Перайсьці да зьместу

Даўнары (Сьвіслацкі раён)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Даўнары
лац. Daŭnary
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Сьвіслацкі
Сельсавет: Вердаміцкі
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1513
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 53°0′40″ пн. ш. 24°19′20″ у. д. / 53.01111° пн. ш. 24.32222° у. д. / 53.01111; 24.32222Каардынаты: 53°0′40″ пн. ш. 24°19′20″ у. д. / 53.01111° пн. ш. 24.32222° у. д. / 53.01111; 24.32222
Даўнары на мапе Беларусі ±
Даўнары
Даўнары
Даўнары
Даўнары
Даўнары
Даўнары

Даўна́ры — былая вёска ў Беларусі, каля ракі Сьвінкі. Уваходзілі ў склад Вердаміцкага сельсавету Сьвіслацкага раёну Гарадзенскай вобласьці.

Дава (Davo) і Нора або Нера (Noro, Nero) — імёны германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова -даў(г)- (імёны ліцьвінаў Даўгерд, Даўгер, Даўят; германскія імёны Daugaard, Dauharjis, Dowyatt) паходзіць ад гоцкага daug 'годна', бургундзкага daugjis 'здольны, годны'[3][4], аснова -даг- (-дак-) (імёны ліцьвінаў Дагейка, Дакель, Ядаг; германскія імёны Dagiko, Dacilus, Adago) — ад германскага daga 'палымяны, зіхатлівы, яркі, бліскучы'[5] (у германскіх мовах адзначаецца магчымасьць пераходу Dagh > Daw[6]), а аснова -нар- (-нор-) (імёны ліцьвінаў Нарэла, Нарвід, Нарымунт; германскія імёны Narelo, Norvid, Normund) — ад гоцкага nasjan 'захоўваць, ратаваць'[7], стараверхненямецкага -neri 'уратаваньне, утрыманьне'[8]. Такім парадкам, імя Доўнар азначае «захаваная здольнасьць»[9]. Адзначаліся германскія імёны Danner[10] і Dæghnar[11].

У Быдгашчы адзначалася германскае імя Douwner[12].

Вёску ліквідавалі ў 1986 годзе[13].

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 406, 1168.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 172.
  3. ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 3: Die Burgunder, Schlußwort. — Berlin und Leipzig, 1936. S. 112.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.
  6. ^ Nielsen O. Olddanske personnavne. — Kjøbenhavn, 1883. S. 17.
  7. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  8. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 187.
  9. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 24.
  10. ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 26.
  11. ^ Sveriges medeltida personnamn. Hft. 4. — Uppsala, 1974. S. 581.
  12. ^ Duszyński-Karabasz H. Die Familiennamen deutscher Herkunft in dem Beerdigungsbuch der Erwachsenen des Kommunalfriedhofs in der Kcyńska- Strasse in Bydgoszcz (Jahre 1925—1935) // Name and Naming: Proceedings of the Fourth International Conference on Onomastics «Name and Naming» Sacred and Profane in Onomastics, Baia Mare, September 5—7, 2017. S. 122.
  13. ^ Рашэнні выканкома Гродзенскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 17 лістапада і 22 снежня 1986 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1987, № 3 (1881).