Вялікія Шылавічы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вялікія Шылавічы
лац. Vialikija Šyłavičy
Першыя згадкі: 1510
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Слонімскі
Сельсавет: Дзеравянчыцкі
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1562
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 53°1′0″ пн. ш. 25°23′0″ у. д. / 53.01667° пн. ш. 25.38333° у. д. / 53.01667; 25.38333Каардынаты: 53°1′0″ пн. ш. 25°23′0″ у. д. / 53.01667° пн. ш. 25.38333° у. д. / 53.01667; 25.38333
Вялікія Шылавічы на мапе Беларусі ±
Вялікія Шылавічы
Вялікія Шылавічы
Вялікія Шылавічы
Вялікія Шылавічы
Вялікія Шылавічы
Вялікія Шылавічы
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Вялікія Шылавічы[1] — вёска ў Беларусі, пры ўтоку ракі Волькі ў Шчару. Уваходзяць у склад Дзеравянчыцкага сельсавету Слонімскага раёну Гарадзенскай вобласьці. Знаходзяцца за 7 км на паўднёвы ўсход ад места Слоніму, каля аўтамабільнай дарогі М11 E85 Слонім — Быцень

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1645 годзе сярод вернікаў Шыдлавецкай парафіі ўпаміналася старалітва.

Да 18 верасьня 2013 году вёска была цэнтрам Велікашылавіцкага сельсавету[2].

Славутасьці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Гарадзішча (канец 1-га тысячагодзьдзя да н. э. — пачатак н. э.), селішчы (6-4-е тысячагодзьдзі да н. э.), стаянкі (4-3-е тысячагодзьдзі да н. э.) (аб'екты Сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі)
  • Сьпіртавы завод Пуслоўскіх (пачатак XX ст.)
  • Царква Казанскай іконы Божай маці (першая палова XIX ст.)

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
  2. ^ Решение Гродненского областного Совета депутатов от 28.08.2013 г. № 249 «О некоторых вопросах административно-территориального устройства Слонимского района Гродненской области»(недаступная спасылка) (рас.)

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Слонімскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 752 с.: іл. ISBN 985-6302-61-7.