Менскае ваяводзтва: розьніца паміж вэрсіямі
д →Урадоўцы: выпраўленьне спасылак |
→Урадоўцы: афармленьне без дубляваньня сьпісаў |
||
Радок 110: | Радок 110: | ||
У [[Вальны сойм|сэнаце Рэчы Паспалітай Абодвух Народаў]] ваяводзтва прадстаўлялі два сэнатары: [[ваявода]] і [[кашталян]]. |
У [[Вальны сойм|сэнаце Рэчы Паспалітай Абодвух Народаў]] ваяводзтва прадстаўлялі два сэнатары: [[ваявода]] і [[кашталян]]. |
||
=== Ваяводы менскія === |
|||
⚫ | |||
{{Асноўны артыкул|Ваяводы менскія}} |
|||
⚫ | |||
=== Кашталяны менскія === |
|||
Менскімі [[ваявода]]мі былі |
|||
{{Асноўны артыкул|Кашталяны менскія}} |
|||
* [[Гаўрыла Іванавіч Гарнастай|Гаўрыла Гарнастай]] ([[22 сакавіка|22.3.]][[1566]] — [[6 ліпеня|6.7.]][[1576]]) |
|||
Паводле [[Люблінская унія|Люблінскай уніі]] кашталяны менскія паводле значначнасьці займалі месцы ў сэнаце пасьля [[гданьск]]іх і перад [[інфлянты|інфлянцкімі]].<ref name="sg"/> |
|||
* [[Мікалай Паўлавіч Сапега|Мікалай Сапега]] ([[9 ліпеня|9.7.]][[1576]] — [[6 красавіка|6.4.]][[1588]]) |
|||
* [[Багдан Паўлавіч Сапега|Багдан Сапега]] ([[21 траўня|21.5.]][[1588]] — [[1593]]) |
|||
* [[Ян Абрамовіч]] ([[22 чэрвеня|22.6.]][[1593]] — [[1596]]) |
|||
* [[Андрэй Іванавіч Завіша|Андрэй Завіша]] ([[1596]] — [[26 красавіка|26.4]].[[1598]]) |
|||
* [[Ян Пац]] ([[9 сакавіка|9.3.]][[1600]] — 9/10.[[1610]]) |
|||
* [[Мікалай Крыштап Сапега]] ([[25 кастрычніка|25.10.]][[1611]] — [[30 красавіка|30.4.]][[1618]]) |
|||
* [[Пётар Тышкевіч]] ([[6 верасьня|6.9.]][[1618]] — [[1631]]) |
|||
* [[Балтазар Стравінскі]] ([[1631]] — 2.[[1633]]) |
|||
* [[Аляксандар Слушка]] ([[2 сакавіка|2.3.]][[1633]] — [[1638]]) |
|||
* [[Мікалай Сапега|Мікалай Сапега]] ([[1638]] — 11.[[1638]]) |
|||
* князь [[Аляксандар Масальскі]] (11.[[1638]] — [[1643]]) |
|||
* князь [[Андрэй Масальскі]] (3.[[1643]] — [[13 студзеня|13.1.]][[1645]]) |
|||
* князь [[Аляксандар Агінскі]] (3.[[1645]] — пач. [[1649]]) |
|||
* [[Гедэон Дунін-Раецкі]] (пач. [[1649]] — [[1654]]) |
|||
* [[Крыштап Рудаміна–Дусяцкі]] ([[1654]] — [[1654]]/[[1655]]) |
|||
* [[Крыштап Цеханавецкі]] ([[1654]]/[[1655]] — кан. [[1655]]) |
|||
* [[Ян Сэбасьцян Кешторт]] ([[9 студзеня|9.1.]][[1656]] — 3.[[1667]]) |
|||
* [[Казімер Караль Белазор]] (3.[[1667]] — каля [[1680]]) |
|||
* князь [[Міхал Казімер Даўмонт-Сясіцкі]] (каля [[1680]] — [[14 красавіка|14.4.]][[1698]]) |
|||
* князь [[Уладыслаў Язафат Сапега]] ([[14 студзеня|14.1.]][[1699]] — [[31 кастрычніка|31.10.]][[1709]]) |
|||
* [[Крыштап Зяновіч]] ([[18 лістапада|18.11.]][[1709]] — [[1717]]) |
|||
* [[Крыштап Станіслаў Завіша]] ([[26 лютага|26.2.]][[1720]] — [[1721]]) |
|||
* [[Ян Казімер Жаба]] ([[1721]] — [[26 траўня|26.5.]][[1754]]) |
|||
* [[Ян Аўгуст Гільзэн]] (6/7.[[1754]] — [[14 лютага|14.2.]][[1767]]) |
|||
* [[Юзэф Аўгуст Гільзэн]] ([[17 лютага|17.2.]][[1767]] — [[14 красавіка|14.4.]][[1770]]) |
|||
* [[Тадэвуш Буржынскі]] ([[14 красавіка|14.4.]][[1770]] — [[1773]]) |
|||
* князь [[Мікалай Юзэф Радзівіл]] ([[29 траўня|29.5.]][[1773]] — [[3 лютага|3.2.]][[1784]]) |
|||
* [[Адам Хмара]] ([[4 лютага|4.2.]][[1784]] — ?) |
|||
Менскімі [[кашталян]]амі былі: |
|||
* Мікалай С. Тальваш ([[1566]]—[[1570]]) |
|||
* Ян Я. Глябовіч ([[1572]]—[[1584]]) |
|||
* Міхал Б. Гарабурда ([[1584]]—[[1586]]) |
|||
* Вацлаў В. Агрыпа ([[1586]]—[[1590]]) |
|||
* Марцін Стравінскі ([[1590]]—[[1592]]) |
|||
* Андрэй П. Сапега ([[1592]]—[[1597]]) |
|||
* Юзэф Я. Корсак ([[1597]]) |
|||
* М. Пётар Дарагастайскі ([[1597]]—[[1600]]) |
|||
* князь Шчэсны Я. Галоўчынскі ([[1600]]—[[1610]]) |
|||
* Пётар Тышкевіч ([[1611]]—[[1618]]) |
|||
* Аляксандар Слушка ([[1618]]—[[1628]]) |
|||
* Андрэй Завіша ([[1628]]—[[1630]]) |
|||
* [[Ян Альфонс Ляцкі]] ([[1630]]—[[1634]]) |
|||
* Гедэон Дунін-Раецкі ([[1634]]—[[1649]]) |
|||
* князь Мікалай С. Чацьвярцінскі ([[1649]]—[[1659]]) |
|||
* [[Якуб Тэадор Кунцэвіч]] ([[1661]]) |
|||
* Стэфан К. Кандзежаўскі ([[1661]]—[[1663]]) |
|||
* Стэфан Русецкі ([1663]-[1671]) |
|||
* [[Аляксандар Юдзіцкі (сын Канстанціна)|Аляксандар Юдзіцкі]] ([[1672]]—[[1677]]) |
|||
* [[Ян Павал Юдзіцкі]] ([[1694]]) |
|||
* Корчак Есьман ([[1697]]) |
|||
* князь Андрэй Пузына ([[1697]]—[[1701]]) |
|||
* Канстанты Война-Ясяніцкі ([[1701]]) |
|||
* граф Міхал Шчука ([[1701]]—[[1709]]) |
|||
* Тэадор Антоні Ваньковіч ([[1710]]) |
|||
* князь Шымон Любецкі-Друцкі ([[1710]]) |
|||
* князь [[Ян Фрыдэрык Сапега]] ([[1711]]—[[1712]]) |
|||
* Даніэль Выгоўскі ([[1713]]—[[1740]]) |
|||
* Аляксандар Юзэфовіч-Глябіцкі ([[1740]]—[[1758]]) |
|||
* Міхал Юдзіцкі ([[1742]]—[[1758]]) |
|||
* Ян Пётар Юдзіцкі ([[1758]]—[[1777]]) |
|||
* Адам Міхал Ракіцкі ([[1777]]—[[1779]]) |
|||
* Адам Хмара ([[1779]]—[[1784]]) |
|||
* Шымон Забела ([[1784]]—[[1787]]) |
|||
* Шымон Забела ([[1787]]—[[1792]]) |
|||
* Мшхал Абуховіч ([[1792]]—[[1793]]) |
|||
== Глядзіце таксама == |
== Глядзіце таксама == |
Вэрсія ад 14:22, 2 ліпеня 2011
Менскае ваяводзтва | |
Palatinatus Minscensis | |
Сьцяг | |
Агульныя зьвесткі | |
---|---|
Краіна | ВКЛ |
Статус | ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага[d] |
Адміністрацыйны цэнтар | Менск |
Найбуйнейшыя гарады | Рэчыца, Мазыр |
Дата ўтварэньня | 1565 |
Дата скасаваньня | 1793 |
Ваяводы | гл. Менскія ваяводы |
Плошча | 55 500 км² |
Час існаваньня | 1566 — 1793 |
Месцазнаходжаньне Менскага ваяводзтва | |
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы |
Ме́нскае ваяво́дзтва (па-лацінску: Palatinatus Minscensis) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Вялікім Княстве Літоўскім. Плошча ваяводзтва складала 55 500 км². Сталіцай зьяўлялася места Менск.
Герб ваяводзтва меў наступны выгляд: «у чырвоным полі рыцар у срэбных латах і са срэбным шчытом з залатым шасьціканцовым крыжом, які заносіць над галавой срэбны меч з залатым этэсам і скача на срэбным кані з залатым ўзбраеньнем, збруяй і вачамі; сядло чырвонае з залатой акантоўкай».[1] Ваяводзкая харугва была чырвонага («гвазьдзіковага») колеру з выявай гербу Пагоня ў белым полі.[2][3]
Па ўвядзеньні ў 1776 року ваяводскіх мундзіраў, дэпутаты Менскага і Мазырскага паветаў апраналіся ідэнтычна смаленскім — у малінавыя («кармазыновыя») кунтушы зь цёмна-сінімі («гранатовымі») адваротамі, пад імі насілі цёмна-сінія жупаны. Дэпутаты Рэчыцкага павету насілі белая жупаны і такія ж адвароты.
Асноўныя падзеі
- 1566: у выніку адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформы ўтварылася Менскае ваяводзтва на аснове былога аднайменнага княства, рэформа таксама ўсталявала межы ваяводзтва і паветаў — Менскага і Рэчыцкага.
- 1569: са згоды мясцовай шляхты Мазырскі павет улучылі ў межы ваяводзтва.
- 1599: у Менску праз рок, па чарзе з Наваградкам, пачалі праводзіцца вясновыя сэсіі Вярхоўнага Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага, кожная зь іх працягвалася 22 тыдні, пачынаючы ад панядзелку пасьля Трох Каралёў.
- 1654—1667: маскоўскія войскі акупавалі значную частку тэрыторыі ваяводзтва.
- 1662: Барысаўскае староства перайшло ў склад Аршанскага павету Віцебскага ваяводзтва.[4]
- 1667: у склад Рэчыцкага павету ўвайшло Лоеўска-Любецкае староства (8 тыс. км²).[5]
- 1708: войскі швэдзкага караля Карла XII учынілі значныя разбурэньні на абшарах ваяводзтва, асабліва ў Менскім павеце.
- 1772: у выніку 1-га падзелу Рэчы Паспалітай страціла значную частку Рэчыцкага павету і ўлучыла ў свой склад рэшту Аршанскага павету Віцебскага ваяводзтва.
- 1775: у зьвязку з акупацыяй усходніх ваяводзтваў Расейскай імпэрыяй, менскую сэсію Трыбуналу перанесьлі ў Горадню.
- 20 сьнежня 1793: скасаваньне ваяводзтва ў выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай, яго тэрыторыя ўвайшла ў склад Менскай губэрні Расейскай імпэрыі.
Геаграфія
На поўначы межавала з Полацкім і Віцебскім ваяводзтвамі, на захадзе — зь Віленскім і Наваградзкім ваяводзтвамі, на поўдні зь Берасьцейскім і Кіеўскім ваяводзтвамі, на ўсходзе — з Масковіяй і Амсьціслаўскім ваяводзтвам.[6] Частка мяжы з Наваградзкім ваяводзтвам праходзіла па рацэ Пціч, да яе упадзеньня ў Прыпяць. На захадзе, ўздоўж ракі Славесна, ішла мяжа зь Берасьцейскім ваяводзтвам.
Тэрыторыя Менскага ваяводства мела форму прастакутніка з нашмат даўжэйшымі заходнім і ўсходнім бакамі. Рака Бярэзіна, якая ад вытоку да вусьця працякала па тэрыторыі ваяводзтва, падзяляла ягоны абшар надвая. У паўночнай частцы Менскага ваяводзтва брала свой выток рака Вяльля. Гэтая частка ваяводзтва ўяўляла шырокія, не вельмі ўраджайныя раўніны, паўднёва-заходняя (Мазырскі павет) — ляжала ў Палесьсі.
Адміністрацыйна-тэрытарыяльны падзел
У склад ваяводзтва ўваходзілі 3 паветы:
Назва | Цэнтар | Плошча, тыс. км² |
Староствы (дзяржаўныя воласьці) |
---|---|---|---|
Менскі павет | Менск | ? | Менскае (гродавае) Гайненскае Радашкоўскае Краснасельскае |
Мазырскі павет | Мазыр | ? | Мазырскае (гродавае) Бчыцкае (Пціцкае) |
Рэчыцкі павет | Рэчыца | 30,0 | Рэчыцкае (гродавае) Бабруйскае Гомельскае Лоеўска-Любецкае Прапоскае Рагачоўскае Чачэрскае |
Ваяводзкі соймік праводзіўся ў Менску, тамака ж склікалася паспалітае рушаньне. У павятовых цэнтрах месьціліся падкаморныя, земскія і гродзкія суды, праходзілі павятовыя соймікі.
Мясцовая шляхта абірала шасьцёх дэпутатаў на вальны сойм Рэчы Паспалітай, а таксама шасьцёх дэпутатаў у Вялікалітоўскі вярхоўны трыбул (па тры — на рускую і літоўскую кадэнцыі).
Прававы лад
Мясцовыя органы ўлады валодалі шырокімі паўнамоцтвамі ў вырашэньні ўсіх мясцовых справаў. У сваёй дзейнасьці яны кіраваліся агульнадзяржаўнымі нарматыўнымі актамі, мясцовым звычаёвым правам і актамі мясцовай адміністрацыі. Асобнае кіраваньне ажыцьцяўлялася ў прыватных уладаньнях заможнай шляхты.
Найвышэйшай формай заканадаўства зьяўляліся Статуты Вялікага Княства Літоўскага 1529, 1566, 1588 рокаў. Дзейнасьць усіх службовых асобаў падпарадкоўвалася праву.
Урадоўцы
У сэнаце Рэчы Паспалітай Абодвух Народаў ваяводзтва прадстаўлялі два сэнатары: ваявода і кашталян.
Ваяводы менскія
- Асноўны артыкул: Ваяводы менскія
Паводле Люблінскай уніі ваяводы менскія паводле значначнасьці займалі месцы ў сэнаце пасьля паморскіх і перад інфлянцкімі.[6]
Кашталяны менскія
- Асноўны артыкул: Кашталяны менскія
Паводле Люблінскай уніі кашталяны менскія паводле значначнасьці займалі месцы ў сэнаце пасьля гданьскіх і перад інфлянцкімі.[6]
Глядзіце таксама
Крыніцы
- ^ Гербы белорусских воеводств в Великом княжестве Литовском // Материалы исследований О. Однороженко (г. Харьков) и М. В. Ревнивцева (г. Энгельс)
- ^ Менскае ваяводства // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. Кн. 1. — Мн., 2001. С. 198
- ^ Вячаслаў Насевіч. Менскае ваяводства // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 288
- ^ Міхась Мацельскі. Гісторыя Барысава ў датах на сайце газэты «Гоман Барысаўшчыны»
- ^ Вячаслаў Насевіч. Тэрыторыя, адміністрацыйны падзел // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 39.
- ^ а б в Województwo mińskie // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom V: Kutowa Wola — Malczyce. — Warszawa, 1884. S. 339
Літаратура
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
- Województwo mińskie // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom V: Kutowa Wola — Malczyce. — Warszawa, 1884. S. 339—340
- Województwo mińskie // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VI: Malczyce — Netreba. — Warszawa, 1885. S. 482
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
- Юхо Я.А. Кароткі нарыс гісторыі дзяржавы і права Беларусі. — Мн., 1992.
- Baliński M., Lipiński T. Starożytna Polska pod względem historycznym, geograficznym i statystycznym. T. 3. — Warszawa, 1846.
- Любавский М.К. Очерк истории Литовско-Русского государства до Люблинской унии включительно. 2-е выд. — М., 1915.