Варохта

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Варохта
укр. Ворохта
Чыгуначны мост
Чыгуначны мост
Vorohta s.gif Vorohta h.png
Герб Варохты Сьцяг Варохты
Дата заснаваньня: 1598
Краіна: Украіна
Вобласьць: Івана-Франкоўская
Плошча: 15 км²
Вышыня: 850 м н. у. м.
Насельніцтва (2013)
колькасьць: 4420 чал.
шчыльнасьць: 294,67 чал./км²
Часавы пас: UTC+3
летні час: UTC+2
Тэлефонны код: +380 XXX
Паштовы індэкс: 78595
КААТЛУ: 2611040300
Геаграфічныя каардынаты: 48°16′57″ пн. ш. 24°33′46″ у. д. / 48.2825° пн. ш. 24.56278° у. д. / 48.2825; 24.56278Каардынаты: 48°16′57″ пн. ш. 24°33′46″ у. д. / 48.2825° пн. ш. 24.56278° у. д. / 48.2825; 24.56278
Варохта на мапе Ўкраіны
Варохта
Варохта
Варохта
Commons-logo.svg Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://vorokhtainfo.com/

Варохта (па-ўкраінску: Ворохта) — пасёлак гарадзкога тыпу ў Івана-Франкоўска вобласьці. Разьмешчаны на вышыні 850 мэтраў над узроўнем мора, на раце Прут. Курорт Варохта зьяўляецца месцам падрыхтоўкі ўкраінскіх спартоўцаў па скоках з трампліну, біятляністаў і лыжных гоншчыкаў.

Паходжаньне назвы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Згодна з паданьнем назва паселішча зьявілася ў ХVII стагодзьдзі. Паводле паданьня, у першых жыхароў прысёлку Мачэрнякаў быў слуга, дэзэртыр з войску, якога звалі Ворохта. Ён быў вельмі здольным, і да яго часта зьвярталіся за парадамі, прыгаворваючы «іду да Ворохты». Адсюль і пайшла ў народзе назва новага горнага паселішча — Ворохта.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

З канца XIX стагодзьдзя Варохта разьвіваецца як спартыўна-турыстычны цэнтар. Гэтаму спрыяла пракладка ў Ворохту ўлетку 1894 чыгункі. У 30-х гадох тут будуюць некалькі пансіянатаў для заможных турыстаў, а ў 1957 адкрываюць гарналыжную школу. Сёньня Варохта зьяўляецца адным з асноўных цэнтраў турызму Івана-Франкоўскай вобласьці, як летам, так і зімою. Для прыхільнікаў лыжнага спорту тут дзейнічае некалькі пад’ёмнікаў. Падчас зімовага сезону усталёўваюць яшчэ два 100-мэтровых пад’ёмніка. Непадалёк ад пасёлку разьмешчана спартыўна-турысцкая база «Заросляк», адкуль пачынаецца маршрут узыходжаньня на найвышэйшую вяршыню Ўкраіны — Гавэрлу.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Енциклопедія українознавства : Словникова частина : в 11 т. / Наукове Товариство ім. Шевченка ; гол. ред. проф., д-р Володимир Кубійович. — Париж ; Нью-Йорк ; Львів : Молоде життя, 1954–2003.
  • Нагірний М. Ворохта в персоналіях: С. Федак, С. Салик та ін. — Івано-Франківськ: Місто НВ, 2006. — 15 с.
  • Нагірний М. Ворохта — перлина Карпат. Матеріали до історії. — Івано-Франківськ: Місто НВ, 2007.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]