Зьвяз зялёных і сялянаў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Зьвяз зялёных і сялянаў
Zaļo un Zemnieku savienība
Дата заснаваньня 2002
Штаб-кватэра Рыга, Латвія
Ідэалёгія аграрызм[d], зялёны кансэрватыўзм[d] і нацыяналізм
Колькасьць дэпутатаў
· Эўрапарлямэнт
0 / 8
· Саэйма
16 / 100
Афіцыйны сайт zzs.lv

Зьвяз зялёных і сялянаў — правацэнтрысцкая палітычная партыя аграрная Латвіі, створаная ў 2002 годзе зь дзьвюх партыяў — Латвійская партыя зялёных і Латвійскі сялянскі зьвяз. Партыя арыентаваная на кансэрватыўную[1] эўраскептычную[2] і зялёную палітыку[3], маючы нацыяналістычныя і антыліберальныя элемэнты[4][5]. У той час як афіцыйным лідэрам альянсу ёсьць Эдгарс Таварс, ягонай вядучай фігурай і галоўным фінансавым прыхільнікам ёсьць алігарх Эйварс Лэмбэргс[6].

Удзел партыі ў выбарах[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Парлямэнт (Саэйма)[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Год #
галасоў
% ад
колькасьці галасоў
#
мандатаў атрымана
+/–
2002 93 759 9.5%
12 / 100
2006 151 595 16.8%
18 / 100
6
2010 190 025 20.11%
22 / 100
4
2011 111 955 12.22%
13 / 100
9
2014 176 922 19.53%
21 / 100
8
2018 83 675 9.91%
11 / 100
10
2022 113 676 12.58%
16 / 100
5

Выбары ў Эўрапарлямэнт[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Год #
галасоў
% ад
колькасьці галасоў
#
мандатаў атрымана
+/–
2004 24 467 4.25%
0 / 9
2009 29 463 3.72%
0 / 9
2014 36 637 8.3%
1 / 8
2019 25 252 5.34%
0 / 8
-1

Выбары ў Рыскую Думу[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Год #
галасоў
% ад
колькасьці галасоў
#
мандатаў атрымана
+/–
2005 5711 2.81%
0 / 60
2009 4782
0 / 60
2%
2013 4306 1.88%
0 / 60
2017 8249 3.3%
0 / 60
2020 6936 4.07%
0 / 60

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Stephanie Daimer (2006). «Latvia and the EU constitution: a pragmatic "yes"». In Thomas König; Simon Hug (eds.). Policy-Making Processes and the European Constitution: A Comparative Study of Member States and Accession Countries. Routledge. — С. 144. — ISBN 978-1-134-17336-5.
  2. ^ Stalker, Peter (2007). «A Guide to Countries of the World». Oxford: Oxford University Press. — С. 177. — ISBN 978-0-19-920271-3.
  3. ^ «Latvia poised to gain its first female prime minister». Politico.
  4. ^ David J. Galbreath; Daunis Auers (2010). «Green, Black and Brown: Uncovering Latvia’s Environmental Politics». In David J. Galbreath (ed.). Contemporary Environmentalism in the Baltic States: From Phosphate Springs to 'Nordstream'. Routledge. — С. 63. — ISBN 978-1-317-96590-9.
  5. ^ Jeffrey Sommers (2014). «Austerity, internal devolution, and social (in)security in Latvia». In Jeffrey Sommers; Charles Woolfson (eds.). The Contradictions of Austerity: The Socio-Economic Costs of the Neoliberal Baltic Model. Taylor & Francis. — С. 52. — ISBN 978-1-317-80014-9.
  6. ^ Goehring, Jeannette (2007). «Nations in Transit 2007: Democratization from Central Europe to Eurasia». London: Rowman & Littlefield. — С. 404. — ISBN 978-0-932088-26-0.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]