Падакарпавыя
| Падакарпавыя | |
 Podocarpus elongatus — тыповы від | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Надцарства | Эўкарыёты (Eukaryota) |
| Царства | Расьліны (Plantae) |
| Нададдзел | Судзінкавыя расьліны (Tracheophyta) |
| Аддзел | Насенныя (Spermatophyta) |
| Пададдзел | Голанасенныя (Gymnospermae) |
| Кляса | Хвойныя (Pinopsida) |
| Сямейства | Падакарпавыя |
| Род | |
|
Acmopyle – Afrocarpus – Dacrycarpus – Dacrydium – Falcatifolium – Halocarpus – Lagarostrobos – Lepidothamnus – Manoao – Microcachrys – Nageia – Parasitaxus – Pherosphaera – Phyllocladus – Podocarpus – Prumnopitys – Retrophyllum – Saxegothaea – Sundacarpus | |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Podocarpaceae Endl. | |
Падакарпавыя (Podocarpaceae) — сямейства голанасенных расьлінаў. Да падакарпавых належаць 18 радоў і 173 віды[1].
Апісаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вечназялёныя хмызьнякі або дрэвы[1].
Арэал[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У першую чаргу, засяляе аўстралазіяцкі рэгіён (з Новай Зэляндыі да Паўднёва-Ўсходняй Азіі). Аднак некаторыя віды распаўсюджаныя ў Індыі, Японіі, Кітаі, Афрыцы, на Карыбах у Новым Сьвеце ад Мэксыкі да Чылі[1].