Перайсьці да зьместу

Зьбігнеў Бжазінскі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Зьбігнеў Бжазінскі
па-польску: Zbigniew Brzeziński
Дарадца прэзыдэнта ЗША па нацыянальнай бясьпецы
20 студзеня 1977 году — 20 студзеня 1981 году
Прэзыдэнт Джэймз Эрл Картэр
Папярэднік Брэнт Скоўкрофт
Наступнік Рычард Вінсэнт Ален
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся28 сакавіка 1928(1928-03-28)[1][2][3][…]
Памёр26 траўня 2017(2017-05-26)[4][1][2][…] (89 гадоў)
Партыя
Адукацыя
Сужэнец Эмілі Бэнэш-Бжазінскі[d]
Дзеці Ян Бжазінскі[d], Марк Бжазінскі[d] і Міка Бжазінскі[d]
Бацька Тадэвуш Бжазінскі[d]
Узнагароды
Прэзыдэнцкі мэдаль Свабоды ордэн Зоркі Румыніі Вялікі крыж з зоркай і плечавай стужкай ордэна «За заслугі перад Федэратыўнай Рэспублікай Германія» ордэн Трох Зорак 2 ступені ордэн «За заслугі» I ступені ордэн «За заслугі» III ступені ордэн князя Яраслава Мудрага III ступені ордэн Томаша Гарыга Масарыка І клясы Cross of the President of the Slovak Republic, 2nd Class вялікі афіцэр ордэна Румынскай Зоркі ордэн «Стара планіна» Commander with Star of the Order of Merit of Hungary Вялікі крыж ордэна Вялікага князя Гедыміна стыпэндыя Гугенгайма[d] (1960) ордэн Белага арла Гарвардзкі мэдаль Стагодзьдзя[d] прэмія Фундацыі Антановічаў[d] ганаровы доктар Варшаўскага ўнівэрсытэту[d] (2 траўня 1991) Ellis Island Medal of Honor Ганаровы грамадзянін Кракава[d] (7 лістапада 2001) ганаровы доктар Люблінскага каталіцкага ўнівэрсытэту[d] (21 чэрвеня 1990) ганаровы доктар Фордгэмскага ўнівэрсытэту[d] ганаровы доктар Джорджтаўнскага ўніверсітэта[d] honorary doctor of Vilnius University[d] ганаровы доктар Ягелонскага ўнівэрсытэту[d] (16 чэрвеня 2000) ганаровы грамадзянін Вільні[d] (2003) ганаровы грамадзянін Гданьску[d] Great Immigrants Award[d] (2007) ганаровы доктар унівэрсытэту Коменскага[d] (2 лістапада 2000)

Зьбігнеў Казімеж Бжазінскі (па-польску: Zbigniew Kazimierz Brzeziński; 28 сакавіка 1928, Варшава — 26 траўня 2017, Фолз-Чэрч, Вірджынія, ЗША) — амэрыканскі палітоляг, сацыёляг і дзяржаўны дзяяч польскга паходжаньня. Дарадца па нацыянальнай бясьпецы прэзыдэнта ЗША Джымі Картэра (1977—1981).

Нарадзіўся ў Польшчы ў сям’і польскага дыплямата Т. Бжазінскага. У 1938 годзе бацька Зьбігнева быў накіраваны амбасадарам у Канаду[5]. Большую частку жыцьця правёў у Амэрыцы. Пісаў пераважна на ангельскай мове. Навучаньне пачаў у Канадзе, дзе вывучаў эканоміку і паліталёгію ўва ўнівэрсытэце Макгіла (Mc Gill) у Манрэалі[5]. У 1950 годзе тамсама атрымаў дыплём з адзнакай («first class honors in economics and political science»). У 1953 годзе Бжазіньскі скончыў Гарвардзкі ўнівэрсытэт, атрымаў ступень доктара філязофіі і быў пакінуты пры вучэльні. У свае 25 гадоў Бжазіньскі стаў адным з наймалодшых выкладнікаў Гарвардзкага ўнівэрсытэту. У 1958 годзе атрымаў амэрыканскае грамадзянства.

Свае навуковыя зацікаўленасьці ён рэалізаваў сьпярша ў Цэнтры дасьледаваньняў Расеі (па-ангельску: Russian Research Center), a пасьля, ужо ў якасьці выкладніка ды першага дырэктара, у Цэнтры міжнародных стасункаў (анг. Center for International Affairs)[5]. Ад 1960 да 1977 году працаваў прафэсарам публічнага права і кіраваньня (анг. public law and government) Калюмбійскага ўнівэрсытэту ў Нью-Ёрку. Адначасна стаў дырэктарам Навуковага інстытуту міжнародных зьменаў (анг. Institute of International Change).

У пэрыяд з 1977 да 1981 году займаў пасаду дарадцы прэзыдэнта ЗША па нацыянальнай бясьпецы (дзякуючы якой у 1980—1981 гадох рабіў усё магчымае, каб пазьбегчы савецкай інтэрвэнцыі ў Польшчу). Прэзыдэнт Джымі Картэр напісаў пасьля ў сваіх успамінах, што яго захаплялі праніклівыя аналізы, глыбокія гістарычныя веды, шырокія гарызонты і канцэпцыі Бжазінскага, якія зьдзіўлялі сваёй дальнабачнасьцю і арыгінальнасьцю.

Бжазіньскі быў чальцом Рады нацыянальнай бясьпекі (камітэту Міністэрства абароны па комплескнай доўгатэрміновай стратэгіі) і чальцом Прэзыдэнцкай Рады па замежнай выведцы.

Пасьля працаваў дарадцам у вашынгтонскім Цэнтры стратэгічных і міжнародных дасьледаваньняў (анг. Center for Strategic and International Studies), а таксама выкладчыкам амэрыканскай вонкавай палітыкі ў Школе паглыбленых міжнародных дасьледаваньняў імя Пола Нітцэ (анг. Paul H. Nitze School of Advanced International Studies) пры ўнівэрсытэце Джонса Гопкінса. Амэрыканская паліталёгія ў адзін голас разам з Кісынджэрам і Шлезынгерам залічае Зьбігнева Бжазіньскага ў разрад найбольш буйных амэрыканскіх дзяржаўных дзеячаў.

Узнагароды ды ганаровыя званьні

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Доктар honoris causa Кракаўскага Ягелонскага ўнівэрсытэту, Каталіцкага Люблінскага ўнівэрсытэту, а таксама Браціслаўскага ўнівэрсытэту. У 1981 годзе за заслугі ў справе нармалізацыі амэрыканска-кітайскіх дачыненьняў і за ўнёсак у разьвіцьцё палітыкі па правах чалавека і па нацыянальнай бясьпецы ЗША ён уганараваны прэзыдэнцкім мэдалём Свабоды. Сябра Польскай Акадэміі Ведаў (ад 1991). Ордэн Белага арла (1995)[6]. Ордэн Трох зорак (2007). У 2000 годзе ён даў згоду на сваё прызначэньне старшынём камітэту «ЗША—Славаччына».

Бжазінскі ў 1977 годзе

Пасьля анэксыі Крыму і падтрымкі Расеяй сэпаратыстаў на Данбасе, Бжазінскі заявіў:

« У апошнія некалькі гадоў Расея перастала арыентавацца на дэмакратычныя каштоўнасьці, а ў грамадзтве ўзяў верх шавінізм, на якім грае прэзыдэнт Пуцін. Выкарыстоўваючы для сваіх мэтаў расейскі нацыяналізм, прэзыдэнт Пуцін адкрыў «скрыню Пандоры», паколькі ў Расеі жыве вялікая колькасьць насельніцтва, якое прадстаўляе нерасейскую меншасьць, і яно патэнцыйна таксама можа заявіць пра свае правы. Нацыяналізм, які сарваўся з ланцуга, можа быць разбуральным для Расеі »

—Зьбігнеў Бжазінскі, Радыё Свабода, 2014

  • 1970 — Between Two Ages: America’s Role in the Technetronic Era. — Viking Press, 1970. — ISBN 978-0-313-23498-9
  • 1983 — Power and Principle: Memoirs of the National Security Adviser, 1977—1981. — Farrar, Straus, Giroux, 1983. — ISBN|978-0-374-23663-2.
  • 1997 — The Grand Chessboard: American Primacy and Its Geostrategic Imperatives.
  • 2007 — Second chance. — Basic books, 2007.

Пераклады па-беларуску

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
  • Бязладдзе. Геапалітычная пустка // ARCHE Пачатак, 1998, пер. Сяргей Петрыкевіч
  • Агонія камунізму // Быць (або ня быць) сярэднеэўрапейцам. Сучаснае польскае мысьленьне, 2000
  • Жыцьцё з новай Эўропай // ARCHE Скарына, 2001-1, с.27-45, пер. Сяргей Сматрычэнка
  • Глябальнае дамінаваньне ці сусьветнае лідэрства? Заключэньне // ARCHE Скарына, 2005-1, пер. Аляксей Ігнатовіч
  1. ^ а б в г д е ё ж https://www.nytimes.com/2017/05/26/us/zbigniew-brzezinski-dead-national-security-adviser-to-carter.html
  2. ^ а б в г Zbigniew K. Brzezinski // Музэй Гугенгайма — 1937.
  3. ^ а б Zbigniew Brzezinski // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
  4. ^ а б https://www.theguardian.com/us-news/2017/may/27/zbigniew-brzezinski-national-security-adviser-president-carter-dies-89
  5. ^ а б в Zbigniew Brzezinski (анг.) Britannica Праверана 10 мая 2025 г.
  6. ^ Brzeziński Zbigniew (пол.) Encyklopedia PWN Праверана 10 мая 2025 г.