Перайсьці да зьместу

Пушкіны

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Пушкіны
Герб роду Пушкіных, Гербар, V, 18
Краіна паходжаньня Наўгародзкае княства
Тытул дваране, баяры
Прызнаныя ў Расейская імпэрыя
Першы з роду Рыгор Аляксандравіч Пушка
Адгалінаваньне роду Радшычы
Адгалінаваньні ад роду Бабрышчавы-Пушкіны, Баярцавы, Ждан-Пушкіны, Калагрывавы, Курчавы, Мусіны-Пушкіны, Павадовы, Ражновы, Таварковы, Уліціны-Пушкіны, Шарапавы, Шаферыковы-Пушкіны

Пу́шкіны (па-расейску: Пушкины) — расейскі шляхецкі род. Род занесены ў VI частку радаводных кніг Кастрамской, Маскоўскай і Наўгародзкай губэрняў.

Род паходзіць ад легендарнага выхадца «зь немец» мужа сумленнага Радшы. Некаторыя дасьледнікі атаясамляюць яго з Ратмірам, служкам Аляксандра Неўскага. Таксама адным з продкаў роду лічаць наўгародзкага віцязя Гаўрылу Алексіча, яшчэ аднаго паплечніка Неўскага. Іх нашчадак у 7-м калене, Рыгор Аляксандравіч, празваны «Пушка» (па-беларуску: Гармата), быў родапачынальнікам Пушкіных. Аб службе родапачынальніка нічога невядома, але паколькі адзін з яго сыноў быў баярынам, Рыгор Аляксандравіч быў выдатным служылым чалавекам, які валодаў вялікімі вотчынамі.

Род досыць рана падзяліўся на мноства галін, шматлікія зь якіх схуднелі. Ад пятага зь 7 сыноў родапачынальніка пайшлі 5 асноўных галін роду:

Адгалінаваньнем роду таксама лічацца Ждан-Пушкіны[1].

Галіна, зь якой паходзіў Аляксандар Пушкін, вылучылася ў сярэдзіне XVI ст.; чальцы гэтай — малодшай у родзе — галіны не падымаліся вышэй званьня стольніка, і толькі Іван Фёдаравіч Кукіш быў акольнічым.

Рыгор Аляксандравіч Пушкін (XIV ст. ― 1380)
 │
 ├──>Аляксандар 
 │       └─>Старэйшая галіна Пушкіных
 │
 ├──>Мікіта Рыгоравіч
 │       └─>Сярэдняя галіна Пушкіных
 │
 ├──>Васіль Уліта
 │       └─>Уліціны-Пушкіны
 │
 ├──>Фёдар Таварак ( пасьля 1433)
 │       └─>Таваркавы
 │
 ├──>Канстанцін
 │       └─>Малодшая галіна Пушкіных
 │
 ├──>Андрэй, бязьдзетны
 │
 └──>Іван, бязьдзетны
  1. ^ Руммель В. В. Ждан-Пушкины // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). СПб, 1890—1907. — Т. XIa. — С. 737—738.

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]