Перайсьці да зьместу

Керман (імя)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Kerman
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Kero + Mann
Іншыя формы
Варыянт(ы) Герман, Кірман
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Керман»

Керман (Кірман), Герман — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Керман або Герман (Kerman, German) і Мангер (Manger) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гералт, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gerolt, Geromont, Butger) паходзіць ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'[2], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[3], германскага man 'чалавек'[4].

Варыянты імя ў гістарычным крыніцах: Barbara Kirman (1765 год)[5]; Wojciech Kiermanowicz (1775 год)[6]; Szymon Kirmanowicz (1803 год)[7]; Emilia Gierman (1829 год)[8]; Gejbo-Germanowicz (1913 год)[9].

Германовічы (Germanowicz) гербаў Юноша і Жнін — літоўскі шляхецкі род, які меў маёнткі на Віленшчыне[10].

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 582, 1091.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 98.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
  5. ^ Kobryń, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  6. ^ Kobryń, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  7. ^ Kobryń, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  8. ^ Krzemienica, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  9. ^ Parafia niemenczyńska w 1913 r., Genealogia Wileńszczyzny
  10. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 3. — Rzeszów, 2001. S. 41.