Нарэйкава
| Нарэйкава лац. Narejkava | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Віцебская |
| Раён: | Аршанскі |
| Сельсавет: | Бабініцкі |
| Насельніцтва: | 58 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 216 |
| Паштовы індэкс: | 211031[1] |
| СААТА: | 2236863026 |
| Нумарны знак: | 2 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°28′4″ пн. ш. 30°28′9″ у. д. / 54.46778° пн. ш. 30.46917° у. д.Каардынаты: 54°28′4″ пн. ш. 30°28′9″ у. д. / 54.46778° пн. ш. 30.46917° у. д. |
Нарэйкава на мапе Беларусі ±   Нарэйкава | |
Нарэ́йкава[2] — вёска ў Беларусі, каля вытоку ракі Куцейнкі. Уваходзіць у склад Бабініцкага сельсавету Аршанскага раёну Віцебскай вобласьці. Знаходзіцца за 3 кілямэтры на паўднёвы ўсход ад Воршы і за 1 кілямэтар на паўночны захад ад міжнароднай аўтамагістралі Санкт-Пецярбург — Адэса (у межах Беларусі — магістраль М8).
Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Нарэйка
Норыка (Noriko) — імя германскага паходжаньня[3]. Адпаведнасьць літоўскіх імёнаў на -ейка (-іка) германскім імёнам з суфіксам -к- (Вілейка — Wilico, Мінейка — Minnico, Радзейка — Radecke < Radacho і г. д.) сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў[4].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1670 годзе Нарэйкава ўпамінаецца як фальварак у Аршанскім павеце Вялікага Княства Літоўскага[a].
18 сьнежня 2009 году сельсавет, у які ўваходзіць вёска, перайменавалі з Панізоўскага ў Бабініцкі[5].
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1910 год — 339 чалавек[6]
- 1999 год — 86 чалавек
- 2010 год — 58 чалавек
Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ LVIA. F. 11, ap. 1, b. 747.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Белпошта
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf)
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 419.
- ^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 3, 1964. P. 161—162, 167.
- ^ «О переименовании Понизовского сельсовета Оршанского района». Решение Витебского областного Совета депутатов от 18 декабря 2009 г. № 203 (рас.)
- ^ Список населенных мест Могилевской губернии. — Могилев, 1910. С. 105.