Ляндвойт

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Ляндвойт, таксама лянтвойт, лентвойт[1] (па-польску: Landwójt, па-нямецку: Landvogt, па-лацінску: viceadvocatus) — тэўтонскі камандор ў краіне, шэрыф у сярэднявечнай Ангельшчыне. У пэрыяд з XIII ст. — XVI ст. ў Польшчы — першы афіцыйны княжы ўраднік, якія маюць шырокія паўнамоцтвы ў нядаўна створаных судовай і адміністрацыйнай адзінке т.зв. па-лацінску: districtus на аснове нямецкага права «Weichbildzie», у выбарах муніцыпальнага служачага, які зьяўляецца намесьнікам для войта ці старасты, пад прывілеем гораду (ў адпаведнасьці Магдэбургскага права).

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ БЭ ў 18 тамах. Т.9. Мн., 1999, С.119.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • «Акты издаваемые Виленскою Археографическою Комиссиею для разбора Древних Актов», г. Вильна, 1865—1915 гг., том I—XXXIX;
  • Zajda Aleksander, "Nazwy urzędników staropolskich (do roku 1600)", 1970 r., str. 43.