Скідальскае паўстаньне (1939)

Скідальскае паўстаньне
	Паход Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь і Ўкраіну 1939 году
Дата:	17—20 верасьня 1939 (83 гады таму)
Месца:	Скідаль
Прычына:	апалячваньне пасьля Рыскага падзелу 1921 году
Вынік:	Чырвоная армія вызваліла паўстанцаў
Тэрытарыяльныя; зьмены:	Чырвоная армія заняла Скідаль
	Супернікі
Камуністычная партыя Заходняй Беларусі	Дзяржаўная паліцыя Польшчы і Польскае войска
	Камандуючыя
	М. Літвін
	Колькасьць
231 чалавек	100 жаўнераў і паліцыянтаў
	Страты
	31 забіты

Скі́дальскае паўста́ньне — антыпольскае выступленьне Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі 17—20 верасьня 1939 году ў мястэчку Скідаль.

Адбылося ў часе паходу Чырвонай арміі ў Заходнюю Беларусь, якая знаходзілася пад уладай Польскай Рэспублікі пасьля Рыскага падзелу 1921 году.

17 верасьня 1939 году мясцовыя сябры Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі раззброілі польскіх вайскоўцаў і паліцыю ў Скідалі. Рэвалюцыйны камітэт Скідалю ў складзе 8 сябраў накіраваў ганцоў у ваколічныя вёскі, каб абвясьціць пра ўсталяваньне савецкай улады. У выніку да паўстанцаў далучыліся вяскоўцы. 18 верасьня з Горадні ў Скідаль накіравалі вайсковы эшалён, але паўстанцы перахапілі яго і забралі зброю. Польскіх вайскоўцаў паўстанцы адпусьцілі. Тады польскі добраахвотны атрад заняў Скідаль, а Рэвалюцыйны камітэт адступіў у лес. У Скідалі польскі добраахвотны атрад закатаваў 31 паўстанца. У ноч на 20 верасьня паўстанцы выйшлі зь лесу і рушылі з боем да Скідаля. Тым часам, у Скідаль накіравалі польскую коньніцу з артылерыяй. Палякі паланілі 200 скідзельцаў, якіх павялі да вёскі Котра на расстрэл. Па дарозе іх перапыніла частка Чырвонай арміі, якая вызваліла палонных^[1].