Электрычны зарад

Клясычная электрадынаміка

Электрычнасьць · Магнэтызм Электрастатыка Закон Кулёна Прынцып супэрпазыцыі Тэарэма Гаўса Эквіпатэнцыйная паверхня Электрычны дыпольны момант Электрычны зарад Электрычная індукцыя Электрычнае поле Электрастатычны патэнцыял Магнітастатыка Закон Бія — Савара — Лапласа Закон Ампэра Магнітны момант Магнітнае поле Магнітны струмень Электрадынаміка Дыполь Сіла Лёрэнца Ток зруху Уніпалярная індукцыя Раўнаньні Максўэла Электрычны ток Электрарухальная сіла Электрамагнітная індукцыя Электрамагнітнае выпраменьваньне Электрамагнітнае поле Электрычны ланцуг Закон Ома Законы Кірхгофа Індуктыўнасьць Радыёхвалявод Рэзанатар Электрычная ёмістасьць Электрычная праводнасьць Супор Электрычны імпэданс Вядомыя навукоўцы Гэнры Кавэндыш Майкл Фарадэй Андрэ-Мары Ампэр Густаў Робэрт Кірхгоф Джэймз Кларк Максўэл Гэнры Рудольф Гэрц Альбэрт Абрахам Майкэльсан Робэрт Эндрус Мілікэн

Электры́чны зара́д — колькасная характарыстыка, якая паказвае ступень магчымага ўдзелу цела ў электрамагнітным узаемадзеяньні. Адзінка вымярэньня зараду ў СІ — кулён, у СГС — адзінка электрычнага зараду СГСЭ. Упершыню электрычны зарад быў уведзены ў законе Кулёна ў 1785 годзе.

Носьбітамі электрычнага зараду зьяўляюцца электрычна зараджаныя элемэнтарныя часьцінкі, у тым ліку электрон (адзін адмоўны элемэнтарны электрычны зарад) і пратон (адзін дадатны элемэнтарны зарад).

Электрычны зарад замкнёнай сыстэмы захоўваецца ў часе і квантуецца — зьмяняецца порцыямі, кратнымі элемэнтарнаму электрычнаму зараду. Закон захаваньня зараду — адзін з асноўных законаў фізыкі.

Глядзіце таксама

• Пунктавы электрычны зарад