Вялікія Эйсманты
| Вялікія Эйсманты | |
| трансьліт. Vialikija Ejsmanty | |
 Касьцёл Найсьвяцейшай Дзевы Марыі i Сьвятога Яна Непамука | |
| Першыя згадкі: | 1570 |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гарадзенская |
| Раён: | Бераставіцкі |
| Сельсавет: | Эйсмантаўскі |
| Насельніцтва: | 763 чал. (2009)[1] |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1511 |
| Паштовы індэкс: | 231785 |
| Нумарны знак: | 4 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°21′59″ пн. ш. 24°4′29″ у. д. / 53.36639° пн. ш. 24.07472° у. д.Каардынаты: 53°21′59″ пн. ш. 24°4′29″ у. д. / 53.36639° пн. ш. 24.07472° у. д. |
Вялікія Эйсманты на мапе Беларусі ±   Вялікія Эйсманты | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Вялі́кія Э́йсманты[2] — вёска ў Бераставіцкім раёне Гарадзенскай вобласьці. Цэнтар Эйсмантаўскага сельсавету.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Упершыню згадваецца ў дакумэнтах караля Жыгімонта Аўгуста за 1570 год. Тады ўладальнікамі гэтых земляў быў баярын Амброзі Эйсымонт. З канца XVI — пачатку XVII стагодзьдзя Эйсманты згадваюцца як шляхецкая ваколіца, гэта значыць, што мясцовасьць у большасьці была заселена сярэдняй і дробнай шляхтай, якая ня мела ўласных сялянаў і апрацоўвала зямлю ўласнаручна.
У 1660 годзе сродкамі Ганны Эйсымантовай (жонкі Паўла) і яе сына Якуба ў вёсцы быў пабудаваны першы касьцёл пад тытулам Найсьвяцейшай Панны Марыі і Сьвятога Яна Непамука, а кароль Ян Казімер узьвёў тады Эйсманты ў ранг парафіі. Прадстаўнікі роду Эйсымонтаў валодалі маёнткам да 1832 году. Пасьля сьмерці Атаназы Эйсыманта, уся маёмасьць перайшла яго дачцэ Еве, якая была на той час у шлюбе з гарадзенскім судзьдзём Юзафам Ясколдам.
У часы 2-й Рэчы Паспалітай мястэчка было адміністрацыйным цэнтрам аднайменнай гміны.
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 2009 год — 763 чалавекі[1]
- 1999 год — 784 жыхары
- 1996 год — 829 жыхароў, 278 двароў
Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ а б Колькасьць насельніцтва Беларусі на кастрычнік 2009 году
- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 119
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вялікія Эйсманты — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Вялікія Эйсманты на радзіма.орг