Палац Бутрымовічаў (Пінск)
Помнік грамадзянскай архітэктуры | |
Палац Бутрымовічаў
| |
Палац Бутрымовічаў
| |
Краіна | Беларусь |
Места | Пінск |
Каардынаты | 52°06′51.68″ пн. ш. 26°06′45.06″ у. д. / 52.1143556° пн. ш. 26.1125167° у. д.Каардынаты: 52°06′51.68″ пн. ш. 26°06′45.06″ у. д. / 52.1143556° пн. ш. 26.1125167° у. д. |
Архітэктурны стыль | барока |
Аўтар праекту | Караль Шыльдхаўз[d] |
Заснавальнік | Мацей Бутрымовіч |
Дата заснаваньня | 1794 |
Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Палац Бутрымовічаў | |
Палац Бутрымовічаў на Вікісховішчы |
Пала́ц Бутрымо́вічаў — помнік архітэктуры XVIII ст. у Пінску. Знаходзіцца на беразе ракі Піны, на гістарычнай Вялікай вуліцы[a]. Твор архітэктуры барока. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вялікае Княства Літоўскае[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1784—1790 гадох староста пінскі Мацей Бутрымовіч збудаваў палац паводле праекту архітэктара К. Шыльдхаўза.
Пад уладай Расейскай імпэрыі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У XIX — пачатку XX стагодзьдзяў сярод месьцічаў атрымаў размоўную назву «Мур» праз тое, што вылучаўся з навакольнай драўлянай забудовы.
Найноўшы час[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1939 годзе савецкія ўлады адабралі будынак у законных уласьнікаў. Пазьней тут месьціўся Палац піянэраў і школьнікаў.
У 2007—2009 гадох праводзілася рэстаўрацыя помніка. У наш час у ім месьціцца «Палац шлюбу».
Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Помнік архітэктуры барока з рысамі раньняга клясыцызму. Гэта П-падобны ў пляне будынак з разьвітым цокальным паверхам. Фасады аздабляюцца роўнымі і руставанымі лапаткамі, сандрыкамі, фрыз антаблемэнту — трыгліфамі і мэтопамі. Эркер, выкружаныя куты і тарцы бакавых крылаў аздабляюцца калёнамі і паўкалёнамі дарычнага ордэра.
Плян анфілядны. 1-павярховую сярэднюю частку будынку займаюць парадныя памяшканьні з авальнай заляй у цэнтры, якая ўтварае эркер з бальконам на галоўным фасадзе. Бакавыя крылы маюць два ўзроўні, у іх знаходзяцца невялікія жылыя памяшканьні ўздоўж калідораў[1].
Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Гістарычныя здымкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
-
да 1915 г.
-
да 1939 г.
-
да 1939 г.
-
да 1939 г.
Сучасныя здымкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
-
Агульны выгляд
-
Парадны фасад
-
Паркавы фасад
-
Інтэр’ер
Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Цяперашні афіцыйны адрас царквы — вуліца Леніна, 42
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Якімовіч Ю. Пінскі палац // Архітэктура Беларусі. Энцыкл. — Менск, 1993. С. 390.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Менск: Беларус. энцыкл., 1993. — 620 с.: іл. ISBN 5-85700-078-5.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 112Г000539 |