Паўднёва-Каўкаская чыгунка

«Паўднёва-Каўкаская чыгунка»
	арм. Հարավկովկասյան երկաթուղի
Тып	закрытае акцыянэрнае таварыства
Дэвіз	Хутка, надзейна, зручна
Заснаваная	13 лютага 2008 (16 гадоў таму)
Краіна	Армэнія
Разьмяшчэньне	Ерэван
Адрас	прасп. Тыграна Меца, д. 50
Ключавыя фігуры	Аляксей Мельнікаў (генэральны дырэктар), Арам Едзігаран (галоўны інжынэр), Вячаслаў Паўлоўскі (старшыня)
Галіна	сфэра паслугаў
Паслугі	чыгуначныя перавозкі грузаў і людзей
Лік супрацоўнікаў	4300 чал. (2008);
Матчына кампанія	«Расейская чыгунка»
	railway.am

Каардынаты: 40°9′34″ пн. ш. 44°30′41″ у. д. / 40.15944° пн. ш. 44.51139° у. д. / 40.15944; 44.51139

«Паўднёва-Каўкаская чыгунка» («ПКЧ») — чыгуначнае прадпрыемства Армэніі, заснаванае ў лютым 2008 году.

На 2022 год ажыцьцяўляла перавозку грузаў і людзей, у тым ліку міжгароднія і прадмесьцевыя, аказвала паслугі інфраструктуры і лякаматыўнай цягі, а таксама ажыцьцяўляла рамонт вагонаў і цягнікоў ды будаўніцтва інфраструктуры. Пастаянныя грузаперавозкі ўлучалі цэмэнт і збожжа, нафту і нафтапрадукты, хімічныя і мінэральныя ўгнаеньні. Працягласьць чыгункі складала 1252,5 км, зь якіх 759,8 км (60,6 %) былі галоўнымі шляхамі. Пры гэтым, эксплюатацыйная даўжыня чыгункі складала 693,7 км (55,3 %). Прапускная здольнасьць стыкавой станцыі Айрум ў бок Грузіі (Садахло) дасягала 18 параў цягнікоў за содні. Чыгунка была цалкам электрыфікаванай ды аснашчалася паўаўтаматычным блякаваньнем і сеткай сувязі. Прадпрыемства мела 74 станцыі, зь якіх выкарыстоўвалі 55. Шырыня каляіны складала 152 см. Чыгуначны парк налічваў 1302 грузавыя і 40 пасажырскіх вагонаў, а таксама 127 лякаматываў, сярод якіх былі самаходныя вагоны, цеплавозы і электравозы^[4]. Прадмесьцевыя цягнікі хадзілі зь Ерэвану ў Гюмры, Арарат, Армавір, Севан і далей на Шоржу, а таксама ў Ерасх. Таксама 2 міжнародныя цягнікі накіроўвалі ў Грузію — з кастрычніка па чэрвень у Тбілісі і з чэрвеня па кастрычнік у Батумі, які ішоў 6 гадзінаў. Для продажу квіткоў на міжнародныя цягнікі выкарыстоўвалі аўтаматызаваную сыстэму. Грузы перавозілі ў 75 краінаў^[5]. Хуткасьць руху пасажырскіх цягнікоў дасягала 100 км/гадзіна, а грузавых — 70 км/гадзіна. Даўжыня грузавых цягнікоў магла дасягаць 690 мэтраў, а пасажырскіх — 450 мэтраў. Напруга кантактнай сеткі складала 3300 вольт. Нагрузка на вось абмяжоўвалі 23-ма тонамі. Цеплавозы запраўлялі дызэльным палівам у лякаматыўных дэпо на станцыях Гюмры, Ерэван і Санаін^[6].

Будова[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На 2022 год «Паўднёва-Каўкаская чыгунка» ўлучала:

6 службаў — 1) бухгальтарскага і падатковага ўліку, 2) бясьпекі, 3) кіраваньня справамі, 4) прававую, 5) тэхнічнай палітыкі і ўкладаньняў, 6) фінансава-гаспадарчую;
7 аддзелаў — 1) арганізацыі працы, заробнай платы і арганізацыйна-штатнай працы, 2) кіраваньня пэрсаналам, 3) маёмасьці, 4) міжнароднай супрацы, 5) першы, 6) сувязяў з грамадзкасьцю і сродкамі масавай інфармацыі, 7) унутранага аўдыту і кантролю;
дырэкцыяў — 1) інфраструктуры, 2) матэрыяльна-тэхнічнага забесьпячэньня, 2) пасажырскіх перавозак, 3) перавозак, 4) рухомага складу;
апарат галоўнага рэвізора бясьпекі руху цягнікоў і скарбніца;
3 цэнтры — 1) дыягностыкі, 2) інфармацыйна-вылічальны, 3) фірмовага транспартнага абслугоўваньня^[2].

Мінуўшчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

13 лютага 2008 году ў Ерэване Міністэрства транспарту і сувязі Армэніі і «Расейская чыгунка» заключылі Канцэсійную дамову аб перадачы чыгункі Армэніі «Паўднёва-Каўкаскай чыгунцы» на 30 гадоў з правам працягу на 10 гадоў пасьля 20 гадоў паводле згоды бакоў. 1 чэрвеня 2008 году «Паўднёва-Каўкаская чыгунка» пачала дзейнасьць. Памер яе ўкладаньняў складаў 572 млн даляраў^[4]. Паводле артыкула 5-2 Дамовы, «Паўднёва-Каўкаская чыгунка» мела штогод плаціць Міністэрству транспарту і сувязі Армэніі 2 % валавага даходу. Пры гэтым, згодна з артыкулам 2-3 Міністэрства транспарту і сувязі Армэніі мела часткова пакрываць страты «Паўднёва-Каўкаскай чыгункі» ад перавозкі людзей, у тым ліку на 30% з 2016-га па 2038 год^[7]. 31 ліпеня 2009 году на станцыі Ерэван адчынілі Музэй чыгункі Армэніі^[8].

У 2009 годзе пусьцілі кантэйнэрны цягнік з грузінскага Поці на станцыю Кармір Блур у Ерэване, які стаў хадзіць двойчы на тыдзень. Працягласьць яго руху складала 30 гадзінаў. За 2008—2038 году дамовіліся ўкласьці 174,5 млрд драмаў, зь якіх 122,3 млрд драмаў — у інфраструктуру і 52,2 млрд драмаў — у вагоны і цягнікі. За 2008—2021 гады ўклалі 137 млрд драмаў, зь якіх 70 % пайшло на рамонт інфраструктуры. За гэты час адрамантавалі 499,5 км (68,8 %) шляхоў пры даўжыні эксплюатацыйных шляхоў у 726 км. Пры гэтым, 197 км шляхоў адрамантавалі капітальна. Замянілі звыш мільёну шпалаў, зь іх 540 616 жалезабэтонных і 533 485 драўляных. Таксама ажыцьцявілі рамонт 70 стрэлачных пераводаў, 59 пераездаў і 40 мастоў. Сярод іншага, асучасьнілі шляхавыя машынныя станцыі і базу мэханізаванай дыстанцыі шляху ў Санаіне, а таксама перабудавалі Ванадзорскі, Гюмрыйскі і Ерэванскі чыгуначныя вакзалы. Пагатоў, выканалі рамонт 429,6 км кантактнай сеткі і 48 падстанцыяў, аднавілі 9 цягавых падстанцыяў, у тым ліку ключавыя «Памбак» і «Калтахчы». Урэшце, правялі 135 км оптавалаконнай лініі сувязі на дзялянцы Севан—Зод. Улетку 2012 году ўкаранілі інтэрнэт-продаж квіткоў на міжнародныя цягнікі. У 2016 годзе ўпершыню перавезьлі грузавыя кантэйнэры з Эўропы ў Іран. У 2017 годзе набылі электрацягнікі ЭП2Д, якія сталі хадзіць па маршруце Ерэван—Гюмры і Ерэван—Ерасх. У 2020—2021 гадох адрамантавалі сілавыя трансфарматары на цягавых падстанцыях Ані і Ерэван. Сярод іншага, набылі 60 самаходных вагонаў, 10 акумулятарных электравозаў на аснове чэхаславацкіх цеплавозаў ЧМЭ3-179 і 12 электравозаў пастаяннага току ВЛ10. Адрамантавалі 20 электравозаў ВЛ10 і 3 цеплавозы ЧМЭЗ, 700 грузавых і 27 пасажырскіх вагонаў. У 2021 годзе ў расейскага «Трансмашхолдынгу» набылі 35 адзінак шляхавай тэхнікі для шляхавай машыннай станцыі ў Масісе і мэханізаванай дыстанцыі шляху ў Санаіне. Сярод набытай тэхнікі былі друзаачышчальная машына, выправачна-падбівачныя рыхтавальныя машыны, транспартна-пагрузачныя мотавозы, казлавыя краны, шляхавы цягавы модуль, сьнегаўборачная машына, укладачны кран, грузападымальны электрамагніт і прычапная плятформа з кранам-маніпулятарам^[5].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Кантакты (арм.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.
^ ^а ^б Цэнтральны апарат (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.
^ Рада кіраўнікоў (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.
^ ^а ^б Пра нас (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.
^ ^а ^б Дзейнасьць (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.
^ Інфраструктура чыгуначнага транспарту агульнага карыстаньня (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.
^ Канцэсійная дамова па перадачы чыгуначнай сыстэмы Рэспублікі Армэнія ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», створанага ААТ «Расейская чыгунка» (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.
^ Музэй чыгункі Армэніі (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Паяжджанам (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.
- Навіны, грузаперавозкі, тэндэры (рас.)

Гэта — накід артыкула па эканоміцы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[1] Кантакты (арм.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.

[в-2] а ^б Цэнтральны апарат (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.

[3] Рада кіраўнікоў (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.

[а-4] а ^б Пра нас (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.

[б-5] а ^б Дзейнасьць (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.

[6] Інфраструктура чыгуначнага транспарту агульнага карыстаньня (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.

[7] Канцэсійная дамова па перадачы чыгуначнай сыстэмы Рэспублікі Армэнія ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», створанага ААТ «Расейская чыгунка» (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.

[8] Музэй чыгункі Армэніі (рас.) // ЗАТ «Паўднёва-Каўкаская чыгунка», 2022 г. Праверана 31 сакавіка 2022 г.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]