Радзіма (тэлесэрыял)
Радзі́ма (па-ангельску: Homeland) — шпіёнскі тэлесэрыял ЗША, адаптацыя ізраільскага драматычнага сэрыялу Ваеннапалонныя (па-габрэйску: חטופים). Стваральнікі — Гоўард Гордан і Алекс Ганса; стваральнік ізраільскай першакрыніцы Гедэон Раф стаў у амэрыканскай вэрсіі выканаўчым прадусарам. Выканаўцы галоўных роляў сталі Клэр Дэйнс (Кэры Мэтысан, афіцэрка ЦРУ зь біпалярным разладам) ды Дэм’ен Льюіс (Нікаляс Броўдзі, снайпэр-выведнік Корпусу марской пяхоты ЗША). Броўдзі вярнуўся з палону Аль-Каіды, і Мэтысан перакананая, што падчас гэтых васьмі гадоў ён перакінуўся на бок ворага. Вакол ейнага рассьледаваньня і разгортваецца сюжэт.
Першая сэрыя выйшла 2 кастрычніка 2011 року, агулам выйшлі 8 сэзонаў. Апошняя сэрыя была паказаная 26 красавіка 2020. Асабліва высокую глядацкую адзнаку зарабілі першыя два сэзоны. «Радзіма» атрымала некалькі ўзнагародаў, у прыватнасьці першы сэзон быў узнагароджаны «Залатым Глёбусам» і «Эмі» за найлепшы драматычны сэрыял; другі сэзон таксама здабыў «Залаты Глёбус». Клэр Дэйнс была двойчы ўзнагароджаная прэміяй «Эмі» за найлепшую жаночую ролю, а Дэм’ен Льюіс — прэміяй «Эмі» за найлепшую мужчынскую ролю.
Агляд
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]1-ы сэзон (2011)
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Кэры Мэтысан, апэратыўная супрацоўніца ЦРУ, правяла ў Іраку недазволеную апэрацыю і адпраўленая ў Цэнтар контратэрарыстычнай дзейнасьці ЦРУ ў Лэнглі (Вірджынія). Нікаляса Броўдзі, сяржанта Корпусу марской пяхоты, зьніклага бязь вестак у 2003 року, вызваляюць з хованкі тэрарыста Абу Назыра. На радзіме Броўдзі ўважаюць героем, аднак Кэры падазрае, што ён намервае зьдзейсьніць тэракт.
2-і сэзон (2012)
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Пасьля ганебнага выгнаньня з ЦРУ Кэры вяртаецца да працы, пасланая з выведніцкай задачай у Бэйрут. Броўдзі ўзмацняе свае пазыцыі, трапіўшы ў памочнікі да віцэ-прэзыдэнта Ўолдэна, працягваючы пры гэтым служыць Абу Назыру.
3-і сэзон (2013)
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Пасьля тэрарыстычнага замаху на Лэнглі Броўдзі ўцёк з краіны, а Кэры намагаецца абяліць ягонае імя. Дырэктар ЦРУ Саўл Бэрэнсан запускае ініцыятыву па пошуку афіцэра іранскай выведкі Маджыда Джавадзі, які прафінансаваў атаку на Лэнглі.
4-ы сэзон (2014)
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Кэры працуе кіраўніцай рэзыдэнтуры ЦРУ ў Кабуле (Аўганістан), а пазьней у Ісламабадзе (Пакістан). Яна назірае за правалам дронавай атакі на меркаванае месцазнаходжаньне тэрарыста Гайсама Гакані, якая выклікае раздрай у ЦРУ і разьюшвае надзвычай небясьпечнага тэрарыста. Каб высачыць Гакані, Кэры наймае моладзь. Інфармацыя, прадастаўленая пакістанцам незадаволеным амэрыканцам, вядзе да катастрафічных вынікаў.
5-ы сэзон (2015)
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Ад падзеяў 4-га сэзону мінулі 2 гады. Кэры звольнілася і працуе кіраўніцай аддзелу бясьпекі прыватнай дабрачыннай фундацыі ў Бэрліне (Нямеччына).
6-ы сэзон (2017)
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Мінулі некалькі месяцаў, і Кэры вяртаецца ў ЗША ды пасяляецца ў Брукліне (Нью-Ёрк). Тут яна працуе ў фундацыі па наданьні дапамогі мусульманам. Падзеі адбываюцца ў пэрыяд між выбарамі ды інаўгурацыяй першай жанчыны-прэзыдэнта.
7-ы сэзон (2018)
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Кэры звольнілася з працы ў Белым доме і вярнулася ў Вашынгтон да сваёй сястры Мэгі. Яна процістаіць адміністрацыі прэзыдэнткі Кін, каб дабіцца вызваленьня 200 супрацоўнікаў выведкі, арыштаваных у мінулым сэзоне за прэзыдэнцкім тэрмінам.
8-ы сэзон (2020)
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Саўл, які стаў дарадцам прэзыдэнта па нацыянальнай бясьпецы, выпраўляецца ў Аўганістан на мірныя перамовы з Талібанам. Яму патрэбная дапамога Кэры, якая аднаўляецца пасьля турэмнага зьняволеньня ў Расеі.
Ролі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Клэр Дэйнс — Кэры Мэтысан, апэратыўная супрацоўніца пры Цэнтры контратэрарыстычнай дзейнасьці ЦРУ. Мае біпалярны разлад, лічыць, што Броўдзі, які вярнуўся з палону, — тэрарыст. Па звальненьні з ЦРУ жыве прыватным жыцьцём у Бэрліне, пасьля ў Нью-Ёрку.
- Дэм’ен Льюіс — Нікаляс Броўдзі, сяржант Корпусу марской пяхоты, вызвалены спэцаддзелам «Дэльта» з васьмігадовага палону Аль-Каіды. Кангрэсмэн.
- Марэна Бакарын — Джэсыка Броўдзі, Нікалясава жонка. Думаючы, што ейны муж загінуў, пачала стасункі з Майкам. Пасьля доўгай адсутнасьці мужа спрабуе наладзіць зь ім стасункі.
- Дэйвід Гэерўуд — Дэйвід Эстэс, дырэктар Цэнтру контратэрарыстычнай дзейнасьці ЦРУ, начальнік Кэры.
- Дыега Клятэнгоф — Майк Фэйбэр, капітан, пасьля маёр Корпусу марской пяхоты. Найлепшы сябар Нікаляса Броўдзі. Калі таго палічылі памерлым, пачынае стасункі зь ягонай жонкай Джэсыкай.
- Джэксан Пэйс — Крыс Броўдзі, сын Нікаляса і Джэсыкі.
- Морган Сэйлар — Дана Броўдзі, дачка Нікаляса і Джэсыкі.
- Мэндзі Патынкін — Саўл Бэрэнсан, настаўнік Кэры і кіраўнік сярэдняўсходняга аддзяленьня ЦРУ; пасьля выканаўца абавязкаў дырэктара ЦРУ.
- Джэймі Шэрыдан — Ўільям Ўолдэн, віцэ-прэзыдэнт ЗША, колішні дырэктар ЦРУ.
- Дэйвід Маркіяна — Вірджыл Пятроўскі, экспэрт відэаназіраньня, былы супрацоўнік ЦРУ. Дапамагае Кэры сачыць за Броўдзі.
- Навід Нэгабан — Абу Назыр, высокапастаўлены ўдзельнік Аль-Каіды.
- Рупэрт Фрэнд — Пітэр Кўін, апэратыўнік і найманы забойца ЦРУ.
- Сарыта Чаўдгуры — Міра Бэрэнсан, Саўлава жонка.
- Трэйсі Летс — сэнатар Эндру Локгарт, пазьней дырэктар ЦРУ.
- Фарыд Мюрэй Абрагам — Дар Адаль, спэцыяліст па сакрэтных апэрацыях.
- Назанін Баніядзі — Фара Шэразі, мусульманка-аналітык ЦРУ.
- Лэйла Робінз — Марта Бойд, амбасадарка ЗША ў Пакістане.
- Сэбастыян Кох — Ота Дурынг, нямецкі філянтроп, начальнік Кэры.
- Міранда Ота — Элісан Кар, кіраўніца бэрлінскай рэзыдэнтуры, падпарадкаваная непасрэдна Бэрэнсану.
- Аляксандар Фэлінг — Ёнас Голяндэр, юрысконсульт Фундацыі Дурынга, хлопец Кэры.
- Сара Сакаловіч — Лора Сатан, амэрыканская журналістка ў Бэрліне, працуе на Фундацыю Дурынга.
- Элізабэт Марвэл — Элізабэт Кін, малодшая сэнатарка зь Нью-Ёрку, абраная прэзыдэнткай ЗША.
- Моры Стэрлінг — Макс Пятроўскі, Вірджылаў брат, экспэрт відэаназіраньня, які супрацоўнічае з Кэры.
- Лайнус Роўч — Дэйвід Ўэлінгтан, кіраўнік адміністрацыі Белага дому.
- Джэйк Ўэбэр — Брэт О’Кіф, мэдыйная асоба.
- Морган Спэктар — Дантэ Ален, стары сябар Кэры.
- Коста Ронін — падпалкоўнік Яўген Громаў, старэйшы апэратыўны супрацоўнік ГРУ Расеі.
- Німарт Каур — Ташым Кюрэйшы, супрацоўніца пакістанскай Міжведамаснай выведкі.
- Нуман Акар — Гайсам Гакані, кіраўнік Талібану.
Ацэнкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Першы сэзон сэрыялу атрымаў амаль максымальную ўхвалу. Metacritic паставіў яму ацэнку 92 з 100 паводле 28 крытыкаў[4] і паставіў на другое месца ў 2011 року[5]. Другі сэзон таксама атрымаў абсалютную ўхвалу, на Metacritic дасягнуўшы рэйтынгу 96 з 100 паводле 21 крытыка[6]. Далейшыя сэзоны згоршалі.
Першую сэрыю «Радзімы», што выйшла 2 кастрычніка 2011 року, пабачылі 1,08 мільёнаў гледачоў, што стала найбольш прагляданай прэм’ерай на канале Showtime за апошнія восем гадоў. З улікам іншых каналаў і на запатрабаваньне сэрыю паглядзелі 2,78 мільёнаў гледачоў. Апошняя сэрыя 1-га сэзону стала найбольш прагляданай з усіх апошніх сэрыяў 1-ых сэзонаў сэрыялаў каналу Showtime — 1,7 млн. У 2-м сэзоне рэйтынгі вырасьлі, і сэрыю 9 сьнежня 2012 року праглядзелі 2,36 млн гледачоў.
Сэрыял меў посьпех і ў Вялікабрытаніі: першую сэрыю праглядзелі 2,2 млн гледачоў, а апошнюю 1-га сэзону — 2,8 мільёна. У другім сэзоне прагляды ўпалі: першую сэрыю пабачылі 2,3 млн, апошнюю — 2,1 млн.
Узнагароды і намінацыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У дэбютным сэзоне сэрыял атрымаў некалькі ўзнагародаў, пачынаючы прэміяй Пібадзі ў красавіку 2012 року. На 64-й прэміі «Эмі» быў дзевяць разоў намінаваны і шэсьць разоў перамог у катэгорыях за найлепшую драму, найлепшай драматычнай акторцы (Клэр Дэйнс), найлепшаму драматычнаму актору (Дэм’ен Льюіс), за найлепшы сцэнар (Алекс Ганса, Гоўард Гордан і Гедэон Раф).
На 69-й цырымоніі «Залатога глёбусу» сэрыял атрымаў узнагароду найлепшаму драматычнаму тэлесэрыялу, а Клэр Дэйнс — найлепшай акторцы драматычнага тэлесэрыялу. На 70-й цырымоніі «Залатога глёбусу» «Радзіма» другі раз запар была прызнаная найлепшым драматычным тэлесэрыялам, Дэйнс ізноў здабыла прыз найлепшай акторцы, а Льюіс — найлепшаму актору драматычнага тэлесэрыялу.
Крытыка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Лібанскаму ўраду не спадабалася выяўленьне вуліцы Гамры ў Бэйруце. У сэрыяле гэта нейкі завулак, па якім шнараюць баевікі, а ў рэчаіснасьці на гэтай вуліцы процьма кавярняў і бараў. Акрамя таго, Міністэрству турызму не спадабался, што сцэны ў Лібане насамрэч здымалі ў Ізраілі.
Мусульманам ЗША не спадабалася, у якім сьвятле іх выстаўляюць у сэрыяле.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ IMDb (анг.) — 1990.
- ^ IMDb (анг.) — 1990.
- ^ IMDb (анг.) — 1990.
- ^ Homeland: Season 1. Metacritic. Архіўная копія ад February 18, 2020 г.
- ^ 2011 Television Critic Top Ten Lists. Metacritic. Архіўная копія ад February 14, 2012 г.
- ^ Homeland: Season 2. Metacritic. Архіўная копія ад August 10, 2017 г.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Тэлесэрыялы 2011 году
- Вайсковыя тэлесэрыялы ЗША
- Палітычныя тэлесэрыялы ЗША
- Ляўрэаты прэміі «Залаты Глёбус» за найлепшы драматычны тэлесэрыял
- Тэлеперадачы на ангельскай мове
- Іслам у культуры і мастацтве
- Тэлеперадачы — ляўрэаткі прэміі Пібадзі
- Ляўрэаты прайм-таймавай прэміі „Эмі“ за найлепшы драматычны сэрыял
- Ляўрэаты прайм-таймавай прэміі „Эмі“ за найлепшы тэлесэрыял
- Тэлесэрыялы 20th Television
- Тэлесэрыялы пра Аўганістан
- Тэлесэрыялы пра Вэнэсуэлу
- Тэлесэрыялы пра ЗША
- Тэлесэрыялы пра Ізраіль
- Тэлесэрыялы пра Ірак
- Тэлесэрыялы пра Іран
- Тэлесэрыялы пра Нямеччыну
- Тэлесэрыялы пра Пакістан
- Тэлесэрыялы пра Расею