Перайсьці да зьместу

Андрэй Калмагораў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Андрэй Калмагораў
Андрей Николаевич Колмогоров
Дата нараджэньня 25 красавіка 1903(1903-04-25)[1][2][3] або 12 (25) красавіка 1903[3]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 20 кастрычніка 1987(1987-10-20)[5][6][7][…] (84 гады)
Месца сьмерці
Месца пахаваньня
Месца вучобы Маскоўскі ўнівэрсытэт
Занятак матэматык, спэцыяліст у галіне інфарматыкі, статыстык, прафэсар унівэрсытэту, фізык
Навуковая сфэра матэматыка
Месца працы Маскоўскі ўнівэрсытэт
Вядомы як заснавальнік тэорыі імавернасьцяў
Сябра ў Лёнданскае каралеўскае таварыства, Акадэмія навук НДР[d], Леапальдзіна[d][9], Француская акадэмія навук, Акадэмія навук СССР[d][10], Нідэрляндзкая каралеўская акадэмія навук[d][11], Амэрыканская акадэмія мастацтваў і навук[d], Акадэмія Румыніі[d][12], Міжнародная акадэмія гісторыі навукі[d], Нацыянальная акадэмія навук ЗША і Польская акадэмія навук
Навуковая ступень доктар фізыка-матэматычных навук[d][13] (1925)
Навуковы кіраўнік Мікалай Лузін[d][14]
Вучні Уладзімер Арнольд
Узнагароды Герой Сацыялістычнай Працы (1963),
ляўрэат Ленінскай прэміі (1965), Прэмія Вольфа па матэматыцы (1980)

Андрэ́й Мікала́евіч Калмаго́раў (па-расейску: Андрей Николаевич Колмогоров; 12 (25) красавіка 1903, Тамбоў — 20 кастрычніка 1987, Масква) — расейскі савецкі вучоны, слынны матэматык 20 стагодзьдзя, фактычны заснавальнік тэорыі імавернасьцяў у яе сучасным выглядзе. Працаваў таксама ў вобласьці тапалёгіі, лёгікі, тэорыі турбулентнасьці, тэорыі складанасьці альгарытмаў.

Акадэмік Акадэміі навук СССР (з 1939), Герой Сацыялістычнай Працы (1963), ляўрэат Ленінскай прэміі (1965, сумесна з Уладзімерам Арнольдам).

Вонкавыя спасылкі

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Андрэй Калмагораўсховішча мультымэдыйных матэрыялаў