Антон Лёсік

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Лёсік.

Антон Лёсік
Імя пры нараджэньні	Антон Юр’евіч Лёсік
Род дзейнасьці	мовазнаўца, настаўнік
Дата нараджэньня	1872(1872)
Месца нараджэньня	в. Мікалаеўшчына, Менскі павет, Паўночна-Заходні край, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	1949(1949)
Месца сьмерці	в. Мікалаеўшчына, БССР
Альма-матэр	Нясьвіская настаўніцкая сэмінарыя і Глухіўскі нацыянальны педагагічны ўніверсітэт імя Аляксандра Даўжэнкі[d]
Занятак	настаўнік і мовазнаўца

Анто́н Лё́сік (1872, в. Мікалаеўшчына, Менскі павет, Паўночна-Заходні край, Расейская імпэрыя — 1949, в. Мікалаеўшчына, БССР) — настаўнік, мовазнаўца, беларускі нацыянальны дзеяч. Брат Язэпа Лёсіка, дзядзька Якуба Коласа.

Біяграфія

Скончыў Нясьвіскую настаўніцкую сэмінарыю, вучыўся ў настаўніцкім інстытуце ў Глухаве (1897—1900). Працаваў настаўнікам у школах Койданаўшчыны, у Ноўгарад-Северску. Пазьней выкладаў беларускую мову ў Менскім пэдагагічным тэхнікуме. Праз рэпрэсіі супраць брата Язэпа (1929—1931) быў звольнены з забаронай займацца выкладчыцкай дзейнасьцю. Да нямецкай акупацыі зарабляў на жыцьцё прыватнымі ўрокамі. У час нямецкай акупацыі працаваў у «Выдавецтве школьных падручнікаў і літаратуры для моладзі» ў Менску як рэцэнзэнт кніг.

Памёр у Мікалаеўшчыне ў 1949 годзе.

Навуковая праца

Навуковы супрацоўнік Інбелкульту (з 1923), разам з братам Язэпам Лёсікам вывучаў пытаньні беларускага правапісу, удзельнічаў у складаньні праекту рэформы правапісу. Удзельнік Беларускай акадэмічнай канфэрэнцыі (1926). У час нямецкай акупацыі апрацаваў і выдаў г.зв. 8-е выданьне правапісу Тарашкевіча (1943).