Віталь Скалабан: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
Няма апісаньня зьменаў
Радок 1: Радок 1:
'''Віталь Уладзімеравіч Скалабан''' ([[5 жніўня]] [[1947]], [[вёска]] [[Шылавічы]] [[Слонімскі раён|Слонімскага раёну]]) — беларускі гісторык. Кандыдат гістарычных навук.
'''Віталь Уладзімеравіч Скалабан''' ([[5 жніўня]] [[1947]], [[вёска]] [[Шылавічы]] [[Слонімскі раён|Слонімскага раёну]] - [[21 жніўня]] [[2011]], [[горад]] [[Мінск]]) — беларускі гісторык. Кандыдат гістарычных навук.


У [[1970]] скончыў Ленінградзкі ўнівэрсытэт. 3 [[1972]] працаваў у выдавецтве «Беларуская Энцыклапедыя» рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі. У [[1995]]—[[2000]] намесьнік дырэктара, дарадца Беларускага навукова-дасьледчага інстытуту дакумэнтазнаўства і архіўнай справы. З [[2000]] намесьнік дырэктара Нацыянальнага навукова-асьветнага цэнтру імя Ф. Скарыны, з [[2002]] навуковы супрацоўнік Нацыянальнага архіву Рэспублікі Беларусь.
У [[1970]] скончыў Ленінградзкі ўнівэрсытэт. 3 [[1972]] працаваў у выдавецтве «Беларуская Энцыклапедыя» рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі. У [[1995]]—[[2000]] намесьнік дырэктара, дарадца Беларускага навукова-дасьледчага інстытуту дакумэнтазнаўства і архіўнай справы. З [[2000]] намесьнік дырэктара Нацыянальнага навукова-асьветнага цэнтру імя Ф. Скарыны, з [[2002]] навуковы супрацоўнік Нацыянальнага архіву Рэспублікі Беларусь.
Радок 18: Радок 18:
[[Катэгорыя:Беларускія гісторыкі]]
[[Катэгорыя:Беларускія гісторыкі]]
[[Катэгорыя:Беларускія археографы]]
[[Катэгорыя:Беларускія археографы]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 2011 годзе]]

Вэрсія ад 12:20, 21 жніўня 2011

Віталь Уладзімеравіч Скалабан (5 жніўня 1947, вёска Шылавічы Слонімскага раёну - 21 жніўня 2011, горад Мінск) — беларускі гісторык. Кандыдат гістарычных навук.

У 1970 скончыў Ленінградзкі ўнівэрсытэт. 3 1972 працаваў у выдавецтве «Беларуская Энцыклапедыя» рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі. У 19952000 намесьнік дырэктара, дарадца Беларускага навукова-дасьледчага інстытуту дакумэнтазнаўства і архіўнай справы. З 2000 намесьнік дырэктара Нацыянальнага навукова-асьветнага цэнтру імя Ф. Скарыны, з 2002 навуковы супрацоўнік Нацыянальнага архіву Рэспублікі Беларусь.

Дасьледуе гісторыю беларускага нацыянальнага руху, культуры XIX — пачатку XX стст., пытаньні архівазнаўства, краязнаўства і бібліяграфіі. Рэдактар-складальнік гістарычна-дакумэнтальнай хронікі «Памяць Ляхавіцкі раён», выдадзенай у 1989. Адзін са складальнікаў бібліяграфічных дапаможнікаў. Аўтар шматлікіх артыкулаў. Сааўтар сцэнарыяў дакумэнтальна-мастацкіх тэлефільмаў.[1]

Крыніцы

  1. ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БЕЛТА, 2002. С. 558

Літаратура

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-46-3.