Керман (імя)
Керман лац. Kierman | |
Kerman | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Kero + Mann |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Герман, Кірман |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Керман» |
Керман (Кірман), Герман — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Керман або Герман (Kerman, German) і Мангер (Manger) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гералт, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gerolt, Geromont, Butger) паходзіць ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'[2], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[3], германскага man 'чалавек'[4].
Варыянты імя ў гістарычным крыніцах: Barbara Kirman (1765 год)[5]; Wojciech Kiermanowicz (1775 год)[6]; Szymon Kirmanowicz (1803 год)[7]; Emilia Gierman (1829 год)[8]; Gejbo-Germanowicz (1913 год)[9].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Германовічы (Germanowicz) гербаў Юноша і Жнін — літоўскі шляхецкі род, які меў маёнткі на Віленшчыне[10].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 582, 1091.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 98.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Kobryń, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Kobryń, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Kobryń, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Krzemienica, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Parafia niemenczyńska w 1913 r., Genealogia Wileńszczyzny
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 3. — Rzeszów, 2001. S. 41.