Соф’я Яноўская: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
пераклад з http://ru.wikipedia.org/wiki/Яновская,_Софья_Александровна?oldid=36075313
(Розьніцы няма)

Вэрсія ад 19:24, 15 ліпеня 2011

Соф’я Яноўская
Дата нараджэньня 31 студзеня 1896
Месца нараджэньня Пружаны, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці 24 кастрычніка 1966
Месца сьмерці Масква, РСФСР
Прычына сьмерці цукровы дыябэт
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак матэматык, гісторык, рэвалюцыянэр
Навуковая сфэра асновы матэматыкі, матэматычная лёгіка, філязофія, гісторыя матэматыкі
Месца працы МДУ
Вядомая як стваральніца савецкай школы філязофіі матэматыкі
Навуковая ступень доктар фізыка-матэматычных навук[d][1] (1935)
Навуковы кіраўнік Самуіл Шатуноўскі[d]
Вучні Э. Я. Бахмуцкая, І. Г. Башмакова, Д. П. Горскі, І. І. Ліхалетаў, Т. Л. Майстрова, Л. Е. Майстроў, Б. Ю. Пільчак, А. Е. Райк, К. А. Рыбнікаў.
Узнагароды
ордэн Леніна

Со́ф’я Алякса́ндраўна Яно́ўская (31 студзеня 189624 кастрычніка 1966) — савецкі матэматык, філёзаф, пэдагог, стваральніца савецкай школы філязофіі матэматыкі.

Жыцьцяпіс

Нарадзілася ў жыдоўскім мястэчку Пружана Гарадзенскай губэрні (цяпер у Берасьцейскай вобласьці) ў сям’і рахункавода Нэймарка.

У 1914, па сканчэньні гімназыі, паступіла на прыродазнаўчае аддзяленьне Вышэйшых жаночых курсаў.

Пад час Грамадзянскай вайны і інтэрвэнцыі сілаў Антанты удзельнічала ў адэскім бальшавісцкім падпольлі і працы падпольнага Чырвонага Крыжа. У лістападзе 1918 далучылася да КП(б)У. Падчас адступленьня белагвардзейцаў з Адэсы Яноўская разам з групай чырвонаармейцаў былая паланёная і ледзь пазьбегла кары. Падчас расстрэлу яна здолела выратавацца, упаўшы ў раку і сплыўшы.

У 1919 прыехала ў Елісаветград, дзе далучылася ў шэрагі Чырвонае Арміі. Была сьпярша палітчырвонаармейцам, а пасьля памочнікам рэдактара газэты «Красная армия» ў Палітуправе 12-й Арміі.

1920—1923 — у Адэскім губкаме партыі.

У 1928 выйшла першая праца Яноўскай у галіне філязофіі матэматыкі — «Катэгорыя ко­лькасьці ў Гегеля і сутнасьць матэматыкі». У 1929 скончыла Інстытут чырвонай прафэсуры. У 1930 выдала працу «Ідэалізм у сучаснай філязофіі матэматыкі». У 1931 атрымала званьне прафэсара, а ў 1935 — навуковую ступень доктара фізыка-матэматычных навук без абароны дысэртацыі.

У 1935 року падчас візыту Людвіга Вітгенштайна ў СССР суправаджала яго ў Маскве і раіла адмовіцца ад ідэі застацца жыць у Савецкім Саюзе.

Працы

  • Категория количества у Гегеля и сущность математики // ПЗМ. 1928. № 3;
  • Математические рукописи Маркса // Книга и пролетарская революция. 1933. № 2;
  • О так называемых «определениях через абстракцию» // Сб. статей по философии математики. М., 1936;
  • Логика математическая. [В соавт.]//БСЭ. Т.37. М., 1938;
  • Основания математики и математическая логика // Математика в СССР за 30 лет. М., 1949;
  • Из истории аксиоматики // Историко-математические исследования. Вып.11. М., 1958;
  • Математическая логика и основания математики // Математика в СССР за 40 лет. 1917—1957. Т.1. М., 1959;
  • Преодолены ли в современной науке трудности, известные под названием «апории Зенона»? // Проблемы логики. М., 1963, стр. 116—136.
  • Проблемы анализа понятий науки и новейший неопозитивизм // «Вопросы философии» 1961. № 6;
  • О философских вопросах математической логики // Проблемы логики. М., 1963;
  • Методологические проблемы науки. М.,1972.

Глядзіце таксама

Літаратура

  1. ^ а б MacTutor History of Mathematics archive — 1994.