Дуброва (Лельчыцкі раён)
| Дуброва | |
| трансьліт. Dubrova | |
| Першыя згадкі: | 1551 |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гомельская |
| Раён: | Лельчыцкі |
| Сельсавет: | Дуброўскі |
| Вышыня: | 150 м н. у. м. |
| Насельніцтва: | 720 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 2356 |
| Паштовы індэкс: | 247850 |
| СААТА: | 3228824036 |
| Нумарны знак: | 3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 51°47′4″ пн. ш. 28°12′48″ у. д. / 51.78444° пн. ш. 28.21333° у. д.Каардынаты: 51°47′4″ пн. ш. 28°12′48″ у. д. / 51.78444° пн. ш. 28.21333° у. д. |
Дуброва на мапе Беларусі ±   Дуброва | |
Дубро́ва[1] — вёска ў Лельчыцкім раёне Гомельскай вобласьці, за 14 км на захад ад раённага цэнтру Лельчыцаў, за 75 км ад чыгуначнай станцыі Ельск. Дуброва ўваходзіць у склад і зьяўляецца цэнтрам Дуброўскага сельсавету.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Па пісьмовых крыніцах вядомая з 1551 году як дзяржаўнае сяло ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. З 1793 году — у складзе Расейскай імпэрыі, сяло знаходзілася ў Лельчыцкай воласьці Мазырскага павету Менскай губэрні.
У лістападзе 1942 году нямецка-фашысцкія захопнікі спалілі ўсю вёску і загубілі 23 жыхары.
З 23 сьнежня 1959 году цэнтар сельсавету.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- XIX стагодзьдзе: 1886 год — 40 двароў, 243 жыхары
- XX стагодзьдзе: 1909 год — 105 двароў, 670 жыхароў; маёнтак, двор — 12 жыхароў; 1917 год — 141 двор, 895 жыхароў; маёнтак — 76 жыхароў; 1940 год — 210 двароў, 1056 жыхароў; 1971 год — 410 двароў, 1556 жыхароў; 1998 год — 316 двароў, 942 жыхары; 1999 год — 898 жыхароў; 2000 год — 347 двароў, 915 жыхароў
- XXI стагодзьдзе: 2010 год — 720 жыхароў
Інфраструктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Сярэдняя школа, клюб, бібліятэка, комплексны прыёмны пункт бытавога абслугоўваньня, аддзяленьне сувязі, аўтаматычная тэлефонная станцыя, дзіцячы сад, фэльчарска-акушэрскі пункт, аддзяленьне ААТ «Беларусбанк», 3 крамы. Цэнтар камунальнага сельскагаспадарчага прадпрыемства «Новая ніва».
Інфармацыя для турыстаў[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Страчаная спадчына[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Міхайлаўская царква
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf) С. 216
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лельчыцкага р-на. — Мн.: Паліграфафармленне, 2002. — 606 с.: іл. ISBN 985-6351-13-8.