Генэрал артылерыі літоўскай: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д Крыштап Казімер Сяніцкі
Smal (гутаркі | унёсак)
Няма апісаньня зьменаў
Радок 19: Радок 19:
* {{Артыкул у іншым разьдзеле|Michał Franciszek Sapieha|Міхал Сапега|pl}} (18.7.[[1698]] — 19.11.[[1700]])
* {{Артыкул у іншым разьдзеле|Michał Franciszek Sapieha|Міхал Сапега|pl}} (18.7.[[1698]] — 19.11.[[1700]])
* {{Артыкул у іншым разьдзеле|Józef Wandalin Mniszech|Юзэф Мнішак|pl}} (8.4.[[1701]] — 8.8.[[1706]])
* {{Артыкул у іншым разьдзеле|Józef Wandalin Mniszech|Юзэф Мнішак|pl}} (8.4.[[1701]] — 8.8.[[1706]])
* [[Крыштап Казімер Сяніцкі]] ([[1706]]—[[1707]])
* [[Крыштаф Сяніцкі|Крыштап Казімер Сяніцкі]] ([[1706]]—[[1707]])
* {{Артыкул у іншым разьдзеле|Józef Wandalin Mniszech|Юзэф Мнішак|pl}} (паўторна 17.10.[[1709]], урада не прыняў)
* {{Артыкул у іншым разьдзеле|Józef Wandalin Mniszech|Юзэф Мнішак|pl}} (паўторна 17.10.[[1709]], урада не прыняў)
* [[Фабіян Казімер Борх]] (22.4.[[1710]] — [[1710]])
* [[Фабіян Казімер Борх]] (22.4.[[1710]] — [[1710]])

Вэрсія ад 11:12, 6 студзеня 2012

Генэрал артылерыі літоўскай (па-лацінску: generalis artileriae magister) — дыгнітарскі ўрад у Вялікім Княстве Літоўскім, кіраўнік артылерыі. Загадваў арсэналамі, збраёўнямі, парахоўнямі і людвісарнямі, займаўся забесьпячэньнем войска й арсэналаў порахам і амуніцыяй, навучэньнем артылерыстаў. Прызначаўся дажывотна (пажыцьцёва) і ня меў права займаць іншых вайсковых урадаў.

Вядомы з 17 стагодзьдзя, калі кароль польскі і вялікі князь літоўскі Уладзіслаў IV надаў артылерыі вайсковую арганізацыю (г. зв. «Артыкулы», абвешчаныя ў 1634 пад Смаленскам). Першым кіраўніком артылерыі ВКЛ у 1634 стаў Мікалай Абрамовіч. З 1685 генэрал артылерыі атрымліваў 3 тысячы злотых на прыватныя патрэбы. Распараджаўся буйнымі грашовымі сродкамі, прымаў спэцыяльную прысягу не расходваць гэтыя грошы на іншыя мэты, і падпарадкоўваўся вялікаму гетману, з 1775 Вайсковаму дэпартаменту Пастаяннай Рады.

Генэраламі артылерыі літоўскай былі:

Вінцэнт Корвін-Гасеўскі
Францішак Сапега

Літаратура