Нарт
| Нарт лац. Nart | |
| Nardo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Норда |
| Зьвязаныя імёны | Нартаўт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Нарт» | |
Нарт, Норда — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нарда, Норда або Норт (Nardo[1], Nordo, Nordt, North) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова норд- (нард-) паходзіць ад стараверхненямецкага nord 'поўнач'[3][a]. Сярод ліцьвінаў бытавала імя Нартаўт (Нарталт), адзначалася германскае імя Nartolt.
У Прусіі бытавала імя Нартаўт: Nartawt (1398 год)[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: homines nostros districtus Merecensis… Narta Ortimnowicza… Narta Sowiczewicza, Narta Czielkowicza (16 жніўня 1511 году)[7]; Нарта з Баева нет (1556 год)[8]; Kazimierz Nartowicz (1690 год)[9]; Elżbieta Barbara Norda (1805 год)[10][b].
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Польска-летувіская аўтарка Юстына Вальковяк прызнае брак адэкватнага тлумачэньня іменнай асновы -нар- зь летувіскай мовы, а для іменнай асновы -нор- за найбольш адэкватнае прызнае norė́ti 'хацець, прагнуць', nóras 'хаценьне, ахвота, прагненьне'[4] (фіксуецца ў слоўніку Канстанціна Шырвіда[5])
- ^ Таксама:
- Нарцейка: homines… Northeyko (25 траўня 1505 году)[11], Матеи Нартеикович (XVI ст.)[12];
- Нартэль, Нарціла (адзначаліся германскія імёны Nardel, Nordel[13]): землю их на имя Нартелевщину (21 ліпеня 1496 году)[14], чоловеки… Нартила (12 кастрычніка 1525 году)[15], Nartele (1744 год)[16];
- Нартант: capitaneum nomine vulgari Nartant (Хроніка Віганда)[17];
- Нардвід, Нардвіт: Mikołaj Nardwid (1621 год)[18], Нардвітовіч (Nordwitowicz) — прозьвішча, зафіксаванае ў XIX стагодзьдзі ў ваколіцах Сувалкаў[19]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Schiffmann K. Historisches Ortsnamen-Lexikon des Landes Oberösterreich. — Berlin, 1942. S. 343.
- ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 65—66.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 182.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 23.
- ^ norė́ti, Lietuvių kalbos žodynas
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 66.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 11 (1518—1523). — Vilnius, 1997. P. 99.
- ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 106.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 199.
- ^ Konstantynów, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 3: 1501—1507. — Kraków, 1948. S. 698.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 6.
- ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 65—66.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 132.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 427.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 623.
- ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 58.
- ^ Professor Jerzy Wisniewski, List of the XIXth century Suvalki region family names, Suwalki Genealogical Society