Перайсьці да зьместу

Сава (імя)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Soava
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Вытворныя формы Саба, Сала
Зьвязаныя імёны Савіла, Савігайла, Савігін, Саўгут, Саўконт, Савімонт, Саўрык, Савірым
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Сава»

Сава — мужчынскае імя.

Сава або Савас (Soava, Savas[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова саў- паходзіць ад гоцкага і бургундзкага sauil, старагерманскага sowila 'сонца'[3][a]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Савіла, Савігайла (Саўгел), Савігін (Саўгін), Саўгут, Саўконт, Саўрык. Адзначаліся германскія імёны Savilo, Savigello, Sawkin, Savegot, Savegonte, Saveric.

У Прусіі бытавалі імёны: Sawkor, Sawgute / Sawgotthe[b][6], Sawarycke / Sauricke[c] (1315 і 1365 гады)[8], Sawirte[d][10].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: homines nostros districtus MerecensisNarta Ortimnowicza… Narta Sowiczewicza, Narta Czielkowicza (16 жніўня 1511 году)[11]; на воеводиную Троцкую… служебъника ее Якуба а Богдана Савича (сьнежань 1515 году)[12]; писара кгродского Троцкого пана Лаврына Савича (22 красавіка 1591 году)[13][e].

Савіч (Sawicz) — прозьвішча, зафіксаванае ў XIX стагодзьдзі ў ваколіцах Сувалкаў[33].

  1. ^ Польска-летувіская аўтарка Юстына Вальковяк прызнае за найбольш адэкватнае тлумачэньне іменнай асновы саў- зь летувіскай мовы sãvas 'свой, уласны'[4] (не адзначаючы, аднак, часу першай фіксацыі адпаведнага слова з такім значэньнем у летувіскіх слоўніках)
  2. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Savegotis[5]
  3. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Savaricus[7]
  4. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Seviertus[9]
  5. ^ Таксама:
    • Савейка: чоловека… Совеика Ляшковича (9 чэрвеня 1517 году)[14], Saweykiszkie (25 траўня 1505 году)[15], Józef Soweykа (1667 год)[16], na miejscu P. Józefa Soweyki (1690 год)[17];
    • Савань: Саваневічы (Sawaniewicz) гербу Трубы — літоўскі шляхецкі род[18];
    • Савант: Sawanciszki (1744 год)[19];
    • Савібор (адзначалася германскае імя Seubar[20]): земля Совиборова в Рудоминъскои волости (1440—1492 гады)[21];
    • Саварт, Шаверда (адзначалася старажытнае германскае імя Seviertus[9], *Savardus[22]): у XVI ст. існаваў «дварэц» Савортавы (Совортовы) у Жамойцкім старостве[23], Шаверды — літоўскі шляхецкі род[24];
    • Савойна: велюнци… а Юремъ Совоиновичомъ (1440—1492 гады)[25];
    • Саўгоўд (адзначалася старажытнае германскае імя Salgaudis[26]): у XVI ст. існавала «зямля» Саўгодзішкі (Совговдишки) у Жамойцкім старостве[23];
    • Саўдарг: Jakub Saudarg… Andrzey Saudarg (1784 год)[27];
    • Шаўдоўк: чоловека… Богдана Шовдовковича (28 студзеня 1517 году)[28];
    • Саўман (адзначалася старажытнае германскае ім Sæmann[29]): Стэфан Венцлававіч Саўмановіч — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1599 годзе[30];
    • Саўнар: Петраш Совнарович (1537 год)[31], Hrehory Węcławowicz Sawnarowicz na miejscu Dawida Sawnarowicza i Jana Józefowicza Sawnarowicza… Kazimier Sownar (1667 год)[32]
  1. ^ Repertori D’Antropònims Catalans (RAC). Vol. 1. — Barcelona, 1994. P. 479.
  2. ^ Thüngen L. F. Das Namenbuch: Nachschlagewerk der Namenkunde. — Aschaffenburg, 2003. S. 33.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  4. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 23.
  5. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 18 (264).
  6. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 90.
  7. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 195.
  8. ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 710.
  9. ^ а б Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 195.
  10. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 90—91.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 11 (1518—1523). — Vilnius, 1997. P. 99.
  12. ^ Литовская метрика. Т. 1. — СПб., 1903. С. 857—858.
  13. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 30. — Вильна, 1904. С. 84.
  14. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 339.
  15. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 3: 1501—1507. — Kraków, 1948. S. 699.
  16. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 5. — Warszawa, 2016. S. 302.
  17. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 78.
  18. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 5. — Rzeszów, 2001. S. 16.
  19. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  20. ^ Barber H. British Family Names: Their Origin and Meaning, with Lists of Scandinavian, Frisian, Anglo-Saxon and Norman Names. — Longon, 1894. P. 48.
  21. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 21.
  22. ^ Antroponimia Altomedieval en Galicia (4ª Ed.), Celtiberia.net — Prehistoria, Protohistoria e Historia antigua
  23. ^ а б Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 295.
  24. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Ш, Згуртаваньне беларускай шляхты
  25. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 48.
  26. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 194.
  27. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 25. — Вильна, 1898. С. 527, 532.
  28. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 327.
  29. ^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 236.
  30. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 5. ― Вильна, 1907. С. 189.
  31. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 59.
  32. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 5. — Warszawa, 2016. S. 304—305.
  33. ^ Professor Jerzy Wisniewski, List of the XIXth century Suvalki region family names, Suwalki Genealogical Society