Конгер
| Конґер лац. Kongier / Konhier | |
| Kunger | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Cuno + Gero |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Конґер» | |
Конгер — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Кунігер або Кунгер (Kuniger[1], Kunger) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -кон- (-кун-) (імёны ліцьвінаў Кондрут, Конрад, Якун; германскія імёны Cundrud, Konrad, Acun) паходзіць ад гоцкага koni- 'адважны'[3] або германскага kunja, kuni '(хтосьці) з годнага, шляхецкага роду'[4], а аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гералт, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gerolt, Geromont, Butger) — ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'[5].
У Польшчы адзначаюцца прозьвішча Konger, Kongier і Kunger[6].
Варыянт імя ў гістарычнай крыніцы: Maciej Kongier (1797 год)[7]; Joanna Kongierówna (1822 год)[8].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Metzner E. Die Deutschen Vornamen. — Goslar, 1939. S. 46.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1954. S. 390.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 150.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 98.
- ^ Rymut K. Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych. T. 5: Kł — L. — Kraków, 1993. S. 114, 420.
- ^ Turgiele, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Szyrwinty, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego