Паляндвіца: розьніца паміж вэрсіямі
нахуй пальшчызну |
д Reverted edits by 194.158.205.102 (Talk); changed back to last version by W.V.-S. |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Паляндві́ца''' — традыцыйны [[беларуская кухня|беларускі]] і [[польская кухня|польскі]] мясны выраб, пераважна з [[ялавічына|ялавічыны]], але таксама са [[свініна|свініны]] і часам [[каніна|каніны]]. |
'''Паляндві́ца''' (''палянґві́ца'')— традыцыйны [[беларуская кухня|беларускі]] і [[польская кухня|польскі]] мясны выраб, пераважна з [[ялавічына|ялавічыны]], але таксама са [[свініна|свініны]] і часам [[каніна|каніны]]. |
||
Назва ад [[польская мова|польскага слова]] ''lędźwie'' ([[паясніца]], [[сцёгны]]). Паляндвіцу аддзялялі ад чвэрці тушы, пачынаючы ад сцегнавой косткі і далей уперад такім чынам, каб не пашкодзіць мышцаў шынкі. |
Назва ад [[польская мова|польскага слова]] ''lędźwie'' ([[паясніца]], [[сцёгны]]). Паляндвіцу аддзялялі ад чвэрці тушы, пачынаючы ад сцегнавой косткі і далей уперад такім чынам, каб не пашкодзіць мышцаў шынкі. |
Вэрсія ад 19:48, 17 сакавіка 2007
Паляндві́ца (палянґві́ца)— традыцыйны беларускі і польскі мясны выраб, пераважна з ялавічыны, але таксама са свініны і часам каніны.
Назва ад польскага слова lędźwie (паясніца, сцёгны). Паляндвіцу аддзялялі ад чвэрці тушы, пачынаючы ад сцегнавой косткі і далей уперад такім чынам, каб не пашкодзіць мышцаў шынкі.
Найлепш надаецца да вэнджання, а сырая да кароткага (некалькі хвілін) смажання. Традыцыйныя вэнджаныя паляндвіцы адразу пасля восеньскага забою вытрымлівалі некалькі дзён у крыві, адбівалі дзеля мяккасці і да вясны правяльвалі ў асмоленых скрынях у халодным памяшканні, пасыпаўшы соллю, салетрай і сумессю спецый (бабкі, перац, гваздзікі, каляндра і іншыя). У сакавіку даставалі са скрыняў і вэндзілі ў валовых кішках. У татарскай кухні традыцыйна цэніцца паляндвіца з каніны, з якой між іншым гатуюць біфштэкс па-татарску. У сучаснай Беларусі пераважае паляндвіца са свініны, якую соляць, націраюць часнаком, перцам і іншымі духмянымі прыправамі; для завяльвання ўпіхваюць у гладкую кішку або шчыльна абціскаючы абвязваюць палатном і вешаюць у сухім месцы. Часам перад завяльваннем трымаюць у расоле.
- Артыкул створаны з дапамогай матэрыялаў з: Алесь Белы, праект «Наша ежа»