Джордан Пітэрсан
Джордан Пітэрсан | |
| па-ангельску: Jordan Bernt Peterson | |
 Джордан Пітэрсан (2018 год) | |
| Дата нараджэньня | 12 чэрвеня 1962[1] (59 гадоў) |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | клінічны псыхоляг, прафэсар унівэрсытэту, культурная крытыка, пісьменьнік, podcaster |
| Навуковая сфэра | псыхалёгія |
| Месца працы | |
| Вядомы як | суаўтар пісьмовай тэрапіі «Саматворчы набор» (2005) |
| Навуковая ступень | доктар філязофіі[3] |
| Навуковы кіраўнік | Robert O. Pihl[d] |
| Вучні | Колін ДэЯнг |
| Бацька | Walter Peterson[d] |
| Маці | Beverley Peterson[d] |
| Дзеці | Mikhaila Peterson[d] і Julian Peterson[d] |
| Сайт | jordanbpeterson.com(анг.) |
| Подпіс | 
|
Джо́рдан Бэрнт Пі́тэрсан (нар. 12 чэрвеня 1962, Эдмантан, Канада) — канадзкі клінічны псыхоляг, выкладчык ВНУ, крытык, пісьменьнік ды аўтар падкастаў. Доктар філязофіі ў клінічнай псыхалёгіі (1991), прафэсар (1998) псыхалёгіі ў Таронтаўскім унівэрсытэце.
Жыцьцяпіс[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Нарадзіўся ў сям’і школьнага настаўніка Ўолтэра Пітэрсана і бібліятэкаркі Бэвэрлі Пітэрсан, якая працавала ў Гранд-Прэрыйскім рэгіянальным каледжы (правінцыя Альбэрта, Канада). Другое імя Бэрнт узяў у гонар свайго нарвэскага прадзеда. Cтарэйшы з трох дзяцей. Гадаваўся ў прадмесьці Фэірвью на паўночны захад ад Эдмантану. Падлеткам працаваў на Новую дэмакратычную партыю, якую пакінуў у 18 гадоў. У 13 гадоў школьная бібліятэкарка Сэндзі Нотлі, маці 17-й прэм’еркі Альбэрты (2015—2019), пазнаёміла яго з творамі Олдаса Гаксьлі, Джорджа Орўэла, Айны Рэнд і Аляксандара Салжаніцына. У аўтабіяграфіі Орўэла «Дарога на Ўіганскую прыстань» напаткаў вобраз сацыялістаў, якім не падабаліся і жабракі, і багацеі. Падобны досьвед у партыі змусіў пакінуць яе. У 1979 годзе скончыў старэйшую школу Фэірвью і паступіў у Гранд-Прэрыйскі рэгіянальны каледж для вывучэньня паліталёгіі і ангельскай літаратуры. Перавёўся ў Альбэрцкі ўнівэрсытэт, дзе ў 1982 годзе атрымаў ступень бакаляўра мастацтваў у паліталёгіі. Наступны год правёў у Эўропе, дзе вывучаў духоўныя карані эўрапейскага таталітарызму ХХ стагодзьдзя і Халоднай вайны па творах Фёдара Дастаеўскага, Фрыдрыха Ніцшэ і Карла Юнга. У 1984 годзе атрымаў у Альбэрцкім унівэрсытэце ступень бакаляўра псыхалёгіі. У 1985 годзе пераехаў у Манрэаль, дзе паступіў ва Ўнівэрсытэт Макгіла. У 1989 годзе ажаніўся з Тэмі Робэртс, зь якой мае дачку Міхайлу і сына Джуліяна. У 1991 годзе пад навуковым кіраўніцтвам Робэрта Піля абараніў дысэртацыю на ступень доктара філязофіі ў клінічнай псыхалёгіі. Да чэрвеня 1993 году заставаўся дасьледнікам у шпіталі Дугласа пры Ўнівэрсытэце Макгіла, дзе працаваў з нэўрапсыхіятрам Морысам Данье.
Праца[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Зь ліпеня 1993 году па чэрвень 1998 году працаваў выкладчыкам і дацэнтам псыхалёгіі ў Гарвардзкі ўнівэрсытэце (штат Масачусэтс, ЗША). Адначасна дасьледаваў агрэсіўнасьць, што выклікалася злоўжываньнем дурманамі. У ліпені 1998 году ўладкаваўся прафэсарам у Таронтаўскі ўнівэрсытэт (правінцыя Антарыё, Канада). У 1999 годзе выдаў кнігу «Мапы сэнсу» (анг. Maps of Meaning) пра яго ўтварэньне зь веры, якую пісаў 13 гадоў. У 2004 годзе на тэлебачаньні Антарыё выйшла 13-сэрыйная перадача паводле яго кнігі. У 2005 годзе выступіў суаўтарам пісьмовай тэрапіі «Саматворчы набор», што прывяла да 2015 году сярод 10 000 навучэнцаў да павышэньня пасьпяховасьці на 20% і паніжэньня адлічэньняў на 25%. 29 сакавіка 2013 годзе пачаў разьмяшчаць свае відэалекцыі на «YouTube» (у ліпені 2021 году звыш 3 млн падпісчыкаў), які мае звыш 100 млн праглядаў, што прыносіць звыш $80 000 штомесяц. 27 верасьня 2016 году разьмясьціў 1-ю частку 3-сэрыйнай відэалекцыі «Прафэсар супраць палітычнай карэктнасьці», дзе выступіў супраць законапраекту ўраду Канады аб увядзеньні крымінальнай адказнасьці за выкарыстаньне займеньнікаў «ён» і «яна» замест бясплоцевых. Тая лекцыя набрала звыш 20 млн праглядаў. Да 2017 году выдаў звыш 70 навуковых артыкулаў (у суаўтарстве), якія цытавалі ў 6000 іншых дасьледаваньнях[4]. У студзені 2018 году выдаў дапаможнік «12 правілаў жыцьця: проціядзьдзе ад хаосу» (анг. "12 Rules for Life: An Antidote to Chaos") пра самаразуменьне, дзе цытаваў Біблію. Другое правіла ў кнізе — «Стаўцеся да сябе як да чалавека, якому вы павінныя дапамагаць» ды «Параўноўвайце сябе з тым, кім вы былі ўчора» (анг. Treat yourself like someone you are responsible for helping.)[5].
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Jordan B. Peterson // Catalogue of the Library of the Pontifical University of the Holy Cross
- ^ https://www.thestar.com/news/insight/2018/03/16/jordan-peterson-is-trying-to-make-sense-of-the-world-including-his-own-strange-journey.html
- ^ Peterson, Jordan B.
- ^ Jordan B Peterson(анг.). Publons. Праверана 15 студзеня 2022 г.
- ^ Дзьмітры Гурневіч (26 траўня 2019) Як раіць жыць «гуру белых гетэрэсэксуалаў», які даводзіць да шалу лібэралаў і левых. Радыё «Свабода». Праверана 4 лістапада 2019 г.
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
| Агульныя | |
|---|---|
| Нацыянальныя бібліятэкі | |
| Навуковыя базы зьвестак | |
| Іншыя | |
 |
Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |