Грэм Ле Со
| Грэм Ле Со | ||
| ||
| Пэрсанальная інфармацыя | ||
|---|---|---|
| Нарадзіўся | 17 кастрычніка 1968[1][2] (57 гадоў) | |
| Рост | 178 см | |
| Пазыцыя | скрайні абаронца, абаронца | |
| Клюбы | ||
| Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
| 1989—1993 | Чэлсі | 90 (8) |
| 1993—1997 | Блэкбэрн Ровэрз | 129 (7) |
| 1997—2003 | Чэлсі | 140 (4) |
| 2003—2005 | Саўтгэмптан | 44 (1) |
| 2012 | Ўэмблі[d] | 0 |
| Зборныя | ||
| 1990 | Ангельшчына (да 21)[d] | 4 (0) |
| 1994—2000 | Ангельшчына | 36 (1) |
Грэм П’ер Ле Со (па-ангельску: Graeme Pierre Le Saux; нар. 17 кастрычніка 1968 году, востраў Джэрзі, Нармандзкія астравы) — былы ангельскі футбаліст, левы абаронца.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нарадзіўся ў 1968 годзе на востраве Джэрзі ў францускай сям’і. У юнацкія гады выступаў за адзін з астраўных клюбаў, у 1987 быў заўважаны галоўным трэнэрам «Чэлсі» Джонам Голінзам і запрошаны ў каманду. У склад Ле Со патрапіў толькі праз два гады, ужо пры Бобе Кэмпбэле, але хутка стаў гульцом асновы. З прыходам улетку 1991 году на пост галоўнага трэнэра «Чэлсі» Яна Партэрфілда Ле Со стаў атрымліваць менш гульнявой практыкі, а Дэйвід Ўэб, прызначаны настаўнікам лёнданцаў у лютым 1993 году і зусім ня бачыў Ле Со гульцом свайго клюбу, і ўжо ў сакавіку таго году ён быў прададзены за 700 тысяч фунтаў стэрлінгаў у «Блэкбэрн Ровэрз», які ў наступным сэзоне стаў другім у чэмпіянаце, а яшчэ праз год выйграў чэмпіянат, праўда той сеэон Ле Со па ісьце прапусьціў па прычыне траўмы.
У 1997 годзе, у міжсэзонне, дзякуючы пасрэдніцтву Руўда Гуліта, трэнэра «Чэлсі», Ле Со быў выкуплены за 5 мільёнаў фунтаў стэрлінгаў зваротна. Нягледзячы на перасьледуючыя яго траўмы і нялюбасьць з боку шматлікіх заўзятараў, а таксама партнэраў па камандзе, Ле Со ўспамінае свой другі пэрыяд знаходжаньня ў лёнданскім клюбе як шчасьлівы.
У 2003 годзе Ле Со быў абменены на гульца «Саўтгэмптану» Ўэйна Брыджа. За клюб з паўднёвай Ангельшчыны Ле Со адыграў два сэзоны і абвясьціў аб сваім сыходзе з футболу па заканчэньні сэзону 2004/05, у якім «Саўтгэмптан» пакінуў Прэм’ер-лігу.
За зборную Ангельшчыны Ле Со з 1994 па 2000 гады правёў 36 матчаў. Хатні чэмпіянат Эўропы ў 1996 годзе ён прапусьціў з-за траўмы, затое прысутнічаў у складзе зборнай на чэмпіянаце сьвету ў Францыі ў 1998 годзе, дзе адыграў цалкам усе тры матчы групавой стадыі і выйшаў у стартавым складзе ў матчы 1/8 фіналу супраць зборнай Аргентыны.
Пасьля завяршэньня кар’еры гульца Ле Со працаваў камэнтатарам і экспэртам на радыё, займаўся дабрачыннасьцю, грамадзкімі праектамі. У верасьні 2007 году выйшла яго аўтабіяграфічная кніга.
Дасягненьні
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]«Чэлсі»:
- Уладальнік Кубка Ангельшчыны: 2000
- Уладальнік Кубак ангельскай лігі: 1998
- Уладальнік Кубка ўладальнікаў кубкаў: 1998
«Блэкбэрну»:
- Чэмпіён Ангельшчыны: 1995
Асабістая інфармацыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Жанаты, выхоўвае трох дзяцей. Нягледзячы на сямейнае становішча, шматлікія ўспрымалі і ўспрымаюць Ле Со як гамасэксуаліста, што правакавала шматлікія канфлікты, аж да боек. Так, у групавым матчы розыгрышу Лігі чэмпіёнаў 1995/96 супраць «Спартаку» ў Маскве Ле Со проста падчас матчу пабіўся са сваім аднаклюбнікам Дэйвідам Бэцьці. Доўгі час лічылася, што Бэцьці тады абазваў Ле Со «педыкам», але ў сваёй кнізе ён аспрэчыў гэтую здагадку.