Кінэтычная энэргія

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Кінэты́чная энэ́ргіяэнэргія мэханічнай сыстэмы, якая залежыць ад хуткасьцяў руху яе пунктаў. Часта вылучаюць кінэтычную энэргію паступальнага й вярчальнага рухаў.

Кінэтычная энэргія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Разгледзім сыстэму, якая складаецца з адной часьцінкі, і запішам раўнаньне руху:

F — ёсьць выніковая ўсіх сіл, дзейсных на цела. Памножым раўнаньне на перасоўваньне часьцінкі . Атрымаем:

Т.к. , то:

Калі сыстэма замкнёная, гэта значыць F=0, то , а велічыня

застаецца сталай. Гэтая велічыня завецца кінэтычнай энэргіяй часьцінкі. Калі сыстэма ізаляваная, то кінэтычная энэргія зьяўляецца інтэгралам руху.

Для абсалютна цьвёрдага цела поўную кінэтычную энэргію можна запісаць у выглядзе сумы кінэтычнай энэргіі паступальнага і вярчальнага рухаў:

дзе:

— маса цела

— хуткасьць цэнтру мас цела

момант інэрцыі цела

кутняя хуткасьць цела.

Праца[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Калі на часьцінку дзейнічае сіла F, то кінэтычная энэргія не застаецца сталай. Тады прырашчэньне кінэтычнай энэргіі часьцінкі за час роўнае скалярнаму множаньню . Велічыня:

завецца працай сілы F на шляху . А велічыня

ёсьць праца сілы F на шляху 1—2.

Фізычны сэнс працы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Праца ўсіх сіл, дзейных на часьцінку, ідзе на прырашчэньне кінэтычнай энэргіі часьцінкі:

Рэлятывізм[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пры хуткасьцях, блізкіх да хуткасьці сьвятла, кінэтычная энэргія матэрыяльнага пункту

дзе маса супакойнага пункту, — хуткасьць сьвятла ў вакуўме ( — энэргія супакойнага пункту).

Пры малых хуткасьцях () апошнія судачыненьні пераходзяць у звычайную формулу .

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]