Перайсьці да зьместу

Сацыялістычная партыя (Францыя)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Сацыялістычная партыя
па-француску: Parti Socialiste
Заснавальнік Франсуа Мітэран
Дата заснаваньня 4 траўня 1969
Штаб-кватэра
Ідэалёгія сацыял-дэмакратыя[d], сацыяльная экалогія[d] і сацыял-лібэралізм[d]
Моладзевая арганізацыя Young Socialist Movement[d]
Колькасьць 60 000
Афіцыйны сайт parti-socialiste.fr (фр.)

Сацыялістычная партыя (па-француску: Le Parti socialiste) — левацэнтрычная[1][2][3] і левая[4][5][6] палітычная партыя Францыі. Прытрымліваецца сацыял-дэмакратычных[7] і праэўрапейскіх поглядаў[8]. Партыя цягам многіх дзесяцігодзьдзяў была найбуйнейшай партыяй францускіх левых сілаў і была адной зь дзьвюх асноўных палітычных партыяў у часы Пятай рэспублікі, разам з Аб’яднаньнем за рэспубліку ў канцы XX стагодзьдзя і Зьвязам за народны рух у пачатку 2000-х гадоў. У цяперашні час арганізацыю ачольвае першы сакратар Аліўе Фор. Партыя ўваходзіць у Партыю эўрапейскіх сацыялістаў, Прагрэсіўнага альянсу і Сацыялістычнага інтэрнацыяналу.

Была заснавана ў 1969 годзе ў выніку зьліцьця Францускай сэкцыі Рабочага інтэрнацыяналу, Канвэнту рэспубліканскіх установаў на чале з Франсуа Мітэранам і іншых групаў. У 1970-х гадах партыя пераўзышла камуністычную партыю паводле колькасьці галасоў сярод левых. Упершыню яна прыйшла да ўлады ў 1981 годзе, калі прэзідэнтам быў абраны Мітэран. Яна мела кіроўную большасьць у Нацыянальнай асамблеі з 1981 па 1986 гады ды зноў з 1988 па 1993 гады. Лідэр партыі Ліянэль Жаспэн прайграў на выбарах на пасаду прэзыдэнта ў 1995 годзе кансэрватару Жаку Шыраку, але займаў пасаду прэм’ер-міністра ва ўрадзе з 1997 па 2002 гады.

  1. ^ Paul Statham (2007). «Political communication and European integration and the transformation of national public spheres: a comparison of Britain and France». In John Erik Fossum; Philip R. Schlesinger (eds.). The European Union and the Public Sphere: A Communicative Space in the Making?. Routledge. — С. 127. — ISBN 978-1-134-17462-1.
  2. ^ Liubomir K. Topaloff (2012). «Political Parties and Euroscepticism». Palgrave Macmillan. — С. 171. — ISBN 978-0-230-36176-8.
  3. ^ Chrisafis, Angelique (29.01.2017). «French Socialists choose leftwing rebel Benoît Hamon for Élysée fight». The Guardian.
  4. ^ De La Cerda, Nicolás; Gunderson, Jacob R. (7.11.2023). «Are party families in Europe ideologically coherent today?». European Journal of Political Research. 63 (3): 1208—1226. — doi:10.1111/1475-6765.12638.
  5. ^ David, Romain (12.07.2022). «Faut-il voir dans le virage à gauche d'Olivier Faure l'influence des insoumis?». Public Sénat.
  6. ^ «Officiellement intronisé premier secrétaire du PS, Olivier Faure promet une ligne „vraiment à gauche, vraiment réaliste“». France Info.
  7. ^ Ari-Veikko Anttiroiko; Matti Mälkiä, eds. (2007). «Encyclopedia of Digital Government». Idea Group Inc (IGI). — С. 397. — ISBN 978-1-59140-790-4.
  8. ^ «Our national parties». Socialists & Democrats.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]