Лексыкаграфія

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Лексыкаграфія (па-грэцку: lexicos — «які адносіцца да слова», па-грэцку: graphō — «пішу») — разьдзел мовазнаўства, які вывучае тэорыю і практыку складаньня рознага роду слоўнікаў.

Верагодна, што першы спэцыяльны курс «Стварэньне слоўніка» пачаў чытаць у Чыкагскім унівэрсытэце В. Крэйгі (1925)[1]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Vocabulum et vocabularium: Сб. научн. трудов по лексикографии. Отв. ред. В.В. Дубичинский. — Вып. 5. — Гродно: ГрГУ, 1998. — 188 с. ISSN 0453-79998. С.94.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Сучасная беларуская мова: Уводзіны. Фанетыка. Фаналогія. Арфаэпія. Графіка. Арфаграфія. Лексікалогія. Лексікаграфія. Фразеалогія. Фразеаграфія: Вучэб. дапам. / Я. М. Камароўскі, В. П. Красней, У. М. Лазоўскі і інш. — 2-е выд., дапрац. і дап. — Мн. : Выш. школа, 1995. — 334 с. ISBN 985-06-0075-6.