Распад Расейскай імпэрыі
Распа́д Расе́йскае імпэ́рыі — працэсы сыстэмнай дэзынтэграцыі, якія адбываліся ў эканоміцы, сацыяльнай структуры, грамадзкай і палітычнай сфэры Расейскай імпэрыі, якія прывялі да спыненьня існаваньня Расейскае Імпэрыі.
Лютаўская рэвалюцыя 1917 году прывяла да прыкметнага ўзмацненьня сэпаратызму, у першую чаргу польскага, украінскага й фінскага. Пасьля кастрычніцкага перавароту 1917 году адбыўся новы магутны ўсплёск сэпаратызму, і была абвешчаная, у прыватнасьці, незалежнасьць Фінляндыі. Спробы бальшавіцкага ўрада вярнуць кантроль над фактычна адпала заходнімі нацыянальнымі ўскраінамі (Фінляндыя, Украіна, Эстонія і г. д.) бурацца ўсьцяж нямецкага наступленьня вясной 1918 году. Паўстаньне Чэхаславацкага корпусу летам 1918 году становіцца каталізатарам далейшага распаду, выклікаўшы ўтварэньне непадкантрольных Маскве урадаў ўжо на тэрыторыі самой Расеі. Усьцяж Грамадзянскай вайны бальшавікі аднавілі кантроль над большай часткай тэрыторыі былой Расейскае імпэрыі.
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
|
|
|---|
