Тытус Лівіюс: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 07:29, 8 студзеня 2012

Тыт Лі́віюс^[1] (па-лацінску: Titus Livius; 59 да н. э., Патавіюм — 17) — адзін з найбольш вядомых рымскіх гісторыкаў, аўтар значна цытаванай «гісторыі ад заснаваньня гораду» (па-лацінску: Ab urbe condita), а таксама гісторыка-філязофскіх дыялёгаў і рытарычнага твору эпісталярнай формы да сына, якія не захаваліся на нашых дзён.

Стаў заснавальнікам так званай альтэрнатыўнай гісторыі, апісаўшы рытарычным чынам магчымую барацьбу між Рымам і Аляксандрам Македонскім, калі б апошні пражыў больш працяглы час. Узорамі дасканалага стылю Лівіюс называў Дэмасфэна і Цыцэрона.

Лівіюс паходзіў з заможнай сям’і, у раньняй маладосьці прыехаў у Рым, дзе атрымаў добрую адукацыю, пасьля чаго заняўся філязофіяй, гісторыяй і рыторыкай. Нягледзячы на тое, што блізкія стасункі зьвязвалі яго з Аўгустам, Лівіюс не прымаў дзейнага ўдзелу ў палітычным жыцьці.

Пасьля 27 году да н. э. Лівіюс пачаў працаваць над фундамэнтальнай работай па гісторыі Рыма ў 142 кнігах, дзе апісваў маральныя каштоўнасьці. У іх ён бачыў сродак адраджэньня Рыму. У той самы час, падзяляючы погляды стоікаў, Тыт Лівіюс верыў у фатум. У творах Лівіюса, якія захаваліся да нашых дзён, прысутнічае вялікая колькасьць прамоваў гістарычных і паўлегендарных фігураў. З храналягічнага пункту гледжаньня, стыль Лівіюса зьяўляецца прамежкавым этапам паміж клясычным і так званай лацінай срэбнага веку Імпэрыі. Да Лівіюса з павагай ставіліся старэйшы і малодшы Сэнэкі, Квінтыліян і Тацыт, а ягоныя працы выкарыстоўвалі Валеры Максімус, Анэюс Флёр, Люканус і Сыліюс Італікус.

Нікалё Мак’явэльлі напісаў «Развагі пра першую дэкаду Тыта Лівіюса».

Крыніцы

^ Кароткі спіс імёнаў уласных і геаграфічных назваў па сацыягуманітарных дысцыплінах з лацінскае мовы, падрыхтаваны ў межах тэрміналагічнай нарады Лабараторыі навуковага перакладу

Вонкавыя спасылкі

Тытус Лівіюс — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[1] Кароткі спіс імёнаў уласных і геаграфічных назваў па сацыягуманітарных дысцыплінах з лацінскае мовы, падрыхтаваны ў межах тэрміналагічнай нарады Лабараторыі навуковага перакладу

[1]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 [[Файл:Titus Livius.png|міні|160px|Тыт Лівіюс]]
-'''Тыт Лі́віюс'''<ref>[http://www.prastora.org/wp-content/uploads/2011/11/Кароткі-спіс-імёнаў-уласных-з-лацінскае-мовы.pdf Кароткі спіс імёнаў уласных і геаграфічных назваў па сацыягуманітарных дысцыплінах з лацінскае мовы, падрыхтаваны ў межах тэрміналагічнай нарады Лабараторыі навуковага перакладу]</ref> ({{мова-la|Titus Livius}}; [[59 да н. э.]], [[Падуя|Патавіюм]] — [[17]]) — адзін з найбольш вядомых [[Старажытны Рым|рымскіх]] гісторыкаў, аўтар значна цытаванай «[[Гісторыя ад заснаваньня гораду|гісторыя ад заснаваньня гораду]]» ({{мова-la|Ab urbe condita}}), а таксама гісторыка-філязофскіх дыялёгаў і рытарычнага твору эпісталярнай формы да сына, якія не захаваліся на нашых дзён.
+'''Тыт Лі́віюс'''<ref>[http://www.prastora.org/wp-content/uploads/2011/11/Кароткі-спіс-імёнаў-уласных-з-лацінскае-мовы.pdf Кароткі спіс імёнаў уласных і геаграфічных назваў па сацыягуманітарных дысцыплінах з лацінскае мовы, падрыхтаваны ў межах тэрміналагічнай нарады Лабараторыі навуковага перакладу]</ref> ({{мова-la|Titus Livius}}; [[59 да н. э.]], [[Падуя|Патавіюм]] — [[17]]) — адзін з найбольш вядомых [[Старажытны Рым|рымскіх]] гісторыкаў, аўтар значна цытаванай «[[Гісторыя ад заснаваньня гораду|гісторыі ад заснаваньня гораду]]» ({{мова-la|Ab urbe condita}}), а таксама гісторыка-філязофскіх дыялёгаў і рытарычнага твору эпісталярнай формы да сына, якія не захаваліся на нашых дзён.
 Стаў заснавальнікам так званай [[альтэрнатыўная гісторыя|альтэрнатыўнай гісторыі]], апісаўшы рытарычным чынам магчымую барацьбу між Рымам і [[Аляксандар Македонскі|Аляксандрам Македонскім]], калі б апошні пражыў больш працяглы час. Узорамі дасканалага стылю Лівіюс называў [[Дэмасфэн]]а і [[Марк Туліюс Цыцэрон|Цыцэрона]].