Дабяслаў Кезгайла
 Герб «Задора» | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | невядома |
| Памёр | каля 1460 |
| Род | Кезгайлы |
| Бацькі | Кезгайла Валімонтавіч Алена |
Дабяслаў Кезгайла (Добка Кезгайлавіч; ? — каля 1460) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Кашталян віленскі (з 1458).
Імя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Форма імя ў гістарычных крыніцах: Dobeslaus filius domini Kiesgal[1] (1442 год)[2].
Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Зь літоўскага баярскага роду Кезгайлаў гербу «Задора», сын Кезгайлы Валімонтавіча, кашталяна віленскага[3], і Алены зь нявызначанага роду. Меў братоў Міхайлу, Яна, Пятра, Бутрыма і, магчыма, Таліята.
Упершыню ўпамінаецца пад 1442 годам. Значыцца як кашталян віленскі ў тэстамэнце Івашкі Манівідавіча, тагачаснага ваяводы віленскага.
Няма зьвестак пра жонку і нашчадкаў.
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.. — 2-е выд. — Смаленск, 2014. С. 254.
- ^ Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: 2001. С. 149.
- ^ Насевіч В. Кезгайлы // ВКЛ. Энцыкл. — Менск: 2005 Т. 2. С. 80.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Менск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
- Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада / пераклад А. Мікус. — 2-е выд. — Смаленск: Інбелкульт, 2014. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
- Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: Тэхналогія, 2001. — 216 с. — 500 ас. — ISBN 978-985-458-050-4
- Semkowicz W. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r. 1413 // Miesięcznik Heraldyczny. Organ Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. R. 6. Nr 11—12. 1913.