Генэрал артылерыі літоўскай: розьніца паміж вэрсіямі
д Крыштап Казімер Сяніцкі |
Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 19: | Радок 19: | ||
* {{Артыкул у іншым разьдзеле|Michał Franciszek Sapieha|Міхал Сапега|pl}} (18.7.[[1698]] — 19.11.[[1700]]) |
* {{Артыкул у іншым разьдзеле|Michał Franciszek Sapieha|Міхал Сапега|pl}} (18.7.[[1698]] — 19.11.[[1700]]) |
||
* {{Артыкул у іншым разьдзеле|Józef Wandalin Mniszech|Юзэф Мнішак|pl}} (8.4.[[1701]] — 8.8.[[1706]]) |
* {{Артыкул у іншым разьдзеле|Józef Wandalin Mniszech|Юзэф Мнішак|pl}} (8.4.[[1701]] — 8.8.[[1706]]) |
||
* [[Крыштап Казімер Сяніцкі]] ([[1706]]—[[1707]]) |
* [[Крыштаф Сяніцкі|Крыштап Казімер Сяніцкі]] ([[1706]]—[[1707]]) |
||
* {{Артыкул у іншым разьдзеле|Józef Wandalin Mniszech|Юзэф Мнішак|pl}} (паўторна 17.10.[[1709]], урада не прыняў) |
* {{Артыкул у іншым разьдзеле|Józef Wandalin Mniszech|Юзэф Мнішак|pl}} (паўторна 17.10.[[1709]], урада не прыняў) |
||
* [[Фабіян Казімер Борх]] (22.4.[[1710]] — [[1710]]) |
* [[Фабіян Казімер Борх]] (22.4.[[1710]] — [[1710]]) |
Вэрсія ад 11:12, 6 студзеня 2012
Генэрал артылерыі літоўскай (па-лацінску: generalis artileriae magister) — дыгнітарскі ўрад у Вялікім Княстве Літоўскім, кіраўнік артылерыі. Загадваў арсэналамі, збраёўнямі, парахоўнямі і людвісарнямі, займаўся забесьпячэньнем войска й арсэналаў порахам і амуніцыяй, навучэньнем артылерыстаў. Прызначаўся дажывотна (пажыцьцёва) і ня меў права займаць іншых вайсковых урадаў.
Вядомы з 17 стагодзьдзя, калі кароль польскі і вялікі князь літоўскі Уладзіслаў IV надаў артылерыі вайсковую арганізацыю (г. зв. «Артыкулы», абвешчаныя ў 1634 пад Смаленскам). Першым кіраўніком артылерыі ВКЛ у 1634 стаў Мікалай Абрамовіч. З 1685 генэрал артылерыі атрымліваў 3 тысячы злотых на прыватныя патрэбы. Распараджаўся буйнымі грашовымі сродкамі, прымаў спэцыяльную прысягу не расходваць гэтыя грошы на іншыя мэты, і падпарадкоўваўся вялікаму гетману, з 1775 Вайсковаму дэпартаменту Пастаяннай Рады.
Генэраламі артылерыі літоўскай былі:
- Мікалай Абрамовіч (21.9.1634 «на дазор гарматы ВКЛ» — 2.1651)
- Вінцэнт Корвін-Гасеўскі (27.2.1651 — 14.9.1652)
- Зыгмунт Валь(pl) (22.9.1652 — 1654)
- Мікалай Уладзіслаў Юдзіцкі (11.4.1654 — 1670)
- Міхал Антоні Крышпін-Кіршэнштэйн (1670—1673)
- Мацей Корвін Гасеўскі(pl) (1673—1683)
- Лявон Базыль Сапега (7.9.1684 — 1686)
- Матэвуш Ромэр (28.4.1687 — 1698)
- Міхал Сапега(pl) (18.7.1698 — 19.11.1700)
- Юзэф Мнішак(pl) (8.4.1701 — 8.8.1706)
- Крыштап Казімер Сяніцкі (1706—1707)
- Юзэф Мнішак(pl) (паўторна 17.10.1709, урада не прыняў)
- Фабіян Казімер Борх (22.4.1710 — 1710)
- Багуслаў Эрнэст Дэнгаф(pl) (24.6.1710 — 1725)
- Казімер Лявон Сапега(pl) (4.9.1725 — 20.5.1738)
- Юры Дэтлаў Флемінг (1738 — 24.11.1746)
- Антоні Салагуб-Давойна (26.11.1746 — 9.1759)
- Яўстах Патоцкі(pl) (20.10.1759 — 23.2.1768)
- Францішак Ксаверы Браніцкі(ru) (1768 — 10.4.1773)
- князь Казімер Нестар Сапега (10.3.1773 — 1793)
- князь Францішак Сапега (1.5.1793 —)
Літаратура
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
- Wolff J. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego: 1385—1795. — Kraków, 1885.
- Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej. T. 1—31. — Poznań, 1879—1908.