Мужчынская зборная Казахстану па хакеі
| Казахстан | |
| Фэдэрацыя | Казаская фэдэрацыя хакею з шайбай |
|---|---|
| Трэнэр | Ары-Пэка Сэлін |
| Капітан | Аляксей Трашчынскі |
| Найбольш гульняў | Аляксандар Карашкоў (78) |
| Найбольш пунктаў | Аляксандар Карашкоў (83) |
| Рэйтынг ІІХФ | 17 |
| Максымум ІІХФ | 11 (2006) |
| Мінімум ІІХФ | 21 (2003) |
| Колеры | |
| Форма | |
|
| |
| Першая гульня | |
Казахстан  5:1  Украіна(Санкт-Пецярбург, Расея — 14 красавіка 1992) | |
| Найбуйнейшая перамога | |
Казахстан 52:1  Тайлянд (Чанчунь, Кітай — 29 студзеня 2007) | |
| Найбуйнейшая параза | |
ЗША  10:0 Казахстан (Кёльн, Нямечынна — 15 траўня 2010) | |
| Чэмпіянаты сьвету | |
| Удзелаў | 19 (упершыню ў 1993) |
| Дасягненьні | 12 месца (2005) |
| Алімпійскія гульні | |
| Удзелаў | 2 (упершыню ў 1998) |
| Міжнародныя выступы (П—Н—П) | |
| 122—79—14 | |
Збо́рная Казахста́ну па хаке́і — нацыянальная хакейная каманда Казахстану. У рэйтынгу ІІХФ за 2014 год знаходзіцца на 17 месцы[1]. Кіроўны орган — Казаская фэдэрацыя хакею з шайбай; галоўным трэнэрам зьяўляецца фінскі спэцыяліст Ары-Пэка Сэлін. Зборная была ўдзельнікам дзьвюх Алімпійскіх гульняў — у Нагана і Турыне.
Мінуўшчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Зборная Казахстану па хакеі з шайбай утварылася ў 1992 годзе, пасьля развалу СССР. У лютым 1996 году ўпершыню ўдзельнічаючы ў Зімовых Азіяцкіх гульнях у кітайскім Харбіне, зборная Казахстану пад кіраўніцтвам Барыса Аляксандрава стала чэмпіёнам трэціх гульняў, а ў лютым 1997 году ў Аўстрыі здабыла пуцёўку на Зімовыя Алімпійскія гульні 1998 году ў Нагана, дзе дайшла да чвэрцьфіналу. У лістападзе 1997 году на турніры ў Аўстрыі зборная выйшла з дывізіёну С у дывізіён А чэмпіянату сьвету, але ў траўні 1998 году ў Швайцарыі прайграла на чэмпіянаце сьвету ўсё гульні і заняла 15 месца.
У 1999 годзе кіраўнікі Расейскай хакейнай лігі, у якой выступалі ўсе лідэры зборнай Казахстану, прынялі закон, які абмяжоўваў колькасьць легіянэраў у клюбах РХЛ. Многія гульцы былі вымушаныя адмовіцца ад выступаў за зборную, каб захаваць працаўладкаваньне. Пасьля гэтага Барыс Аляксандраў істотна абмаладзіў склад каманды і зноў выйграў чацьвёртыя Зімовыя Азіяцкія гульні 1999 году ў Канвонда.
Аднак у лістападзе 1999 году ў кваліфікацыйным турніры ў Вялікабрытаніі каманда ня здолела выйсьці з групы Б у групу А чэмпіянату сьвету 2000 году, саступіўшы зборным Латвіі і Ўкраіне. У лютым 2000 году на адборачным турніры ў Эстоніі каманда толькі паводле суадносінаў гульняў не патрапіла на Зімовыя Алімпійскія гульні 2002 году ў Солт-Лэйк-Сіці, саступіўшы першае месца Ўкраіне.
У красавіку 2001 году на чэмпіянаце сьвету ў першым дывізіёне каманда саступіла першае месца і пуцёўку ў топ-дывізіён гаспадарам зборнай Славеніі. У красавіку 2002 году на чэмпіянаце сьвету ў першым дывізіёне ў Нідэрляндах зборная, прайграўшы зборнай Францыі, саступіла першае месца камандзе Беларусі.
Улетку 2002 году Аляксандраў быў звольнены з пасады галоўнага трэнэра «Казцынк-Тарпэда» і з аналягічнай пасады ў зборнай. Мышагін, які заняў месца Аляксандрава, здолеў зь першага заходу вярнуцца ў дывізіён А чэмпіянату сьвету і пратрымацца там тры гады. Найвышэйшым дасягненьнем за гэтыя часы стала 12-е месца ў 2005 годзе.
У наступным годзе Казахстан прыстойна выступіў на Алімпіядзе ў Турыне, абыграўшы Латвію, саступіўшы зь мінімальным лікам Расеі і Славаччыне і заняўшы выніковае 9-е месца. Аднак на Чэмпіянаце сьвету ў Рызе зборная Казахстану заняла 15-е месца и вылецела ў першы дывізіён. Пасьля гэтага свой пост пакінуў галоўны трэнэр Мышагін.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ 2014 Men’s World Ranking (анг.) World Ranking Men’s World Ranking. International Ice hockey Federation. Праверана 26 траўня 2014 г.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| |||||||||||||||||