Зінаіда Дудзюк

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Зінаіда Дудзюк
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася 29 сакавіка 1950(1950-03-29) (74 гады)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці драматург, пісьменьніца, паэтка, інжынэр цывільнага будаўніцтва
Мова беларуская мова[1][2] і расейская мова[2]
Узнагароды
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Дудзюк (неадназначнасьць).

Зінаі́да Язэ́паўна Дудзю́к (нар. 29 сакавіка 1950, в. Слабодка, Браслаўскі раён, Віцебская вобласьць) — беларуская паэтка, празаік, драматург.

Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1959 годзе бацькі Зінаіды пераехалі ў Белаазёрск на будаўніцтва Бярозаўскай ДРЭС. У 1977 годзе скончыла вячэрні факультэт Берасьцейскага інжынэрна-будаўнічага інстытуту. Працавала інжынэрам, журналісткай, загадчыцай літаратурнай часткі драматычнага тэатру.

У 1993 годзе скончыла Вышэйшыя літаратурныя курсы пры Літаратурным інстытуце імя М. Горкага ў Маскве. Пасьля працавала журналісткай у абласной газэце «Народная трыбуна» і загадчыцай літаратурнай часткі Берасьцейскага тэатру драмы і музыкі.

З 1968 году жыве ў Берасьці.

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пісаць вершы пачала ў школьныя гады. Першыя вершы надрукавала ў 1967 годзе ў бярозаўскай раённай газэце «Маяк». З 1974 году выступае ў абласным і рэспубліканскім друку. Сяброўка Саюзу пісьменьнікаў з 1986 году.

Дудзюк зьяўляецца аўтарам шэрагу кніг прозы у тым ліку сямі раманаў, а таксама драматычных твораў і казак для дзяцей, некалькіх кніг дакумэнтальных нарысаў і эсэ, займаецца перакладамі. Выступае таксама як драматург. У 1985 годзе ў калектыўным зборніку «Крынічка» была надрукавана яе п’еса «Канёк-гарбунок».

Бібліяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Зборнікі вершаў:

  • «Праводзіны птушак» (Менск, «Мастацкая літаратура», 1983)
  • «Абрысы лета» (Менск, «Мастацкая літаратура», 1988)
  • «Так і не» (Менск, «Мастацкая літаратура», 1993)
  • «Табе» (Берасьце, «Акадэмія», 2000)
  • «Падданыя кахання» (Менск, «Мастацкая літаратура», 2003)
  • «Дарунак» (Берасьце, «Альтэрнатыва», 2010)
  • «Прадзіва» (Менск, «Медысонт», 2015)

Кнігі прозы на беларускай мове:

  • «Палоньнікі жыцьця» (аповесці, апавяданьні, Менск, «Мастацкая літаратура», 1997)
  • «Шляхамі адвечнага слова» (эсэ, Берасьце, Цэнтр «Вежа», 2001)
  • «Год 1812» (раман, Берасьце, «Акадэмія», 2004)
  • «Кола Сварога» (раман, аповесьць, эсэ, Менск, «Беларусь», 2006)
  • «Аднарог» (раман, аповесьць, апавяданьні, Менск, «Харвест», 2010)
  • «Леў» (гістарычны нарыс пра жыццё Льва Сапегі, Менск, «Літаратура і Мастацтва», 2011)
  • «Нямеранае багацьце» (эсэ, Берасьце, «Альтэрнатыва», 2012)
  • «Выжыць на дарозе сьмерці» (успаміны, Менск, «Чатыры чвэрці», 2013)
  • «Слодыч і атрута» (раман, Менск, «Мастацкая літаратура», 2013)
  • «Вяртаньне забытага міту» (навукова-папулярнае выданне, Менск, «Беларусь», 2013)
  • «Лаза» (раман, Берасьце, «Альтэрнатыва», 2016)
  • «Пара высокага сонца», (успаміны, нарысы, эсэ, Берасьце, «Альтэрнатыва», 2017)
  • «На парозе раю» (аповесці, апавяданьні, Менск, «Чатыры чвэрці», 2018)
  • «Гонды» (раман, аповесьць, апавяданьні, Берасьце, «Альтэрнатыва», 2018)

Кнігі на расейскай мове:

  • «Гонка за ваўком» (раман, Менск, «Харвест», 2012)
  • «Стварэньне» (раман, «Альтасперо», Таронта, 2015)
  • «Год 1812», (раман, «Альтасперо», Таронта, 2015)
  • «Лясы і лесаводы Берасьцейшчыны» (дакумэнтальны нарыс, Баранавічы, Баранавіцкая друкарня, 2000)
  • «Людзі і гады» (дакумэнтальны нарыс, Берасьце, Берасьцейская друкарня, 2001)
  • «Нашы дзесяць год» (дакумэнтальны нарыс, Берасьце, Берасьцейская друкарня, 2002)
  • «Складнікі посьпеху» (дакумэнтальны нарыс, Берасьце, Берасьцейская друкарня, 2003)

Кнігі для дзяцей і падлеткаў:

  • «Канікулы на астэроідзе» (п’есы-казкі, Менск, выдавецкі дом «Звязда», 2012)
  • «Лісце чароўнага дрэва» (казкі, Менск, «Харвест», 2014)
  • «Незвычайныя прыгоды Бусьліка і яго сяброў. Дзесяць займальных гісторый» (казкі, Менск, «Харвест», 2015)

Укладальніца кнігі з сэрыі «Беларусь літаратурная»:

  • «Песні Белавежы. Камянеччына літаратурная» (Менск, «Мастацкая літаратура», 2005)

Зборнікі драматургіі:

  • «Чароўнае слова» (Менск, «Мастацкая літаратура», 2001)
  • «Зачараванасць тэатрам» (Менск, Выдавецкі цэнтр БДУ, 2005)
  • «Бліжні бой» (Берасьце, АГКЦ, 2004)
  • «Разлучніца» (Берасьце, АГКЦ, 2005)
  • «Берасьцейская мэлёдыя» (Берасьце, АГКЦ, 2009)
  • «Нарадзіўся я ліцьвінам» (Берасьце, АГКЦ, 2011)
  • «Гістарычныя драмы» (Берасьце, Альтэрнатыва, 2016)

Пастаўленыя п’есы:

  • «Дудка-самагудка», рэжысэр В. Анісенка (Беларускае радыё, 1989)
  • «Сінязорка», рэжысэр А. Калюноў (Берасьцейскі тэатар драмы, 1991)
  • «Зоркі-Лятавіцы», рэжысэр Т. Вінаградава (Менскі абласны драматычны тэатар, 2003)
  • «Прыгоды мурашкі», рэжысэр В. Янавец (Берасьцейскі тэатар драмы, 2010)

Пераклады на беларускую мову:

  • Казка «Канёк-гарбунок» П. Яршова (Берасьце, Берасьцейская друкарня, 1997)
  • Камедыя Я. Ходзькі «Вызваленая Літва, або Пераход цераз Нёман» (Выдавец Лаўроў С. Б., Берасьце, 2002)
  • П’еса Т. Амосавай, І. Пятровай «Славутае качаня Цім» (пастаўлена ў Берасьцейскім тэатры лялек, 1989)
  • П’еса М. Гусева «Забаўныя прыгоды» (пастаўлена ў Берасьцейскім тэатры драмы, 1994)

Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • ганаровая грамата Міністэрства інфармацыі Рэспублікі Беларусь (1994);
  • ганаровая грамата Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь (2011);
  • літаратурная прэмія Берасьцейскага аблвыканкаму імя Ўладзімера Калесьніка за раман «Кола Сварога» (2008),;
  • Ляўрэатка Нацыянальнай літаратурнай прэміі 2018 году за кнігу публіцыстыкі «Пара высокага сонца»[3][4].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Catalog of the German National Library (ням.)
  2. ^ а б Dudzjuk, Zìnaìda Ìosìfaŭna // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
  3. ^ Дудзюк Зінаіда Іосіфаўна
  4. ^ Дудзюк Зінаіда Іосіфаўна

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Зінаіда_Дудзюк&oldid=2496548»