Вожыкавыя

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вожыкавыя
вожык белагруды (Erinaceus roumanicus) — беларускі від
Клясыфікацыя
ЦарстваЖывёлы (Animalia)
ТыпХордавыя (Chordata)
ПадтыпХрыбетныя (Vertebrata)
НадклясаЧатырохногія (Tetrapoda)
КлясаСысуны (Mammalia)
ПадклясаЗьвяры (Theria)
ІнфраклясаПляцэнтарныя (Placentalia)
АтрадМошкаедныя (Eulipothyphla)
СямействаВожыкавыя
Бінамінальная намэнклятура
Erinaceidae
Fischer, 1814

Во́жыкавыя (Erinaceidae) — сямейства клясы сысуноў, уключае 10 сучасных родаў і 27 сучасных відаў. Яны жывуць у Афрыкі, Эўразіі, на Барнэа і Філіпінах. У розных частках свайго арэала яны засяляць шыракалістыя лясныя масівы, сельскую мясцовасьць, а таксама трапічныя і пустэльныя тэрыторыі. Выкапныя вожыкавыя вядомыя ад палеацэну Паўночнай Амэрыкі, эацэну Эўропы і Азіі і раньняга міяцэну Афрыкі[1][2].

Вожыкавыя вар’іруюцца ад памеру мышы да памеру маленькага труса (1,4 кілаграма). Вочы і вушы ўмерана вялікія, а лыч звычайна доўгі. Зубная формула: 2-3/1-3, 1/1, 3-4/2-4, 3/3 = 34-44 зубоў[1][2].

Яны ўсяедныя, аднак, здаецца, найбольш палююць на самых розных бесхрыбетных; таксама ядуць рэптылій, падлу, карані і садавіну. Вожыкі, здаецца, устойлівыя да зьмяінай атруты. Вожыкавыя жывуць пад бярвёнамі альбо у выкапаных нарах. Члены падсямейства Erinaceinae актыўныя толькі ў начны час і некаторыя віды маюць зімовую сьпячку. Члены падсямейства Galericinae могуць быць актыўнымі удзень. Хаця ў асноўным сухапутныя, яны, як правіла, добра лазяць і плаваюць. У большасьці ёсць адзін-два сезоны размнажэньня ў год. Большасьць відаў вядуць адзіночны лад жыцьця. Маладыя нараджаюцца з мяккімі калючкамі, якія хутка цвярдзеюць[1][2].

Сыстэматыка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вожыкавыя (Erinaceidae)

    • род †Silvacola
    • род †Oligoechinus
  • падсямейства Erinaceinae
    • род †Amphechinus
    • род Atelerix
    • род Erinaceus
    • род Hemiechinus
    • род Mesechinus
    • род Paraechinus
  • падсямейства Galericinae
    • род †Deinogalerix
    • род Echinosorex
    • род †Galerix
    • род Hylomys
    • род Neohylomys
    • род Neotetracus
    • род Podogymnura

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б в Ciszek, D.; P. Myers (2000) Erinaceidae (анг.). Animal Diversity Web. Праверана 03.05.2021 г.
  2. ^ а б в Vaughan T., Ryan J., Czaplewski N. Mammalogy. — Jones & Bartlett Learning, 2011. — С. 242–244. — 750 с. — ISBN 9780763762995 (анг.)