Дырыжабль
Дырыжа́бль (ад франц. dirigeable — кіраваны) — лятальны апарат падоўжанай формы, лягчэйшы за паветра. Ён здольны самастойна перамяшчацца па паветры дзякуючы ўласнай цязе. Аэрастаты выкарыстоўваюць падымальную сілу газу, шчыльнасьць якога меншая за шчыльнасьць навакольнага паветра.
У раньніх дырыжаблях у якасьці падымальнага газу выкарыстоўваўся вадарод празь ягоную высокую падымальную здольнасьці і дасяжнасьць, але ягоная ўласьцівасьць лёгка ўзгарацца прывяла да некалькіх сьмяротных аварыяў, што зрабіла вадародныя дырыжаблі састарэлымі. Альтэрнатывай стаў гель, які не ёсьць гаручым, але рэдкі і адносна дарагі. Значныя запасы гелю былі ўпершыню знойдзеныя ў ЗША, і цягам пэўнага часу ён быў дасяжны дзеля выкарыстаньня ў дырыжаблях толькі ў Паўночнай Амэрыцы[1]. Большасьць дырыжабляў, пабудаваных пасьля 1960-х гадоў, выкарыстоўваюць гель, але некаторыя працуюць на гарачым паветры.
Абалонка дырыжабля можа быць суцэльнай паветранай камэрай або зьмяшчаць некалькі газанапоўненых сэкцыяў. Таксама дырыжабль мае рухавікі, экіпаж і, пры неабходнасьці, месца дзеля перавозкі грузаў або пасажыраў, якое звычайна разьмяшчаецца ў адной або некалькіх кабінах пад абалонкай.
 | Дзеля паляпшэньня артыкулу неабходна:
|
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ «Discovery of Helium in Natural Gas at the University of Kansas». National Historic Chemical Landmarks.