Міхась Башлакоў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Міхась Башлакоў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 27 красавіка 1951(1951-04-27) (72 гады)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці паэт
Мова беларуская мова[1] і расейская мова[1]
Узнагароды
мэдаль Францішка Скарыны
Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь

Міхась Захаравіч Башлакоў (27 красавіка 1951, пасёлак станцыі Церуха, Гомельскі раён, Гомельская вобласць) — беларускі паэт.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся 27 красавіка 1951 году ў пасёлку станцыі Церуха Гомельскага раёну Гомельскай вобласьці ў сям’і чыгуначніка.

У 1967 годзе скончыў Грабаўскую сярэднюю школу і паступіў на гісторыка-філялягічны факультэт Гомельскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Пасьля заканчэньня вучобы ў 1973 годзе працаваў настаўнікам у школах. З 1985 па 1990 гады працаваў карэспандэнтам-арганізатарам Бюро прапаганды мастацкай літаратуры Саюзу пісьменьнікаў Беларусі па Гомельскай вобласьці. З 1991 году працаваў у Міністэрстве інфармацыі Рэспублікі Беларусь, дзе займаўся падрыхтоўкай і выданьнем гісторыка-дакумэнтальных хронікаў раёнаў і гарадоў Беларусі «Памяць». Сябра Саюзу пісьменьнікаў СССР з 1988 году. Сябра Саюзу пісьменьнікаў Беларусі

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Аўтар кніг паэзіі «Касавіца» (1979), «Начны паром» (1987), «Дні мае залатыя», «Як сьлёзы горкія Айчыны…», «Матчыны грыбы перабіраю», «Пяро зязюлі падніму», «Нетры», «Палын» і іншых.

Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]