]]) — чэшскі кампазітар, піяніст і музычны педагог.
'''Витезслав Новак''' ({{lang-cs|Vítězslav Novák}}, імя пры нараджэнні''Віктар''; [[5 сьнежня]] [[1870]], [[камяніцы над ліпай]] — [[18 ліпеня]] [[1949]], [[Скутеч]]) — чэшскі кампазітар, піяніст і музычны педагог.


Віктар Новак нарадзіўся ў сям'і лекара. Бацька музыканта спяваў у хоры, маці гуляла на піяніна. Пасля смерці бацькі сям'я пераехала ў [[Йиндржихув-Градец]], дзе малады Новак скончыў гімназію, упершыню выступаў перад публікай як піяніст, злажыў першыя песні і фартэпіянныя п'есы. У [[1889]] ў паступіў на юрыдычны факультэт [[Карлаў універсітэт|Пражскага універсітэта]] і адначасова ў [[Пражская кансерваторыя | Пражскую кансерваторыю]], дзе яго галоўным настаўнікам па кампазіцыі быў [[Антанін Дворжак]]; як піяніст Новак вучыўся ў Ёзэфа Йиранека, сярод іншых яго педагогаў былі таксама [[Карэл штэкер]] (контрапункт) і [[Карэл Книтль]] (гармонія). У гэты перыяд Новак змяніў сваё імя на славянскае Витезслав. Пакінуўшы універсітэт, каб засяродзіцца на занятках музыкай, Новак атрымаў кансерваторскі дыплом у [[1893]] году. Па рэкамендацыі [[Иоганнес Брамс|Иоганнеса Брамса]] у берлінскім выдавецтве [[Зимрок]]а пачалі публікавацца сачыненні Новака. З [[1896]] года Новак інтэнсіўна займаўся збіраннем чэшскага музычнага фальклору.
Віктар Новак нарадзіўся ў сям'і лекара. Бацька музыканта спяваў у хоры, маці гуляла на піяніна. Пасля смерці бацькі сям'я пераехала ў [[Йиндржихув-Градец]], дзе малады Новак скончыў гімназію, упершыню выступаў перад публікай як піяніст, злажыў першыя песні і фартэпіянныя п'есы. У [[1889]] ў паступіў на юрыдычны факультэт [[Карлаў універсітэт|Пражскага універсітэта]] і адначасова ў [[Пражская кансерваторыя | Пражскую кансерваторыю]], дзе яго галоўным настаўнікам па кампазіцыі быў [[Антанін Дворжак]]; як піяніст Новак вучыўся ў Ёзэфа Йиранека, сярод іншых яго педагогаў былі таксама [[Карэл штэкер]] (контрапункт) і [[Карэл Книтль]] (гармонія). У гэты перыяд Новак змяніў сваё імя на славянскае Витезслав. Пакінуўшы універсітэт, каб засяродзіцца на занятках музыкай, Новак атрымаў кансерваторскі дыплом у [[1893]] году. Па рэкамендацыі [[Иоганнес Брамс|Иоганнеса Брамса]] у берлінскім выдавецтве [[Зимрок]]а пачалі публікавацца сачыненні Новака. З [[1896]] года Новак інтэнсіўна займаўся збіраннем чэшскага музычнага фальклору.

Вэрсія ад 00:24, 22 студзеня 2012

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Новак.

Витезслав Новак (па-чэску: Vítězslav Novák, імя пры нараджэнніВіктар; 5 сьнежня 1870, камяніцы над ліпай18 ліпеня 1949, Скутеч) — чэшскі кампазітар, піяніст і музычны педагог.

Віктар Новак нарадзіўся ў сям'і лекара. Бацька музыканта спяваў у хоры, маці гуляла на піяніна. Пасля смерці бацькі сям'я пераехала ў Йиндржихув-Градец, дзе малады Новак скончыў гімназію, упершыню выступаў перад публікай як піяніст, злажыў першыя песні і фартэпіянныя п'есы. У 1889 ў паступіў на юрыдычны факультэт Пражскага універсітэта і адначасова ў Пражскую кансерваторыю, дзе яго галоўным настаўнікам па кампазіцыі быў Антанін Дворжак; як піяніст Новак вучыўся ў Ёзэфа Йиранека, сярод іншых яго педагогаў былі таксама Карэл штэкер (контрапункт) і Карэл Книтль (гармонія). У гэты перыяд Новак змяніў сваё імя на славянскае Витезслав. Пакінуўшы універсітэт, каб засяродзіцца на занятках музыкай, Новак атрымаў кансерваторскі дыплом у 1893 году. Па рэкамендацыі Иоганнеса Брамса у берлінскім выдавецтве Зимрока пачалі публікавацца сачыненні Новака. З 1896 года Новак інтэнсіўна займаўся збіраннем чэшскага музычнага фальклору.

У 19011917 годах нефармальны кола музыкаў і іншых творчых асоб, якія збіраліся ў хаце Новака і атрымаў назву «Подскальской філармоніі» (па-чэску: Podskalská filharmonie), стаў адным з галоўных цэнтраў фарміравання чэшскага мадэрнізму. У гэты круг ўваходзілі, у прыватнасці, Ёзэф Сук і Вацлаў Талих. У той жа час у 19091920 гг. Новак выкладаў у Пражскай кансерваторыі, дзе сярод яго вучняў былі Яраслаў Кржичка, Отакар Йеремиаш, Карэл Баляслаў Йирак, Алоіс Габана, Ілля Гурник і многія іншыя чэшскія музыкі; ў Новака таксама вучыўся бачны ўкраінскі кампазітар Мікалай Колесса.

У міжваенны перыяд Новак стаў адным з кіраўнікоў Пражскай кансерваторыі, у 19191922 і 19271928 ах займаў пасаду рэктара, быў старшынёй музычнага аддзялення Чэшскай акадэміі навук і мастацтва. Падчас нямецкай акупацыі Чэхаславакіі удзельнічаў у арганізацыі канцэртаў, у якіх выконвалася чэшская нацыянальная музыка. У пасляваенныя гады напісаў вялізныя мемуары «Пра сябе і іншых» (па-чэску: O sobě a jiných).

Кампазіцыі Новака можна аднесці да неоромантизму. У іх праглядаецца ўплыў Дворжака, Брамса і Грыга, а з пункту гледжання некаторых даследчыкаў, таксама Клода Дэбюсі і Рыхарда Штраўса.

Творы

  • Аркестры: уверцюра Мариша да драмы братоў Мрштиков (1899)
  • Оперы: Lucerna, Zvíkovský rarášek, Karlštejn, Dědův odkaz
  • Балет: Signorina Gioventu (19261928), Nikotina (1929)
  • Фартэпіяна: варыяцыі на тэму Шумана (1893), Za soumraku (1896), Písně zimních nocí (1903), Exotikon (1911) , Sonáta Eroica (1900), Pan (1910)
  • Песні: Jarní nálady (1900), Melancholie (1901), Údolí nového království (1903), Melancholické písně o lásce (1906), Erotikon (1912), Síla a vzdor (19161917), Domov (1941), Jihočeské motivy (1947)

Шаблён:Rq