Канеў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Канеў
укр. Канів
Царква Сьв. Георгія
Царква Сьв. Георгія
Герб Канева Сьцяг Канева
Першыя згадкі: 1147
Магдэбурскае права: 1600
Краіна: Украіна
Вобласьць: Чаркаская
Раён: Канеўскі
Мэр: Igor Renkas[d]
Плошча: 17,42 км²
Насельніцтва (2005)
колькасьць: 26 426 чал.
шчыльнасьць: 1516,99 чал./км²
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Тэлефонны код: +380 4736
Паштовыя індэксы: 19000—19009
КОАТУУ: 7110300000
Нумарны знак: CA, IА / 24
Геаграфічныя каардынаты: 49°44′41″ пн. ш. 31°27′21″ у. д. / 49.74472° пн. ш. 31.45583° у. д. / 49.74472; 31.45583Каардынаты: 49°44′41″ пн. ш. 31°27′21″ у. д. / 49.74472° пн. ш. 31.45583° у. д. / 49.74472; 31.45583
Канеў на мапе Ўкраіны
Канеў
Канеў
Канеў
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://kaniv-rada.gov.ua/

Канеў (па-ўкраінску: Канів) — места ў Чаркаскай вобласьці Ўкраіны, на рацэ Дняпры. Адміністрацыйны цэнтар Канеўскага раёну. Насельніцтва на 2005 год — 26 426 чал.

Знаходзіцца за 75 км ад Чаркасаў, за 45 км ад чыгуначнай станцыі Таганча. Рачны порт.

Этымалёгія назвы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Існуе некалькі меркаваньняў датычна паходжаньня назвы места. Дзьве зь іх тлумачаць яе як слова татарскага паходжаньня, якое значыць «ханскі перавоз»[1] або «месца крыві»[2]. Паводле народнага паданьня, тапонім паходзіць ад назвы птушкі — канюка.[3]

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гістарычны герб

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • 1849 год — 5138 чал. (2863 мужчыны і 2275 жанчын).
  • 1911 год — 12 228 чал.
  • 1971 год — 18,8 тыс. чал.[5]
  • 1991 год — 29,7 тыс. чал.[6]
  • 2004 год — 13 053 чал.

Эканоміка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Электрамэханічны завод «Магніт» і інш.; харчовая прамысловасьць.

На Канеўскім вадасховішчы працуе ГЭС.

Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

«Тарасава сьвятліца», першы народны музэй Т. Шаўчэнкі
  • Магіла-помнік Т. Шаўчэнку на Тарасавай гары
  • Царква Сьв. Георгія (XII ст.)

Месты-сябры[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ М. Тихомиров. Древнерусские города. Издание 2-е. — М., 1956. С. 302.
  2. ^ Фундуклевич И. Статистическое описание Киевской губернии. Часть 1. — СПб., 1852. С. 467.
  3. ^ Іщенко М. Є., Мотов Л. Г., Сорокопуд І. І. Канівщина. — Дніпропетровськ: «Промінь», 1969. С. 3.
  4. ^ а б Валерый Грынявецкі. Канеў // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 31
  5. ^ Канев // Большая советская энциклопедия, 3-е изд.: в 30 т. / Гл. ред. А.М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1969—1978.
  6. ^ Канев // Большой энциклопедический словарь / Гл. ред. В. П. Шишков. — М.: НИ «Большая Российская энциклопедия», 1998. — 640 с.: ил. ISBN 5-85270-262-5.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Канеўсховішча мультымэдыйных матэрыялаў