Міжрэчча (Пухавіцкі раён)
| Міжрэчча | |
| трансьліт. Mižrečča | |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Пухавіцкі |
| Сельсавет: | Пухавіцкі |
| Насельніцтва: | 38 чал. (2009) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1713 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°34′35″ пн. ш. 28°19′20″ у. д. / 53.57639° пн. ш. 28.32222° у. д.Каардынаты: 53°34′35″ пн. ш. 28°19′20″ у. д. / 53.57639° пн. ш. 28.32222° у. д. |
Міжрэчча на мапе Беларусі ±   Міжрэчча | |
Міжрэ́чча[1] (таксама сустракаецца Міжарэ́чча[1]) — вёска ў Пухавіцкім раёне Менскай вобласьці Беларусі. Уваходзіць у склад Пухавіцкага сельсавету.
За 16 км на паўночны захад ад раённага цэнтру Мар’іна Горка і чыгуначнага прыпыначнага пункту Пухавічы (станцыя) на лініі Менск—Асіповічы, на р. Волма, пры ўпадзеньні яе ў р. Сьвіслач.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Пасьля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793 г.) — у складзе Расейскай імпэрыі. На пачатку ХХ ст. маёнтак у Пухавіцкай воласьці Ігуменскага павету Менскай губэрні. У 1816 годзе згадваецца маёнтак Міжрэчча, знаходзілася паблізу вёскі.
У 1913 годзе адкрыта школа царкоўнай граматы.
У Першую сусьветную вайну ў лютым — сьнежні 1918 году была пад акупацыяй войскаў кайзэраўскай Нямеччыне.
25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай вёска абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. З 1 студзеня 1919 году ў адпаведнасьці з пастановай І з’езду КП(б) Беларусі вёска ўвайшла ў склад БССР.
У жніўні 1919 — ліпені 1920 вёска знаходзілася пад польскай уладай.
Пасьля рэвалюцыі працавала школа 1-ай ступені, у 1922 годзе ў якой працавала 2 настаўніка, займалася каля 70 хлопчыкаў і дзяўчынак.
На 1933 год былі калгасы «Бальшавік» і « Кастрычнік», працавалі смалярны завод (пабудаваны ў 1925 годзе), кравецкая і шавецкая майстэрні, арцель, мэблевая майстэрня, вадзяны млын, 2 кузьні.
З чэрвеня 1941 году да 4 ліпеня 1944 году вёска была пад нямецкай акупацыяй. Вёску 6 разоў палілі, у траўні 1942 году было забіта 6 жыхароў.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1816 год — 7 двароў, каля 50 жыхароў. Маёнтак 9 двароў, каля 90 жыхароў
- 1917 год — 81 двор, 508 жыхароў. Маёнтак 7 двароў, 66 жыхароў
- 1940 год — 110 гаспадарак, 330 жыхароў
- 2002 год — 46 двароў, 69 жыхароў
- 2009 год — 38 чалавек[2]
Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Гарадзішча (III—V стагодзьдзі). Знаходзіцца на паўночна-заходняй ускраіне на левым беразе р. Волма і 100 м ад яе ўпадзеньня ў р. Сьвіслач.
- Брацкая магіла (1941—1944 гады).
- Каталіцкая капліца сьв. Міхала Арханёла. У 1920-х гадах капліца была перанесена на мясцовыя могілкі
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ Вынікі перапісу 2009 году ў Беларусі