Вацлаў Аношка: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 15:52, 9 сьнежня 2011

Вацлаў Аношка, Вячаслаў Аношка (1899, Магілёўшчына — 18 лютага 1966, Рабэрцін, Польшча) — беларускі каталіцкі сьвятар візантыйскага абраду.

Вучыўся ў Менскай духоўнай каталіцкай семінарыі пасьля эвакуацыі яе ў Кельцы (Польшча).

Высьвячаны 1 лістапада 1924. Напачату працаваў вікарыем ў рыма-каталіцкай парафіі ў Ляхавічах Баранавіцкага павету. Зацікавіўся справай адраджэньня Уніі і прыняў усходні абрад.

З 1926 году служыў парахам уніяцкай парафіі ў мясцовасьці ў Альпені каля Давыд-Гарадка, куды шматразова прыяджаў дапамагаць і прапаведаваць ягоны — сябар беларускі каталіцкі сьвятар Пётар Татарыновіч. З 1935 да 1944 году служыў у каталіцкай парафіі славяна-візантыйскага абраду ў Далятычах на Наваградчыне, дзе стварыў выдатны царкоўны хор.

Зьвяртаўся да вернікаў на беларускай мове, распаўсюджваў беларускія хрысьціянскія выданьні, вучыў вернікаў беларускім сьпевам, ладзіў для іх тэатральныя пастаноўкі і ўсяляк спрыяў росту нацыянальнай самасьвядомасьці ў тых парафіях, дзе служыў. Зьяўляўся сябрам Рады Беларускага Экзархату Грэка-Каталіцкай Царквы. Прыхільнік |Беларускай хрысьціянскай дэмакратыі.

Перад Вялікаднем 1944 савецкія партызаны хацелі расстраляць сьвятара, аднак за яго заступіліся мясцовыя. Таму перад прыходам Саветаў ён вымушаны быў зьехаць у Польшчу.

Пахаваны на могілках каля Рабэрціну пад Варшавай.

Вонкавыя спасылкі

Слоўнік.орг
Успаіны Юрася Гарбінскага, МАЕ ПРЫЯЦЕЛI — В. АНОШКА
Вінцук Адважны «Унія на Палесьсі»
Анастасія Ільіна. Там, дзе была Унія... // Царква, № 4(47), 2005, с. 15.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 [[Файл:Anoska.jpg|міні|200пкс|Вацлаў Аношка]]
-'''Вацлаў Аношка''' ([[1899]], [[Магілёўшчына]] — [[18 лютага]] [[1966]], [[Рабэрцін]], [[Польшча]]) — беларускі каталіцкі сьвятар візантыйскага абраду.
+'''Вацлаў Аношка''', '''Вячаслаў Аношка''' ([[1899]], [[Магілёўшчына]] — [[18 лютага]] [[1966]], [[Рабэрцін]], [[Польшча]]) — беларускі каталіцкі сьвятар візантыйскага абраду.
-Вучыўся ў Менскай духоўнай каталіцкай семінарыі пасьля эвакуацыі яе ў Кельцы.
+Вучыўся ў Менскай духоўнай каталіцкай семінарыі пасьля эвакуацыі яе ў Кельцы (Польшча).
 Высьвячаны [[1 лістапада]] [[1924]]. Напачату працаваў вікарыем ў рыма-каталіцкай парафіі ў [[Ляхавічы|Ляхавічах]] [[Баранавіцкі павет|Баранавіцкага павету]]. Зацікавіўся справай адраджэньня Уніі і прыняў усходні абрад.
-З [[1926]] году служыў парахам вуніяцкай парафіі ў мясцовасьці ў [[Альпень|Альпені]] каля [[Давыд-Гарадок|Давыд-Гарадка]], куды шматразова прыяджаў дапамагаць і прапаведаваць ягоны — сябар беларускі каталіцкі сьвятар [[Пётар Татарыновіч]]. З [[1935]] да [[1944]] году служыў у каталіцкай парафіі славяна-візантыйскага абраду ў [[Далятычы|Далятычах]] на Наваградчыне.
+З [[1926]] году служыў парахам уніяцкай парафіі ў мясцовасьці ў [[Альпень|Альпені]] каля [[Давыд-Гарадок|Давыд-Гарадка]], куды шматразова прыяджаў дапамагаць і прапаведаваць ягоны — сябар беларускі каталіцкі сьвятар [[Пётар Татарыновіч]]. З [[1935]] да [[1944]] году служыў у каталіцкай парафіі славяна-візантыйскага абраду ў [[Далятычы|Далятычах]] на Наваградчыне, дзе стварыў выдатны царкоўны хор.
-Зьвяртаўся да вернікаў на беларускай мове. Зьяўляўся сябрам Рады Беларускага Экзархата. Прыхільнік [[Беларуская хрысьціянская дэмакратыя (1927)||Беларускай хрысьціянскай дэмакратыі]].
+Зьвяртаўся да вернікаў на беларускай мове, распаўсюджваў беларускія хрысьціянскія выданьні, вучыў вернікаў беларускім сьпевам, ладзіў для іх тэатральныя пастаноўкі і ўсяляк спрыяў росту нацыянальнай самасьвядомасьці ў тых парафіях, дзе служыў. Зьяўляўся сябрам Рады [[Беларускі Экзархат Грэка-Каталіцкай Царквы|Беларускага Экзархату Грэка-Каталіцкай Царквы]]. Прыхільнік [[Беларуская хрысьціянская дэмакратыя (1927)||Беларускай хрысьціянскай дэмакратыі]].
+Перад Вялікаднем 1944 савецкія партызаны хацелі расстраляць сьвятара, аднак за яго заступіліся мясцовыя. Таму перад прыходам Саветаў ён вымушаны быў зьехаць у Польшчу.
-Па вайне зьехаў у Польшчу.
 Пахаваны на могілках каля Рабэрціну пад Варшавай.
@@ Радок 19: / Радок 19: @@
 * [http://kamunikat.fontel.net/www/knizki/historia/harbinski/brd/uspaminy_03.htm Успаіны Юрася Гарбінскага, МАЕ ПРЫЯЦЕЛI — В. АНОШКА]
 * [http://leszkiewicz.narod.ru/unia.html Вінцук Адважны «Унія на Палесьсі»]
+* Анастасія Ільіна. Там, дзе была Унія... // Царква, № 4(47), 2005, с. 15.
 {{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Аношка, Вацлаў}}