Менская губэрня: розьніца паміж вэрсіямі
Edukacyja |
д →Эдукацыя: артаграфія |
||
| Радок 70: | Радок 70: | ||
* [[Дзісенскі павет (Расейская імпэрыя)|Дзісенскі павет]], [[1795]] (пазьней у Віленскай губэрні) |
* [[Дзісенскі павет (Расейская імпэрыя)|Дзісенскі павет]], [[1795]] (пазьней у Віленскай губэрні) |
||
== |
== Адукацыя == |
||
[[23 красавіка]] [[1913]] |
[[23 красавіка]] [[1913]] году менскі губэрнатар [[Аляксей Гірс]] выдаў сакрэтны ўказ, каб беларускамоўныя дзеці навучаліся рэлігіі выключна на расейскай мове.<ref>Życie społeczno-kulturalne. Oświata. W: Między nadzieją…. S. 33.</ref> |
||
У |
У выніку лютаўскай рэвалюцыі на ўсходніх землях колішняй [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] была зьнятая забарона польскай асьветы. У школьным годзе 1917/1918 у Менскай губэрні зьявіліся 243 польскія школы, у тым ліку сярэднія ў [[Койданаў|Койданаве]] і [[Нясьвіж]]ы. Паводле афіцыйных зьвестак навучалася ў іх 11 199 дзецей, значыць амаль 1/4 усіх навучэнцаў на тэрыторыі гэтай губэрні. Па-за Менскам польская асьвета асабліва разьвівалася у паветах: [[ігуменскі павет|ігуменскім]], [[слуцкі павет|слуцкім]] і [[барысаўскі павет|барысаўскім]].<ref>Życie społeczno-kulturalne. Oświata. W: Między nadzieją…. S. 46.</ref> |
||
== Выбітныя асобы == |
== Выбітныя асобы == |
||
Вэрсія ад 23:27, 25 ліпеня 2011
| Менская губэрня | |
| Минская губернія | |
 | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Краіна | Расейская імпэрыя |
| Статус | губэрня |
| Адміністрацыйны цэнтар | Менск |
| Дата ўтварэньня | 23 сакавіка 1793 |
| Дата скасаваньня | 1921 |
| Губэрнатары | гл. Менскія губэрнатары |
| Насельніцтва (пач. ХХ ст.) | 2 539 100 |
| Плошча | 91 213 км² км² |
| Час існаваньня | 1793—1795, 1796—1917 |
| Месцазнаходжаньне Менскай губэрні | |
| Менская губэрня на мапе | |
 Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы | |
Менская губэрня (па-расейску: Минская губерния, Минская губернія) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка Расейскае імпэрыі ў 1793—1917; разам зь Віленскай, Ковенскай, Гарадзенскай, Магілёўскай і Віцебскай губэрнямі ўтварала Паўночна-Заходні край. У пачатку XX стагодзьдзя плошча яе тэрыторыі складала каля 91 213 км², а колькасьць насельніцтва — 2 539 100 чалавек.
Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел
- Бабруйскі павет
- Барысаўскі павет
- Ігуменскі павет
- Менскі павет
- Мазырскі павет
- Наваградзкі павет
- Пінскі павет
- Рэчыцкі павет
- Слуцкі павет
- Вялейскі павет, 1795 (пазьней тэрыторыя ўвайшла ў Менскі і Вялейскі паветы Віленскае губэрні)
- Давыд-Гарадоцкі павет, 1795 (пазьней тэрыторыя ўвайшла ў Пінскі і Мазырскі паветы)
- Докшыцкі павет, 1795 (пазьней тэрыторыя ўвайшла ў Барысаўскі і Вялейскі павет Віленскай губэрні)
- Нясьвіскі павет, 1795 (пазьней тэрыторыя ўвайшла ў Слуцкі і часткова ў Менскі павет)
- Пастаўскі павет, 1795 (пазьней тэрыторыя ўвайшла ў Дзісненскі і Вялейскі паветы Віленскай губэрні)
- Дзісенскі павет, 1795 (пазьней у Віленскай губэрні)
Адукацыя
23 красавіка 1913 году менскі губэрнатар Аляксей Гірс выдаў сакрэтны ўказ, каб беларускамоўныя дзеці навучаліся рэлігіі выключна на расейскай мове.[1]
У выніку лютаўскай рэвалюцыі на ўсходніх землях колішняй Рэчы Паспалітай была зьнятая забарона польскай асьветы. У школьным годзе 1917/1918 у Менскай губэрні зьявіліся 243 польскія школы, у тым ліку сярэднія ў Койданаве і Нясьвіжы. Паводле афіцыйных зьвестак навучалася ў іх 11 199 дзецей, значыць амаль 1/4 усіх навучэнцаў на тэрыторыі гэтай губэрні. Па-за Менскам польская асьвета асабліва разьвівалася у паветах: ігуменскім, слуцкім і барысаўскім.[2]
Выбітныя асобы
- Канстанцін Акаловіч — дэпутат IV Дзяржаўнай Думы ад Менскай губэрні
Крыніцы
Літаратура
- Минская губерния. Государственные, религиозные и общественные учреждения. 1793—1917 гг. — Мн., БелНИИДАД, 2006 — 392.
- Dariusz Tarasiuk: Między nadzieją a niepokojem. Działalność społeczno-kulturalna i polityczna Polaków na wschodniej Białorusi w latach 1905–1918. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 211. ISBN 978-83-227-2629-7.
Вонкавыя спасылкі
Паветы Менскай губэрні | |
|---|---|
| 1795—1796 | |
| |||||||||||||
