Гук: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.1) (робат дадаў: ang:Sƿēȝ
д r2.7.1) (робат дадаў: diq:Veng
Радок 20: Радок 20:
[[zh-min-nan:Siaⁿ-im]]
[[zh-min-nan:Siaⁿ-im]]
[[be:Гук]]
[[be:Гук]]
[[bg:Звук]]
[[bo:སྒྲ།]]
[[bo:སྒྲ།]]
[[bs:Zvuk]]
[[bs:Zvuk]]
[[bg:Звук]]
[[ca:So]]
[[ca:So]]
[[cs:Zvuk]]
[[cs:Zvuk]]
Радок 101: Радок 101:
[[yi:קלאנג]]
[[yi:קלאנג]]
[[zh-yue:聲]]
[[zh-yue:聲]]
[[diq:Veng]]
[[zea:Geluud]]
[[zea:Geluud]]
[[zh:声音]]
[[zh:声音]]

Вэрсія ад 18:49, 12 лістапада 2011

Рэактыўны самалёт F/A-18, які пераадольвае гукавы бар'ер. Белае воблака — сьціснутыя кроплі вады, якія, як лічыцца, узьнікаюць ад зніжэньня ціску паветра вакол самалёта

Гук — фізычная зьява, якая выклікаецца вагальнымі рухамі часьцінак асяродзьдзя, звычайна паветра, якую мы ўспрымаем слыхам. Мэханічныя вібрацыі, якія атаясамліваюцца з гукам, могуць распаўсюджвацца ва ўсіх формах рэчыва: газах, вадкасьці, цьвёрдых целах і ў плазьме. Гук ня можа ісьці праз вакуўм. Лічыцца, што чалавечы слых успрымае гукі з частасьцю паміж 16 Гц і 20 кГц. Верхняя мяжа звычайна зьмяншаецца з узростам.

Распаўсюджваньне гуку ў асяродзьдзі носіць характар пругкіх хваляў. Як і ўсялякая хваля, гуку ўласьціва амплітуда і частасьць. Вывучэньнем гуку займаецца навука акустыка.

Вонкавыя спасылкі

Гуксховішча мультымэдыйных матэрыялаў