Гук: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.1) (робат дадаў: ang:Sƿēȝ |
д r2.7.1) (робат дадаў: diq:Veng |
||
Радок 20: | Радок 20: | ||
[[zh-min-nan:Siaⁿ-im]] |
[[zh-min-nan:Siaⁿ-im]] |
||
[[be:Гук]] |
[[be:Гук]] |
||
⚫ | |||
[[bo:སྒྲ།]] |
[[bo:སྒྲ།]] |
||
[[bs:Zvuk]] |
[[bs:Zvuk]] |
||
⚫ | |||
[[ca:So]] |
[[ca:So]] |
||
[[cs:Zvuk]] |
[[cs:Zvuk]] |
||
Радок 101: | Радок 101: | ||
[[yi:קלאנג]] |
[[yi:קלאנג]] |
||
[[zh-yue:聲]] |
[[zh-yue:聲]] |
||
[[diq:Veng]] |
|||
[[zea:Geluud]] |
[[zea:Geluud]] |
||
[[zh:声音]] |
[[zh:声音]] |
Вэрсія ад 18:49, 12 лістапада 2011
Гук — фізычная зьява, якая выклікаецца вагальнымі рухамі часьцінак асяродзьдзя, звычайна паветра, якую мы ўспрымаем слыхам. Мэханічныя вібрацыі, якія атаясамліваюцца з гукам, могуць распаўсюджвацца ва ўсіх формах рэчыва: газах, вадкасьці, цьвёрдых целах і ў плазьме. Гук ня можа ісьці праз вакуўм. Лічыцца, што чалавечы слых успрымае гукі з частасьцю паміж 16 Гц і 20 кГц. Верхняя мяжа звычайна зьмяншаецца з узростам.
Распаўсюджваньне гуку ў асяродзьдзі носіць характар пругкіх хваляў. Як і ўсялякая хваля, гуку ўласьціва амплітуда і частасьць. Вывучэньнем гуку займаецца навука акустыка.
Вонкавыя спасылкі
Гук — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў