Гук: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.1) (робат дадаў: mg:Feo
д r2.6.4) (робат дадаў: kk:Дыбыс
Радок 49: Радок 49:
[[he:קול]]
[[he:קול]]
[[kn:ಶಬ್ದ]]
[[kn:ಶಬ್ದ]]
[[kk:Дыбыс]]
[[la:Sonus (physica)]]
[[la:Sonus (physica)]]
[[lv:Skaņa]]
[[lv:Skaņa]]

Вэрсія ад 09:57, 19 жніўня 2011

Рэактыўны самалёт F/A-18, які пераадольвае гукавы бар'ер. Белае воблака — сьціснутыя кроплі вады, якія, як лічыцца, узьнікаюць ад зніжэньня ціску паветра вакол самалёта

Гук — фізычная зьява, якая выклікаецца вагальнымі рухамі часьцінак асяродзьдзя, звычайна паветра, якую мы ўспрымаем слыхам. Мэханічныя вібрацыі, якія атаясамліваюцца з гукам, могуць распаўсюджвацца ва ўсіх формах рэчыва: газах, вадкасьці, цьвёрдых целах і ў плазьме. Гук ня можа ісьці праз вакуўм. Лічыцца, што чалавечы слых успрымае гукі з частасьцю паміж 16 Гц і 20 кГц. Верхняя мяжа звычайна зьмяншаецца з узростам.

Распаўсюджваньне гуку ў асяродзьдзі носіць характар пругкіх хваляў. Як і ўсялякая хваля, гуку ўласьціва амплітуда і частасьць. Вывучэньнем гуку займаецца навука акустыка.

Вонкавыя спасылкі

Гуксховішча мультымэдыйных матэрыялаў