Пётар Сяўрук
- Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Сяўрук.
Пётар Сяўрук | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 1905 Скідзель, Гарадзенскі павет |
Памёр | 4 кастрычніка 1929 там жа |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | паэт, публіцыст |
Мова | беларуская |
Пётар Якаўлевіч Сяўрук (1905, Скідзель, Гарадзенскі павет — 4 кастрычніка 1929, там жа) — беларускі паэт.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Паходзіў са шматдзетнай сям’і, якая ў час Першай сусьветнай вайны ў выніку бежанства апынулася ў Ліпецку. Тут пачаў вучобу. У 1921 годзе вярнуўся ў бацькамі ў Скідзель. Актыўна ўключыўся ў работу Таварыства беларускай школы, Беларускай сялянска-работніцкай грамады. Арганізаваў публічную бібліятэку ў Скідзелі, да 1928 году быў старшынём Гарадзенскай акруговай управы ТБШ. Сябраваў з паэтам М. Васільком. У 1925—1928 гадах шмат разоў арыштоўваўся і некалькі месяцаў правёў у гарадзенскай турме.
Вясной 1929 году, бачачы, што левы беларускі рух канчаткова падпарадкаваўся дыктаванаму з усходу курсу, П. Сяўрук зьвярнуўся да лідэраў беларускага пасольскага клюбу «Змаганьне» (зь лідэрам якога Ігнатам Дварчаніным перапісваўся) зь лістом, у якім выказаў сваё бачаньне тагачаснай сытуацыі. Ліст Пятра Сеўрука ня быў надрукаваны. 4 кастрычніка 1929 году заўчасна памёр ад сухотаў.
Творчасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Літаратурную творчасьць пачаў, відаць, у 1923 годзе з апавяданьня «Тайна маны» (засталося ў рукапісе). Паводле сьцьверджаньня У. Калесьніка, у сярэдзіне 1920-х г. друкаваў допісы, вершы, фэльетоны ў віленскіх газэтах пад псэўданімам Плебей, аднак гэтыя публікацыі дагэтуль ня выяўленыя. Пасьля сьмерці паэта засталіся сшыткі з рукапісамі, якія захоўвала яго малодшая сястра М. Мазалеўская. Частка з гэтых твораў была ёю апублікаваная ў 1986 годзе ў часопісе «Літаратура і мастацтва».
Паэзіі П. Сяўрука ўласьцівыя тэмы свабоды творчага самавыяўленьня («Маё»), традыцыйнага сялянскага нараканьня на нядолю («Песьня ратая-беларуса») і матывы хрысьціянскай любові да людзей як галоўнага пачатку чалавечых узаемадачыненьняў («Мне ня страшна»). У абсягу пэйзажнай лірыка П. Сяўрук актыўна насьледаваў паэзіі М. Багдановіча («Агарнуліся родныя далі туманамі», «Адказ на пытаньне Максіма Багдановіча»).
Творы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Да «правадыроў» беларускага народу (эсэ) / 2 сакавіка 1929 г.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Багдановіч, І. Э. Сяўрук Пётр // Беларускія пісьменнікі: Біябібліягр. слоўн. У 6 т. Т. 5. Пестрак — Сяўрук / Б 43 Ін-т літ. імя Я. Купалы АН Беларусі; Беларус. Энцыкл.; Нацыянальны навукова-асветны цэнтр імя Ф. Скарыны. Пад рэд. А. В. Мальдзіса; Рэдкал.: І. Э. Багдановіч і інш. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 479. — 480 с. ISBN 5-85700-168-4
- Сяўрук Пётр Якаўлевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 тамах / Беларуская энцыклапедыя; Рэдкалегія: Г.П.Пашкоў і іншыя. Том 15: Следавікі — Трыо. — Мн.: Беларуская энцыклапедыя, 2002. — С. 363—364.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Сяўрук Пётр. Небыцця не існуе. Невядомыя старонкі беларускага нацыянальнага руху, Горадня — Уроцлаў, 2008. — 240 с
- Pages using the JsonConfig extension
- Нарадзіліся ў 1905 годзе
- Памерлі 4 кастрычніка
- Памерлі ў 1929 годзе
- Нарадзіліся ў Гарадзенскім раёне
- Беларускія паэты і паэткі
- Беларускія рэвалюцыянэры
- Беларускія публіцысты
- Чальцы БСРГ
- Рэпрэсаваныя ў Польскай Рэспубліцы (1918—1939)
- Памерлі ў Гарадзенскім раёне
- Памерлі ад сухотаў